XXXVII.

1.3K 119 62
                                    

Y.N.: Bu, Koray'dan yazdığım son bölüm. Günümüze döndük artık. Medyayla okumanızı şiddetle tavsiye ediyorum. Çok kıymetli bir melodi benim için. Bu bölümü ancak bu şarkı süsleyebilirdi.

"Eskiden olduğum kişiden çok uzakta, sevdiğim kişiden uzakta, olmak istediğim kişiden uzakta, tüm hayallerimizden çok uzakta, aşkın anlamından uzakta, yanımdaki senden çok uzakta, beni rahatsız eden geçmişten çok uzakta, dokunamadığım bir gelecekten çok uzakta...

Ve eğer elimi tutarsan, lütfen beni bu karanlıktan kurtar."

...

"Ölmek, uyumak sadece! Düşünün ki; yalnız uyumakla bitebilir bütün acıları yüreğin, çektiği bütün kahırlar insanoğlunun."
-William Shakespeare

"-William Shakespeare

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

...

Koray

Sırlar...

Kalbinizde tek bir sırrı dahi taşımak, yüreğinizin içinde çırpınan bir kuşun çığlığı gibidir. Kimi zaman dışarı çıkmak için göğsünüzü delmeye çalışır, debelenir. Kimi zamansa gölgelere çekilir, asla çıkmak istemez oradan.

İnanılmaz bir ikilem doğurur insanın içine o çığlıklar.

Bir sırrı taşımak, kırılgan bir buz parçasını ellerinizde taşımaya benzer: En ufak bir titreşimde her şey darmadağın olabilir lakin bir yandan da avucunuzun içinde erimeye, oradan da ruhunuza işleyip gizlenmeye devam edebilir.

O sırla beraber atılan her adım bir yüktür, alınan her soluk bir kendinden olmadır; yalanlara boğulursun.

Ben o sırları taşımayı da, paylaşmayı da beceremeyen bir adamım.

Bir insan düşünün, Pandora'nın kutusunu açtığında içinden fırlayan bilinmez kötülüklere dahi karşı koyabilecek güçte olan.

Hastalık, şehvet, ihanet, yalan, pişmanlık, öfke, kan, cinayet, intikam...

Tüm bunlarla sarmalanıp da onlarla savaşabilen, hayır, onları kutsallıkla söküp atabilen birini düşünün.

Fakat o insanın da bir sınırı vardı, sonsuzluğa uzanmıyordu şefkati ve affediciliği.

Kimsenin uzanmazdı.

Ben bunu göremeyecek kadar kördüm, beni kör edense aşktı.

Aşk esir almıştı beni, o almıştı gözlerimi benden, ne yapmalıydım; Samson¹ misali iki tapınağı mı yıkmalıydım?

Süleyman'ın Mabedi'ndeki o iki sütunu mu devirmeliydim?

Babamı ve Irina'yı karanlıklara mı boğmalıydım, hissettiğim acının yankısını kimlere vurmalıydım?

DEFTER | BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin