0.5

37 6 3
                                    

"Ne" Belki bende çözümler aramıştım ama bu değildi. Ya da böyle bir şey.

"Öyle bakma kızım, napıyım seni annene teslim mi edeyim? Hayatta olmaz. Yarın ilk otobüs biletiyle Bursa'dan gideceğiz. Merak etme, biletler benden. Ödersin sonra bir şekilde."

Aslında mantıklı ama mantıksızdı.

"Tamam, bence akşam yola çıkalım. Eve gidip eşyalarımı hazırlayayım. Bu kafenin yanındaki parkta buluşalım. Olur mu?"

"Olur, anlaştık o zaman. Akşam görüşürüz." Dedi ve benle küçük bir göz teması kurdu, ardından gitti.

Arkasından hızlı adımlarla ilerledim.

"Feyyaz,"

"Efendi-" Demesine kalmadan ona sıkca sarıldım. İlk başta şaşırdı ama sonra o da bana sıkıca, benim gibi sarıldı. Bir kaç saniye öylece kaldık, ilk çekilen ben oldum.

"Görüşürüz."

"Görüşürüz." Dedim ve evime doğru yol aldım.

Evime giderken sevdiğim, yolumu uzatmayan yolları kullanmayı severdim. Yine farklı bir sokaktayken bir ses duydum.

"Bu kız mıymış bizim eve gelin gelecek olan? Pek kuruymuş buda. Oysaki annesi bize etli, butlu demişti."

Duyduğum bu iğrenç konuşmayla direkt midem bulandı. Bahsettikleri ben miydim? Bir başka kadın mı? Ne farkediyor? İki türlü de bu insanlar yüzünden heba olanlar kadınlar oluyordu.

"Ben bir bakayım şuna," Dedi kalın bir erkek sesi. Sanırım bendim. Adımlarımı hızlandırdım. Annem bana gerçekten bunu mu yapmıştı?

Gelen adam omzuma dokundu ve beni tam çevirecekken arkadan bir ses duyuldu.

"Alçin! Nerdesin kızım ya sen!" Feyyaz'ın sesiydi bu. Koşturarak yanıma geldi.

"Çantanı unutmuşsun, bana da sonradan biri getirdi 'çantanızı unutmuşsunuz' diye, ben hemen tanıyınca bana hemen vermek istemedi. Sahibini istiyor. Çantanı almalısın.

Tabii bunu benim için yaptığını anladım. Ben yanıma çanta almamıştım.

"Bu kim?" Dedi adam. Sorgularcasına baktım ve sorusunu duymamış gibi yaparak Feyyaz'ın yanına doğru gittim.

"Alçin, bu böyle olmayacak. Ben hemen şimdiye biletleri alıyorum, sen ise o evden bir çöp bile almayacaksın. Halledeceğiz." Bunu kabul etmekten başka çarem var mıydı? Vardı, o adamla evlenmek.

"Tamam." Der demez bileğimden tuttu ve otogara doğru gitmek için bir taksiye bindik.

Taksiden indiğimizde hava turunculaşmıştı. Güneş batıyordu. Sahi? Biz nereye gidiyorduk?

Feyyaz'ı dürttüm.

"Feyyaz, biz nereye gidiyoruz?" Burnundan güldü.

"Orası sürpriz olsun güzelim."

"Peki." Dedim ve otobüse bindik.

Oy vermeyi unutmayın. 💗

Otobüs | Yarı Texting (Tamamlandı) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin