The Mafia's Favorite Obsession

𝐤𝐚𝐛𝐚𝐧𝐚𝐭𝐚 𝟐𝟑: 𝑻𝒉𝒆 𝑴𝒂𝒔𝒄𝒂𝒓𝒂

Calista Luna's POV

As usual nandito na namana ko sa coffee shop na malapit sa amin, naisip ko yung napagusapan namin ni Quinn nung mga nakaraang araw, at hanggang ngayon nalulungkot pa rin ako. Alam mo yung tipong mapapatitig ka na lang sa isang tao, mapapatanizong ka. Mahal ba talaga ako ng lalaking ito? Or minahal ba talaga ako nito? Kapag natatanong ko yung sarili ko sa mga ganung bagay nalulungkot na lang ako. Kasi kapag ako na lang magisa, hindi ko maiwasang hindi maisip yung insecurity ko sa sarili ko. Bakit sa ganung lalaki ako napunta, minsan napapaisip ako. Deserve ko ba yung ganitong pangyayare. Gusto ko lang naman ng mamahalin ako ng totoo, yung kaya kong ipakita yung sarili ko. Kung sino talaga ko pero hindi ko magawa dahil sa mga naiiisp ko na ikakasakit ng puso ko.

"Hello, Miss. Pwede ba ko makiupo?" napatingin ako sa matangdang babae na nasa harapan ko. "Nandun pa kasi ang asawa ko, inaantay ko pa siya." Agad naman akong napatango at ngumiti sa kaniya.

"Oo naman po, sige lang po." agad namang ngumiti sa akin ang matandang babae. Tiningnan ko ang asawa niya at nakapila ito sa counter.

"Inorderan niya kasi ako ng paborito kong cheese cake," napangiti naman ako at bilang nakaramdam ng inggit. "Mukhang malalim ang iniisip mo, ang ganda-ganda mo pa naman. May bumabagabag ba sayo?" tanong sa akin ng matanda, hindi ko alam pero bigla na lang napaiyak na siyang kinagulat niya.

"Nakakainggit po kasi kayo, pero ako hindi ko alam kung kailan ko po mararanasan yung ganiyan kasaya po. Nakakainggit po na kahit matanda na kayo kita po sa inyong dalawa na walang kupas nag pagmamahalan niyo," inabutan naman niya ako ng panyo at nakita kong nakangiti siya sa akin.

"Mukhang matatagalan pa naman ang asawa ko sa bibilhin niya kaya pwede mong ikwento sa akin ang nararamdama mo kahit hindi tayo magkakilala." bigla ko rin tuloy namiss ang lola ko, gusto ko maiyak na hindi ko alam dahil hangnag ngayon nasasaktan pa rin ako sa mga nangyayare at hindi ko alam kung na lang ang gagawin ko.

"Ang hirap po kasi makahanap ng lalaking mamahalin ka tulad ng pagmamahal na binibigay mo, gusto ko po kaisng sumaya pero siguro kayab hindi yun magawa ng lalaking mahal ko ay dahil hindi ako yung taong mahal niya, bakit po kaya ganun no? Kung sino pa yung taong mahal natin, sila pa yung hindi mabigay yung pangangailangan natin dahil ang gusto nila ay yung taong mahal nila at sadly hindi ako yung tao na yun para sa kanila." naiiyak na sabi ko kaya mas lalong tumulo ang luha ko, masaya din pala magkwento sa taong hindi mo kilala dahil mas mabibigyan ka nila ng advice.

"Lagi mo lang iisipin, na mas dapat mong mahalin ag sarili mo higit pa sa lahat. Sana makahanap ng lalaking mamahalin ka base sa kung ano lang yung kaya mong ibigay, at kapag nagkaanak kayo? Mas masarap sa pakiramdam yun dahil kahit iwan ka ng lalaking basta may anak ka hindi mo kailangan ng lalaki sa buhay mo. Dahil may anak ka na magmamahal sayo. Lagi mong iisipin na kahit anong mangyare may taong magmamahal sayo. Kung wala ka pang anak, sarili mo muna ang mahalin mo." ngumiti ako at tumango, "Kasi kami ng asawa ko may tatlo kaming anak pero yung panganay namin an wala pang asawa pero isa na siyang doctor, pareho kayo na hirap makahanap ng totoong mahalin. Kasi nagmahal din siya ng isang babae pero hindi namin siya nakilala, aminado siyang nasaktan niya talaga ang babae na yun pero naikasla na ito ngayon sa lalaking mahal niya, at hanggang ngayon hirap ang anak ko. Miss na miss pa rin niya ang babae na yun." kwento ng matandang babae sa akin.

"Minsan naman po, kahit na kasal na ang babae sa lalaki. Hindi ibigsabihin non ay mahal rin ng babae nag lalaking iyon." hinawakan ng kamay ko at tumingin sa akin.

"Huwag ka na malungkot, dahil dadating din ang panahon na may magmamahal sayo ng buong puso at lahat ay gagawin para sayo. Pangako yan, huwag mo hayaang kainin ng galit o lungkot ang puso mo. Kung may taong nananakit sayo ngayon, ipagdasal mo na lang sila dahil walang mangyayare kung hahayaan mo ang puso mo na magalit at kainin ng galit. At ang sikreto ng masayang relasyon ay ang tiwala, pagiging kuntento at pagmamahalan. Kung mabibigay mo ang pagmamahalan na kailangan ng asawa mo, magtitiwala siya sayo pati na rin sa sarili niya at makokontento siya sayo. And syempre hindi lang dapat isa ang gumagawa ng bagay na yun kundi kayong dalawa." nakangiting sabi sa akin ng matandang babae.