Unintentionally Falling In Love

8

Catalina

"They are mine."

Her voice was cold and it has a finality. She doesn't want any argumentations. What she said, she finalizes it.

"They are not yours or anybody, they are mine." Parang hinabol sya dahil sa bigat ng paghinga nya.

Ang tingin na pinupukol nya kay DFH ay nakakamatay. Kung nakakamatay nga ba ang tingin nya sa kapatid.

Unti-unti ring nag-iinit ang gilid ng mga mata ko. She looked at me dead in the eye and when she looked at the kids beside me, on that time, I know she's just stopping herself not to cry in front of us.

The tension lightened when the door opened and the waiters came in with the foods and beverages.

"Let's eat." Mrs. del Gracia said pero parang utos na rin ito.

Walang kumilos sa amin. Hindi ko rin naramdaman na may luha na palang umaagos sa mukha ko.

"Mhie, why are you crying?" Uno asked.

Napatingin ako sa kanya."Mimhie is just happy."

Yes, I'm really happy. Masaya ako na hindi nya itinanggi ang mga bata kahit na hindi ko sinabi sa kanya. Panatag na ako na tatanggapin nya ang nga anak ko. Isa nalang ang aalalahanin ko, kukunin nya ba sila o hindi?

"Oh,is crying now symbolizes happiness?" Taas-kilay na tanong ng bunso namin.

Bakit nagiging madaldal ang bunso ko? Anong nakain nito?!

"Hey, Fifth! Watch your mouth." Sita sa kanya ng ate Uno nya.

"What?" Walang ganang tanong ni Fifth kay Uno.

"Enough, other people are watching." Dos told them.

Oh, diba? Ngayon pa talaga sila nag-away. Pwede namang mamaya or bukas nalang.

I wiped my tears off my face and face the woman who's stopping herself not to cry.

"I guess you feel, the thing called, lukso ng dugo. I'm telling you this not to say that to accept them or feel burden for them." Tinignan ko ang limang bata na ngayon ay nakikinig na."These are the result of that night. These beautiful creatures in front of you is the result of that night. Like what you said, they are yours and not anybody's."

"Mhie, what are you saying?" Uno asked, confusedly.

"That woman." Tinuro ko si ABC del Gracia."That woman is your other mother."

"Other mother? How's that?" Takang tanong ni Dos sa akin.

I sighed."There are things that you kids don't understand right now. But when I say that that woman is your other mother, I'm telling you the truth. She's your mama, okay?" Hindi ko na mapigilan ang sarili na humagulhol.

"Mama?" Sabay-sabay nilang sambit.

"Y-yes, your mama." Tango ko habang umiiyak pa rin."She's your father."

"Father? Our papa? We have a papa and that's mama?" Paglilinaw ni Uno.

"Uh,huh. Like I told you, she was so busy last few years ago. But now, she's not. Hindi na busy ang mama nyo kaya sya nandito." Explain ko sa kanila.

"Really, mhie?!" Gulat na tanong ni Three at tinignan si ABC na parang kumikislap ang mga matang nakatingin dito.

"We have a mama!" Masayang sigaw ni Uno at saka walang sabi-sabing bumaba ng upuan para yakapin ang ina.

Napatayo si ABC sa ginawa ng panganay ko. Sumunod ang mga kapatid nya na yumakap kay ABC pero hindi si Fifth. Tinignan ko sya at umiling lang sya sa akin. Ang hirap talaga ng bunso namin paamuhin.

Hindi ko alam kung paano napunta ang meeting na ito sa revelation ko. Hindi ko alam na paano napunta ang isang seryosong meeting sa iyakan. Halos kami nag-iiyakan sa saya. Nakakatangina lang talaga!

"I think, this meeting is done." Vivi said, breaking the silence.

Ang tahimik lang namin kanina at tanging mga pag-iyak lang ang naririnig.

"Uhm.. yeah... Ms. Moretti is right. We'll reschedule our meeting tomorrow." Mrs. del Gracia agreed.

After that talked, Vivi left to go home dahil may pamilya din sya. Sina Ms. Hernandez naman at Ms. Sinclair ay umalis na din, duh may mga buhay yong mga tao eh hindi lang dito.

Ang nandito nalang ay ang mga del Gracia, ako at ang mga bata. Nagkukwentuhan na ang apat sa ina nila sa sofa na nandito sa room maliban kay Fifth na nakaupo pa rin sa tabi ko, walang pakialam sa mga kapatid nya.

How can I tame this lil human? Mana-mana lang siguro to.

"Pst!" Tawag pansin ni DFH sa akin.

Dalawang chairs lang ang pagitan namin kaya rinig na rinig ko pa rin sya.

"What?" Pagtataray ko.

"Mataray ka pa rin ah." She chuckled and her mother followed.

"Eh ano naman? Ano bang kailangan mo?" Tinaasan ko sya ng kilay.

"Bakit hindi yan lumapit kay ate?" Nginuso nya ang batang katabi ko.

"Is she angry at Apricot?" Tanong naman ni Mrs. del Gracia.

Apricot? Who? Yong isang nanay ng mga anak ko? Yan ba ang meaning ng A? Nakita yata nila ang pagtataka sa mukha ko kaya natawa sila.

"Apricot Bougainvillea Cataleya, that's ABC's name." Mrs. del Gracia said, explaining rather."While DFH," Tinignan nya ang anak na katabi lang nya.

"Dandelion Freesia Hyacinth, that's my name." DFH continued.

Napatanga ako sa mga sinabi nila. Gosh! Their names are the names of flowers. Dahil ba Flowery ang name ng nanay nila ay mga bulaklak na din ang mga pangalan nila? Well,ako nga eh. Sa katamaran ay numbers ang pangalan ng mga anak ko.

"Wag kang ano dyan,Catalina. Ang mga pangalan nga ng mga pamangkin ko ay hango sa numbers eh." Ismid na sabi ni DFH.

When they learned about the names of my children ay napatanga sila. Tamad ba naman kasi ang ina kaya ganyan. Para hindi na din ako mahirapan sa kanila no.

"Problema mo sa mga pangalan nila. Wala naman akong sinabi sa mga pangalan nyo ah." I rolled my eyes at her.

"Tama na nga yan!" Tawang sita sa amin ng ina nya.

Ito namang nanay nya eh kanina pa tawa ng tawag hindi naman ako natutuwa. May pinagmanahan talaga tong mga anak nya.

"Mama naman wag kang tumawa." Maktol ng babaeng nakasimangot ngayon.

From looking at them, I looked at my youngest na nakatingin na pala sa mga kapatid nya na masaya habang kakwentuhan ang isa nilang ina. I know she's stopping herself not to cry. I know she wants to be with them too. I looked at my children with their other mother, only to find that ABC is already looking, staring rather to the kid beside me. Then she looked at me. Her eyes says only one thing....

Sadness.

•sophialovelybeverly•