Ruhumun Katili |Texting

ruhumun katili {14}

°

"Geldin çünkü Arya'nın intihar edeceğine hiçbir zaman inanmadın değil mi?" dedi Kaan. Genç adam, gözlerindeki yenilgiyle karşısındaki acıyı izledi sadece. Kaan bir zamanlar bu genç adamın hayatının içerisindeydi, sevgilisinin en yakın arkadaşı şimdi karşısına geçerek sevgilinin ölümünde ben de suçluyum derken bu genç adam ne hissetmeliydi?

Gözleri acı bir yenilginin mağlubiyeti diyerek bir adım öne çıktı. Yenilgiler, artık bu adamın kalbinde mağlubiyetin izleriydi. Yenilgiler, artık yutkunamadığın ve ölen bir ruhdan ibaretti.

"Sen nasıl benim öperken kıyamadığım kadının ölümünde kolayca payım var diyebilirsin senin bana dediğin her şeyi en başta da oynanılan oyunları sikerim. Sizin yüzünüzden Arya'mı kaybettim sonra kendimi de kaybettim. Her gece kalbimdeki sanrılar daha çok artıyordu. Siz ne oyunundan bahsediyorsunuz lan nasıl çocukluk arkadaşım dediğin kıza nasıl böyle bir vahşilik yaparsın? Aklım almıyor şurada seni öldürmemem için tek bir neden söyle. Kaan hep mi böyle orospu çocuğuydun yoksa biz mi gerçek seni göremedik?"

Kaan sadece izledi ve bu genç adamı daha fazla sinirlendirdi. Yumruğunu sıkmaya devam ederken sessizliğe yenildi ve sadece tek yumrukla karşısındaki çocuğu yere indirdi. Kaan, hiçbir şekilde karşılık vermedi o an orada ölmek ister gibi gözlerini kapatmış ve yenilgisinin küfürler saydırmasını dinlemişti.

"Hak ediyorum, öldür beni. Yaşamıyorum zaten hiçbir zaman o gece peşimi bırakmadı. Gözlerimin nasıl bu kadar körleştiğini, bir kadına nasıl bu kadar aşık olduğumu ve onu kazanmak için girdiğim bu oyunda aslında beni olduğum gibi tek seven kişinin ölümünde benim de payım olduğunu, ellerimi kana buladığımı, o geceden sonra ruhumu da öldürdüğümü aşamıyorum. Yaşamak istemiyorum ama ölsem de kendimi Arya'ya affettiremeyeceğim çünkü o şu an cennette ama ben cehennemde yanıyor olacağım. Günahım çok büyük ve birisi beni öldürsün çünkü artık bu günahla yaşayamıyorum."

"Siz bana canlı lazımsınız. Arya'nın ölümünde kim sorumluysa hepinizden intikamımı alacağım. Benim çiçeğimi öldürdünüz, yaşam enerjimi elimden aldınız. Aynısını sizler yaşayacaksınız ve o hapishanede çürümeniz için elimden ne gelirse fazlasını yapacağım. Arya'nın adaletini sağlayacağım, diğer kadınlar gibi adı alt yazı da geçip bazı insanlar tarafından sadece zihinlerde unutulup kalmayacak. Çiçeğimi adaletine kavuşturacağım ve diğer adaletine kavuşamamış her ruh için yeni bir umut doğacak."

"Ses kaydı var, o geceye ait görüntüleri sana vereceğim. Bu oyun artık bitecek ve ikizi Melis katillere güç vermeye devam etmeyecek çünkü katiller içeride olmalı suça bulaşanlar olarak biz de. Herkes yaşattığını bir gün yaşamalı ve kimsenin kanı yerde kalmamalı."

"Sana inanmıyorum, Kaan. Sana güveneceğimi nasıl düşünüyorsun? Çocukluk arkadaşını bir kıza sahip olmak için öldürülmesine yardım ve yataklık eden birisine ben niye inanayım lan bunların bana bir komplo olduğunu ve beni ağına çekmediğini nereden bileceğim? İki ağladın ve üzüldün diye bir şerefsize güveneceğimi sana düşündüren ne oldu?"

"Buradan hemen polise gidiyoruz ve orada kaçacak bir delik yok o zaman ne kadar kararlı olduğumu ve kendi kıçımı korumanın  vicdanlıktan geberiyorken umrumda olmadığımı anla. Melis denen psikopat kızı içeriye atmaktan başka bir şey istemediğimi ve Seçili de piyon olarak kullandık sadece ama o alçak olan babasını da evlatlık alındığı ama baba dediği babasının ayarladığı doktoru da... Hepimiz yaptıklarımızın cezasını çekeceğiz ve bu sefer adalet kazanacak."

"Eğer tek bir yanlış hareketini görürsem seni yaşatmam anlıyor musun beni?" Kaan, başını salladı ve genç adam yenilgisinin sertçe kolundan tutarak yürümeye devam etti.

Artık gittikçe oyunun sonuna geliniyordu ve bu hikâyenin sonunda sevdiği kadını adaletine kavuşturmuş bir adamın kalbindeki sanrıların dindirmenin vermiş olduğu acı bir tebessüm mü olacaktı?

Oyun bitti. Perde kapandı. Oyunun suçluları artık komiser tarafından teyit edildi. Soruşturma tekrar açıldı ve Atlas, ilk defa gökyüzüne bakarken huzuru hissetti. Artık sevgilisinin mezarına gitme vakti gelmişti.

*

çok duygulandım, çok:")

Atlas'ım😭😭😭😭😭😭🌟🌟🌟🌟🌟

Umarım Atlas gibi aydın ruhlar, savaşmayı hiçbir zaman bırakmayan ve her zaman sevgisini hissettiren kişiler karşımıza çıkar. Umarım kalbinize ayna etkisi yaratan kişilerle bir gün karşılaşırsınız/ım
💙

Bir sonraki bölüm final bölümü sizlerle olacak, son kez ruhumun katilinde görüşmek dileğiyle sevgiyle kalın 🤍

Ruhumuzun katili değil, kahramanı olalım.
- maviye çalan okyanusunuz