Unintentionally Falling In Love

6

Catalina

"A-alis na kami." Utal kong sabi at hinila na ang mga anak ko bago ko kunin ang mga gamit kong iniwan lang sa buhanginan.

Rinig ko pa ang boses ng del Gracia na yon na tinatawag ako pero hindi ako lumingon. Hindi ko rin pinalingon ang mga anak ko.

Inalalayan ko ang mga anak kong makasakay sa bangka at nong ako na sana ang sasakay ay may humila ng braso ko.

Sinamaan ko ng tingin ang babaeng humila sa akin. Sinundan nya talaga kami.

"Leave the fuck us alone, woman." Malamig kong saad dito.

"How can I?" Ngisi nya at tinignan ang mga anak kong naghihintay sa akin aa bangka."They are my sister's? Oh yes, they are. Kita naman. You just told me directly that they are not mine. Hindi rin sila sa bunso naming kapatid dahil hindi naman lumalabas ang taong yon. And we have one left, my older sister, ABC. 7 years ago, I remembered, she said something about one night stand with a new face in her bar." Mas lalong lumapad ang ngisi nya nang mamutla ako.

Ang talino nya rin no!

"Just leave the fuck us alone or you won't like what will I do to you." Banta ko at kinuha ang brasong hawak nya.

"You don't know me nor my sister, young lady." May ngisi sa kanyang labi pero malamig nya akong tinignan.

Gone the playgirl and arrogant girl I just met earlier. Napalitan ng isang seryuso at malamig na babae.

"And?" Tinaasan ko sya ng kilay even my knees are wobbling.

Shit! Kinakabahan ako, tangina!

"And I will tell her about her children. Right now, right here." She said without any hesitation written in her face.

Hindi ko mapigilan ang sarili na hindi maiyak. Ito na nga ba ang inaalala ko eh. Nakakatakot pala kapag nasa harapan mo na.

"Huy, bat ka umiiyak? Hindi naman kita inaano ah." Her eyes were wide open while looking at me.

Kahit na may tubig dagat ang kinatatayuan namin ngayon ay hindi ko napigilan ang sarili na hindi maluhod.

"Mhie!" Rinig kong tawag sa akin ng mga anak ko.

Humagulhol ako ng tiyak dahil sa lungkot at kaba na nararamdaman ko ngayon. Hindi ko kaya na mawala sa akin ang mga anak ko. Hindi ko kaya.

"P-please wag mong sabihin sa kanya." I sobbed as I touched her hand, pleading.

"Shit." Rinig kong sabi nya at naramdaman ko nalang na pinatayo nya ako.

"W-wag mong sabihin....hindi ko kaya mawala s-sa akin...ang mga anak ko." Tinignan ko sya na may mga luha ang mga mata.

She sighed and nodded."I won't but you will."

Yon ang huli naming pag-uusap ni DFH. Ewan ko ba kung yan talaga ang palayaw nya or gawa-gawa nya lang.

Dalawang araw na ang lumipas. Nakauwi na sina tita kahapon. Hindi pa rin sila ganun kaclose ng best friend ko pero nagpapansinan naman. They are working our their relationship. 7 years is long, duh. Wag naman nilang sayangin.

Dalawang araw na rin akong parang tanga, kaka-over think na baka sinabi na ni DFH ang tungkol sa lima.

Ano na ba talaga ang nangyayari sa mind ko?! Am I really baliw na talaga?! I don't really alam na sa self ko! Tangna na-conyo na tuloy ako!

"Ang lalim ng iniisip mo ah." Sita sa akin ni Yana nang maabutan nya ako sa garden namin na nakatunganga lang.

Umupo sya sa kaharap ko lang na upuan dito sa round table na ako mismo nagpalagay. May dala syang juice na para sa kanya lang pero ako ang uminom nang ilagay nya ito sa mesa.