ᵐᵃᵍᵘˢ ᶜᵃᵉᶜᵘˢ

8

"Çocuk!"
Tiz sesle yumulu gözlerine rağmen sesinin sahibine başını çevirdi.

"Mr.Flich! Sizi bulabildiğime o kadar memnunum ki!"
Kedisiyle beraber çocuğa doğru koşarken adımları yavaşladı ve kaşlarını çattı. Kirli cüppesi elindeki süpürgesiyle çocuğa doğru seslendi tekrardan.

"Mr.Flich mi?"
Dedi ve ekledi.
"Ve memnun mu oldun?"

Hademe, ilk defa bu kadar yıl içinde olduğu okulda ona karşı olan tutuma şaşırdı. Çoğunlukla adı kullanamayacak kadar önemsizdi. Tabii çocuklara karşı olan tutumu küçümsenecek gibi değildi ama yine de böyle bir saygı hayatında ilk defa tattığı bir duyguydu. Yani kısacası bir öğrenci tarafından gördüğü ilk saygıydı.

"Iyi misiniz?"

"Ne?..evet-sen burada ne geziyorsun?! Yasak saat başlamak üzere!"
Çocuğu merak ederek elindeki gaz fenerini ileriye doğru tuttu ve gecenin karanlığında parlayan dağınık saçlı çocuğu gördü. Buğday teni üzerindeki Ravenclaw üniformasıyla öğrenciyi tanırken çocuğun sesini işitti

"Biliyorum, çok özür dilerim Mr.Flich..Sadece birkaç kişinin şakası yüzünden burada olmak zorundayım. Slytherinlerden biri gözlüğümü kaptı. Onsuz çok zorlanıyorum. Tekrar temin edene kadar neredeyse iki hafta-"

"Tamam,tamam bu beni ilgilendirmiyor doğruca binana çocuk."
Bakışlarını çevirir çevirmez kedisinin ona gösterdiği şeye döndü. Patisiyle siyah çerçeveli gözlüğü gösterirken Flich homurdandı.
 
"Şuradaki değil mi?"

"Neredeki?"

"Tanrım gözlerin ne kadar bozuk senin."
Eğilip az ilerisindeki kara çerçeveli gözlüğü alırken kaşlarını çattı.

"Kör müsün?"
Çocuğun verdiği onayla gözlüğü çocuğa doğru atarken Harry havada yakaladı.

"Asan bu tür durumlarda fazlasıyla işe yarar."

"Daha çok yeniyim efendim. Teşekkür ederim dosdoğru binama gidiyorum."
Flich çatık kaşlarını havalandırarak bakındı bu sefer. Pekâlâ egosu okşanmıştı.

"Adın ne senin?"

"Harry James Potter, efendim"
Flich ince bir şekille hıhladı ve tükürür gibi söz aldı.

"Potter! Haylaz işe yaramaz Potter ve yardakçıları Black,Lupin"

"Babam ve amcalarım onlar"
Adam adımlarını duyduğu şeylerden hoşnut olmayarak koridorun sonuna yöneltmişti ki duyduğu ile arkasına döndü. Çocuk gözlüğünü takmış ve ona seslenmişti.

"Mr.Flich o haylazların yani gözlüğümü alanların o koridorda tezek yerleştirdiğini duydum sizi uyarırım"
Çocuk hızla ekledi.
"Iyi akşamlar"

Çocuğun hızla merdivenlere yönelmesi ile dudaklarını birbirine bastırdı. Hiçbir öğrenciye benzemeyen kör Potter gözüne girmişti ama hademe hiçbir çocuğu ayrı tutmazdı hepsinden nefret ederdi. Çocuğun birşeyler karıştırdığına karar vermiş bir şekilde bulunduğu yeri aradı durdu. Hiçbirşey bulamayıp yola devam etmek üzereyken ayağına birşey çarptı. Gaz lambasını o yöne doğru eğerken ayağına bulaşan tezekle doğruldu. Slytherin serserilerini bulmalıydı.  Ancak yaşlı huysuz hademe, Ravenclaw'ın ailesiyle haberleştiği gizli oyuktan çıktığını  ve şüphe çekmemek için söylediği yalanı farkedebilseydi kendini bu kadar yormuş olmazdı. 

Yine de 'Mr.Flich' ithafı onun yorgunluğunu götürebilirdi. Hatta uykusunu bile kaçırabilirdi. Kofti olmasaydım düşünceleriyle dolu rüyalarında ona duyulacak saygıyı düşünmekle geçirecekti gecesini.

Ama bu Ravenclaw için geçerli değildi.

Oldukça yakın olan binasına doğru hızla yol alırken Sirius ve Remusun aradığı aile yüzüğü zihnini kurcalıyordu. Bulabilecekleri konusunda onlara olan güveni Regulusa duyduğundan ne yazık ki daha azdı. Regulus Black kadar kimseden emin olamıyor onun büyü özüne ve ataklarına koşulsuz güveniyordu. Sirius ve Remusun da büyü özleri küçümsenecek  kadar kötü değildi hatta oldukça iyi bir kabiliyete sahiplerdi ama amaçlarından olsa gerek Harry onları Regulusla aynı kefeye koyamıyordu.