The Mafia's Favorite Obsession

𝐤𝐚𝐛𝐚𝐧𝐚𝐭𝐚 𝟏𝟔: 𝑹𝒆𝒈𝒓𝒆𝒕𝒊𝒏𝒈 𝑻𝒉𝒊𝒔 𝑴𝒆𝒔𝒔

3 years later...

Kita ko ang napaka gandang city light mula dito sa eroplano, halos tatlong taon na rin pala simula ng umalis ako ng Pilipinas para magpakalayo—at halos tatlong taon na rin simula ng mangyare ang gabi na 'yon. Simula ng maikasal ako kay Rustin, napaka daming nangyare ng gabi na 'yon na akala ko biro lang ang lahat. 

Yes, that night ikinasal ako kay Rustin at nang gabi ring 'yon ay pinalipad ako papuntang Europe. Bilang ganti kay Rustin, dahil ang sabi nila mas magiging masalimuot daw ang buhay ni Rustin once na maikasal ito.

Nang gabi ring yun ay nalaman ko ang lahat, pati ang nangyare sa nanay ko—lahat ay nalaman ko pero simula ng pag uwi ko muli ng Pilipinas ay ipinangako ko sa sarili ko na kakalimutan ko ang lahat at ibabaon na sa limot ang mga nangyare, pati na rin ang sa nanay ko dahil alam ko yun rin ang gusto niya. 

It's been a while para sa akin, sobrang daming nangyare, simula ng kasal na ko kay Rustin at pagpapatawad ko sa mga nagawa niya sa akin at hinayaan ko ang puso ko na mag desisyon, dahil nga mahal ko naman talaga si Graizonn na siya ring si Rustin ay kahit nasa malayo ako—ipinangako na mamahalin ko pa rin siya ay ipipilit ang sarili ko, gusto ko na ako naman ang gumawa ng paraan tulad kung paano siya gumawa ng paraan noon para sa akin. Pero may parte sa puso ko na gustong mag higanti pero hindi ko pa rin alam ang sagot sa tatlong taon. Marami din akong nakilala na muntik ng sumira sa amin ni Rustin—na kahit ako lang ang nagpapahalaga sa kasal namin. Minsan hinihiling ko na sana magising na ko na hindi ko na siya mahal. Dahil sa totoo lang maraming handang magmahal sa akin pero kahit sapilitan ang kasal namin ay sineryoso ko 'yon. 

Pero nagkamali ako, dapat pala hindi ko masyadong inilaban ang pagmamahal ko sa kaniya—dahil nagkaroon kami ng matinding away ni Rustin nang pumunta siya ng Europe na humantong sa hiwalayan at pag pirma ng divorce paper.

flashback...

Malakas ang pahagis ng mga vase kaya napatakip ako ng tenga sa sobrang ingay gusto ko umiyak pero wala akong magawa hindi ko na rin alam ang gagawin ko, after ng pagkikita namin pagkauwi ko ng Pinas ganito na lang palagi. Sana kasi hindi ko nalang pinilit ang sarili ko sa kaniya baka mas masaya pa  ko ngayon. 

"I told you na huwag ka na pupunta don hindi mo ba naiintindihan yon? Pero bakit pumunta ka pa rin?!" kung matino yang pagiisip mo hindi mo gagawin yung ikakagalit ko." Galit na sabi sa akin ni Rustin, hindi ko alam kung paano ko maaalis sa bahay na to pero wala akong ibang iniisip paano makaalis sa relasyon naming dalawa ngayon. Gusto ko ng tahimik na buhay, pero sa nakikita ko ngayon ay napakalabong mangyari nun.

"Rustin, ano bang masama sa ginawa ko?! Asawa mo ko bakit parang hirap na hirap kang tanggapin kung ano yung nararamdaman ko?! Rustin! Kung ayaw mo sanang nandoon ako sana sinabi mo nung una pa lang hindi yung ipapahiya mo ko!" naiiyak na sinasabi ko sa kaniya. Dahil hindi ko na talaga alam kung anong mararamdaman ko ngayon.