R6'cı bey [B×B] ~ Texting ~ | düzenlendi |

d o k u z

1 hafta sonra

İlahi bakış açısı

Arden Ulaş 1 haftadır Karan'ın yanından ayrılmıyordu, her ne kadar Karan gitmesi için ısrar etse de, Karan'ın ona ihtiyacı olduğunu düşündüğü için reddediyordu.

Karan ise arkadaşlarına olan şeyler yüzünden kendini suçluyordu, Doğukan kendisinin canını yakmaklıydı, arkadaşlarının değil! Yani Karan böyle düşünüyordu. Karan kafasını kaldırdı, ve kendinden oldukça küçük gözüken Arden Ulaş'a baktı. 'o olmasa ben bu kadar iyi olamazdım, beni gerçekten çok seviyor olmalı.' diye düşündü. Ardından Arden Ulaş'a bakıp gülümsedi. Kararını vermişti, onunla sevgili olacaktı. 1 hafta öncesine kadar 'aşık olmadan sevgili olamam.' demişti. Ama denemek istiyordu, çok düşünmüştü bunu. Hem her gün içinden bir ses, denemesi gerektiğini söylüyordu. Hastaneden çıkar çıkmaz, bu konuyu Arden ile konuşacaktı, ama şimdi sırası değildi. 'ama en azından sarılabilirim.' diye düşündü, ardından ayağa kalkıp Arden'in yanına oturdu.

Arden, yanına oturan iri cüsseyi görür görmez gülümsedi. Karan hiç beklemeden, Arden'i kolundan tutup göğsüne çekti, ardından sımsıkı sarıldı. Arden ise şaşkınlıktan kalakaldı. Aradan geçen 5 dakikanın sonunda, arkadaşlarının doktoru geldi.

- arkadaşlarınızın durumu gayet iyi, isterseniz görebilirsiniz uyandılar. Tekrardan geçmiş olsun.

- teşekkür ederiz.

Doktor başıyla onaylayıp yanlarından ayrılır ayrılmaz, Arden hariç hepsi odaya girdi. Karan, üçünün de aynı odada olmalarını sağlamıştı bir şekilde.

Karan'ın anlatımıyla

Hepimiz odaya girerken, Arden'in kapının dışında beklediğini gördüm. Arden'e yaklaşıp, konuşmaya başladım.

- yavrum gelsene, neden gelmiyorsun?

İlk kafasını kaldırıp baktı, ardından dudaklarını büzüp elleriyle oynamaya başladı. Sonunda, tatlı sesiyle konuşmaya başladı.

- şeyy ben kimseyi tanımıyorum, o yüzden sizin aranızda olmam uygun olmaz, sonuçta hepiniz arkadaşsınız, ben ise yabancı biriyim. O yüzden, uygun olmaz diye düşündüm.

Konuşması bittikten sonra tekrar dudakları büzüldü, ama ben bu çocuğu yerdim, yer!

- yanlış düşünmüşsün yavrum, sen yabancı biri değilsin, saçma salak konuşup sinirlerimi germe. Hadi düş önüme, ufaklık.

Cümlemin sonunda dediğim şeyle kaşlarını çattı, galiba sinirlenmişti.

- ben ufaklık değilim! sensin ufaklık!

- yavrum bu dediğine cidden inandın mı?

- tamam sen ufaklık olamayacak kadar kocaman olabilirsin, ama ben de ufaklık değilim!

- (gülerek) hayır, sen ufaklıksın.

- ukala!

Diyerek önümden sinirle geçti, ardından bende kahkaha atarak içeri girdim.

- ağrınız sızınız var mı çocuklar?