Titrek sesiyle sadece lakabımı anabilmişti. Ona yaşattığım işkenceler psikolojisini etkilemiş olmalıydı,
"Sen olduğuna inanmak istememiştim." Dedi,
Bu da bana neden soğuk davrandığını belli ediyor du, aradan fazla zaman geçmemişti fakat o aşırı değişmişti.
"Ne oluyor burada." Dedi Utku bey ikimiz de panikle ona döndük onun burada olduğunu unutmuştum.
"Bir şey olmuyor baba arkadaşlar arasında bir olay olmuştu onu hatırladım." Dedi Utku bey ikna olmamıştı fakat konuyu değiştiren biz değildik,
"Gel sınav olucaksın." Dedi Utku bey onu sessizce takip ettim, giderken son bir kez gözlerine baktım.
Bana öyle içten bakıyordu ki ilk defa duygularımın tekrar canlandığını hissettim, yeşermiş bahçelerim gecenin çökmesiyle aydınlığı beklemişti fakat güneş hiç bir zaman tepeye varamadı bu güne kadar.
Her şey yolundaydı sınav güzel geçti ve bir ehliyetim oldu. Onun şöförü olacaktım, o susmayı tercih etti. Benden korktuğu iÇin değil di, farklı sebepleri vardı, belki de intikam istiyordu. Benim ona hizmet etmem onu mutlu edecekti.
Evin çıkışına gelmiştim yorgundum. Utku bey bana yarın başlayacağımı söyledi, yakın zamanda bana kalacak bir yer ayarlayacağını, da söyledi sebepsiz yere iyi davranıyordu,
Kocaman bahçe kapısından kaldırıma adımımı attığımda karşımda dikiliyordu, yanından geçip gidecektim. Bileğimi tuttu.
"Seni neden sorgulamadığımı merak etmiyor musun?." Dedi duraksadım ve yüzüne boş boş baktım sonra.
"Hayır.!" Dedim ve yoluma devam etmek istedim, bileğimi daha da sıkı kavradı.
"Sana öğreteceğim dedim." Dedi kendini neden ifade ediyordu ki?. Gereksiz bir zorunluluk hissetmişti, farkındaydı.
"Biliyorum." Dedim. Ve düz bir yanıtla yoluma devam ettim, bileğimde hafifleyen parmakları, ben giderken teker teker havada kalmıştı.
"Yarın görüşürüz." Dedi, zaten görüşecektik belirtmenin bir manası yoktu, otobüs durağına gelmiştim bindim ve otobüsteki dedikodulara aldırmadan dengemi sağlayarak evimin yoluna varmayı bekledim,
Omuzuma dokunan elle irkildim. Arkamı döndüğümde cılız küçük boylu bir kız
"Şey telefon numaranı verebilir misin acaba." Dedi utana sıkıla, aldırmadan önümü döndüm ve duymamazlıktan geldim. Uzaktan kıkırdama sesleri geliyordu, tuşlu telefonumu çıkartıp.
"Sen söyle." Dedim elimdeki telefonu gören kız geri çekildi, o sırada Utku beyin iş için verdiği telefon ötmeye başladı.
Cebimden diğer telefonu çıkartıp arayanın kim olduğuna baktım. Utku bey kendini ismiyle kaydetmişti. elimdeki diğer telefonu gören kız bozulmuştu, otobüs durağa geldi indim ve eve gittim Utku bey bana kalacak bir yer ayarladığını ve yarın tam bir şekilde her şeyin hazır olduğunu söyledi. Bu mükemmel bir haberdi. Artık dilenci gibi boş bir evde kalmak yerine bana ayrılan bir yerde kalacaktım. Ne kadar kötü bir yer verseler de benim kaldığım evde yatak bile yoktu, iyi düşünmekten Başak çarem olmadığı iÇin mutlu ve pozitif davranarak şimdilik rayında giden hayatıma ayak uyduracağım...,
