""Sahipsiz Güneş ""

unutmak mı ?

Ayrılığın ilk günleri değildi bu zamanlar ...
Koskoca bir yıl geçti ama hala bana verdiğin çiçekler solmadı...
Nedendir bilenmez ama hala gülüşün gelir gözlerimin önüne ...
Unutamadığım onca yıl içinde sadece gülüşünü hatırlıyorum...
Oysa ne çok  güzel şey yaşadık birlikte demek yerine anıların içinde hapsolmuş onca anıyı unutmak da varmış demekki...
Gülüşün gelir gülerim önce ,hatırlarım bu gülüş beni ne çok güzel boşluklara götürdüğünü...
Şimdi ise aklıma gelince acıyor içim...
İçim yanıyor bir alev gibi...

Derin nefes alıp herşeyin geçmesi için gözlerimi kapatırken ,hala unutamadığım göz yaşlarım yanaklarıma süzülürken  anladım...

Ben birlikte geçirdiğimiz anılar için içim yanıyor,
unutmak mı ?
ne kelime ki ...
Unutmak çoğu şeyi hatırlamamak ile aynı şey değildir ,küçük şarkı sözü bile aklına herşeyi getirir diye denilmezmi bu yüzden ?
Bir şarkı sözü saatlerce boşluğu izletmez mi ?
Unutmak ne kelime ki ?
Ben hissizleştim bile...
Hissizleşmek nedir bilen varmı diye sormuyorum çünkü bir insan hissizleşince ne yaşarsa yaşasın normal kabul ediyor ...
Yeni aldığı bir  oyuncağı kıyamayan bir çocuğun oyuncağıyla oynayışı ve zaman geçtikçe umurunda olmaması gibi,bir yere atması gibi ...
Unutmak kolay mı sanıyorsun ki ?
Onca anının içinde sadece gülüşünü hatırlamak mı iyi veya tüm anıları unutup da gülüşünü hatırlamak mı acı verici?
Gülüşün deki kıvrımlarını hatırlıyorum...
Saatlerce izlediğim o gülüşünü bir anda unutmayı nasıl göze alabilirim diye düşünürken çoğu anının aslında unutulmuş olması bana acı veriyor ...
Unutsam mı diyorum bazen ...
O gülüşü de unutsam hayatım nasıl olur ki diye düşünmeden edemiyorum kendimi...
Unutsam nasıl olur herşey?
Başka birinin gülüşüne tekrar kanar mıyım bu kez ?
Tekrar sever miyim her zaman sevdiğim  kıvırcık saçlı adamın saçlarını sevdiğim gibi başka birini ?
Sever miyim tekrar ...
Hayır !
Asla ,sevdiğim biri varken ve o beni  terk etmişken ben sever miyim başka birini ?
Unutur muyum onca yaşanan olayları,konuşmaları , herşeyi...
En çokta onun gülüşünü ...
Bir gamzeli gülüşe yenik düşmüştüm işte o zamanlar ...
Yaşım lise son sınıf ...
Şimdi ise aradan yıllar geçmesine rağmen nasıl olurda bırakır diyorum ...
Ne olurda hayatının merkezinde ben varken yok olur bir anda ...
Nasıl olur ?
Unutmak mı ?
Hayır hissizleşmek beni böyle etti ...
Belki gün geçtikçe gülüşünü de unutacağım,belki ona dair hiçbir şey hatırlamıyacağım ama o gülüşü her aklıma gelince içimde nelerin alev aldığını ,nelerin yandığını sadece ben bilmiş olacağım...
Ben gamzeli bir gülüşe yenik düşmüştüm işte ...
Herşey bundan ibaretti...