"zamanın geçiremediği izleri kimse geçiremez."
Rusya'nın en büyük mafyalarından olan Demirhan ailesinden, geriye kızları Talya Milan Demirhan kaldığında bu soyun getirdiği laneti taşımak zorundadır.
Yaşadığı kayıplar ve acılara daha fazla dayanamay...
Hellö uzun zaman sonra zehirli kehribar ile karşınızdayım fazla tutmayacağım bölüm yorumlarınızı ve voltelerinizi bekliyorum canlar 💞
Bölüm haberleri için @/deatinekss Instagram hesabını ve Twitter @/ acisesizlik hesabını takip edebilirsiniz 🤍
K/DA - Villain DKTT - #22
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2016 Yaşamak sadece nefes almak değildir. Ya da sadece ihtiyaçlarını karşılamakta değildi. İsteklerini koşulsuz gerçekleştirmek. Mutlu olmaktı! Fakat Talya kendini yaşıyor saymıyordu. Çünkü o bu hayatta tek bir amaç için yaşıyordu, o da babasının isteklerini yerine getirebilmek!
Yaşamı bile başkasının istekleri üzerine olan biri nasıl yaşardı ki?
Ve dahada kötüsü o artık yoktu...
Ölümü ani değildi, böyle bir şey olacağını tahmin ediyordu. Yaşaması işte onun için bir mucize olurdu.
Babası ona; "sen Talya Milan Demirhan hiç bir zaman yaşamayacaksın! Sen annenin bile nefretle baktığı bir çocuksun! Herkesin önünde saygıyla eğildiği bir güçtsin fakat kimsesizsin!" Dediğini hatırladı. Her kavga ettiklerinde ona bunu hatırlatır hırslanmasını sağlardı.
Bilirdi ki, sadece hırsları onu olmaktan kaçtığı canavara yani babasına dönüştürürdü.
Belki de ona istediğini verirse kurtulurdu? Bunu düşündüğü her gecenin sonunda yine kendine kızardı. Her şey onun suçuydu! Doğumuyla başlayan felaket döngüsü ölümüne kadar devam edecekti. Bunu biliyordu ve ne yazık ki, bunu bilen tek o değildi. Anneside bilirdi, "benden nefret etmesi için bir neden daha!" Diye düşündü.
Hak ettiğim tek şey nefret çünkü beni yaşama bağlayan bir duygu. Onun gibi değilim, hâlâ hissedebiliyorum! Çünkü hâlâ atmaması gereken bir kalp acı içinde sızlıyor...
Tezahürat ve ıslık seslerini duyduğunda daldığı karanlık düşüncelerden çıktı. Mavi gözlerini kısarak etrafa baktı, insanlar deli gibi içiyor ve tek bir ismi bağırıyordu, "Aslan!" Demek ki, yeni kurban bu diye düşündü. Hoş bir isim! Depoda yapılan yasa dışı bir kafes dövüşüne gelmişti. İğrenç alkol kokusu burnuna doluyordu fakat yüzünü buruşturmadı. Onun yerine etrafı izlemeye devam etti, insanların arasından geçerek kafesin karşısında durdu. Onu görenlerin bakışlarını üzerinde hissedebiliyordu fakat o tek bir kişiye kitlenmiş bakıyordu.
Aslan denen adam tam kafesin içerisinde, "ölmek isteyen var mı lan!" Diye bağırıyordu. "Ya ölüm ya para? Seçim sizin," dedi pek tekin olmayan bir gülümsemeyle. Kaşı patlamış üzerindeki tişört kan içerisinde kalmıştı. Fakat kendine olan güveni Talya'yı memnun etmişti.
