4

18 2 0
                                    

Catalina

Umiiyak pa rin si Yana nang datnan namin sila sa cabin. Ang mga bata naman ay pinapatahan sya. The door was open that's why we could see and hear them.

"Tita mommy, stop crying na." Si four.

"Tita loves you, tita mommy." Si Dos.

"I l-love her too but it's... it's hurt here." Yana sobbed while hitting her chest.

Tinignan ko si tita na palapit na kay Yana. Nag-angat ng tingin ang mga bata nang maramdaman sya ng mga ito.

"Tita,you're here." Uno said.

Lumapit sa akin ang mga bata at niyakap nila ako.

"Let's leave them here." Sabi ko sa kanila at inakay na sila palabas ng cabin.

"Azul, it's hurt. It's too much pain. Why did you do that? Is it because I can't give you a child? Is it because I don't have any much time for you? Is it because I always annoyed you? Ano?! Sabihin mo naman oh! Text ako ng text sayo kung ano ang nangyayari sa akin ngayong araw tapos makikita ko lang na...." Yon lang ang narinig ko hanggang sa makalabas kami ng cabin.

We went to the nearest cottage to our cabin. Don kami naupo muna. Walang nagsasalita sa amin. Ang tahimik lang naming anim dito.

"Mhie, gutom na ako." Salita ni Three.

"Ako rin mhie." Dagdag ni Dos.

I looked at my wrist watch and I saw it's 5 pm na. Kakain nalang kami dahil malapit na din naman maggabi. Gutom na din kasi ako. Ang mga bata pa kaya.

I stood up."Stay here, okay? Ako nalang mag-oorder." Saad ko.

"Ako ng bahala dito, mhie." Sabi ni Uno na kinangiti ko.

That's my daughter, so responsible kahit na magse-seven palang sila. They think, maturely now. Siguro dahil na din sa surroundings nila.

Iniwan ko sila sa cottage at saka nagpunta sa isang resto na malapit lang sa pinag-iwanan ko ng mga bata.

"Pwedeng tulungan nyo ako na dalhin don sa cottage na may limang bata ang mga pagkain?" Favor ko sa mga crew."Pakihanap lang po."

Kanina pa ako naka-order at iseserve na sana nila ang pagkain ng magfavor ako sa kanila.

"Yes, ma'am." Sagot ng isa kaya napangiti ako sa kanila.

Halos yata sila na nakakita ng ngiti ko ay namula. Talaga lang ah.

Bale nasa 5 crew ang may dala ng pagkain plus drinks namin. Nagpaiwan muna ako dahil babayaran ko muna.

"₱6,575 po lahat, ma'am." Sabi ng cashier sa akin.

I took my wallet in my pocket saka ko kinuha ang isang card ko pero nasabay ang iba at nahulog. Binigay ko muna sa cashier ang card ko saka kinuha ang mga cards na nahulog, most is IDs ko.

"Ang malas ko." Bulong ko saka hinanap ang mga ID kong hindi ko alam kung san nangahulog.

Nang wala na akong makita ay tumayo na ako ng tuwid saka binilang ang IDs at cards ko na nahulog pwera sa binigay ko sa cashier.

"There's one missing..." Bulong ko saka ko naramdaman na may kumalabit sa akin.

Kunot-noong tinignan ko kung sino man yon. But I think, it was a wrong move.

The person who's in front of me is the person I didn't expect to meet right now and in this lifetime. Kala ko pa naman magkikita kami sa afterlife na. Bakit sya nandito? Bakit nagkita kami?

She got matured more. Maputi pa rin. Shoulder length na ang buhok nyang sa pagkakatanda ko ay mahaba ito. Nang tumingin ako sa mga mata nya, mas malamig pa ito kaysa kay tita. Hindi naman ganyan ang mga mata nya dati ah. Matangkad pala sya, hindi ko alam eh.

"Miss! Here's your card." Sabay abot sa akin ng card ko.

Itong card nato ay sobrang importante. Nandito ang pera para sa future 7th birthday ng lima, ipon ko.

"Ahmm.. thank you." I stammered.

Tangna, unexpected naman kasi ito eh!

Kukunin ko na sana ang card nang ilayo nya ito sa akin. Taka ko syang tinignan.

"Give me my card now." Nilahad ko ang kamay sa kanya.

Nakatitig sya sa akin. Na para bang,pinoproseso ng utak nya kung sino ako. Unti-unti ring nagbabago ang expression ng mukha nya.

"You're that girl." It wasn't a question but a statement.

Gusto kong tumakbo. Gusto kong lumayas sa harap nya. Tapos na din naman ako magbayad. Kaso,ang card na hawak nya ay sobrang importante sa akin. Ipon ko yon para sa 7th birthday ng mga anak ko.

"A-ano bang sinasabi mo?" Tangna,bat ako nautal?!

"You stuttered means you know what I'm saying." Humakbang sya palapit sa akin.

"Eh, hindi nga kita kilala eh." Patay malisya kong sabi.

"Really? You don't know me?" Huling hakbang nya ay magkadikit na Ang mga katawan namin at nakapulupot na sa aking beywang ang isa nyang braso.

I can feel her body's heat. And I am also burning.

"A-alis na ako." I tried to push her away from me.

Gutom na ako at sigurado akong naghihintay na ang mga anak ko sa akin para makakain na kami.

"Na ah, we're going to discuss something important. Between life and death." And she showed me the coldest smirk I've ever seen.

Namutla ako sa sinabi dahil hindi ako bobo para hindi maintindihan yon. Uminit ang mga mata ko. Ayaw kong mawala ang mga anak ko sa akin. Hindi pwede.

"S-stop." I stuttered when she pushed her head towards me.

"Let's just talk and that's it." Mahinahon nyang sabi at may kung anong pinahid sa aking mukha.

And then I just realized na, umiiyak na pala ako.

"Pwedeng hindi muna ngayon? Bukas nalang, sige na." Pagmamakaawa ko dito habang patuloy pa rin ang pag-agos ng luha ko.

Kahit malamig ang kanyang pagtitig sa akin ay alam kong lumambot sya nang makitang umiiyak ako at nagmamakaawa sa kanya.

"Okay. Just tell me your name." Pinahid nya ang mga luhang umaagos sa aking mukha galing sa aking mga mata.

Bago pa ako makapagsalita ay may tumawag na sa akin.

"Catalina,why are you taking so long?"

We both looked at that person and she's looking at us with her cold signature look,as usual. Ang tita ko.

"Ms. del Gracia,what do you want from my niece?" Malamig nyang tanong sa babaeng nakahawak sa akin ngayon.

Hindi na naka-bikini si tita kundi naka-dress na sya na sleeveless at hubog na hubog ang katawan nya dito.

Tinignan ako ng babaeng kasama ko kanina."We have an unfinished business to pursue, Mrs. Cabrera."

Tita looked at her then to me. Her eyes were saying to me that she knows already what this woman is talking about.

Pano nya nalaman?

"I don't care about that unfinished business of yours even it's connected to my niece. She's hungry and my wife is already hungry. We are already hungry so please let her go." Tita said.










•sophialovelybeverly•

Unintentionally Falling In Love Where stories live. Discover now