Chances for my Prince [ On-Going Series]

Chapter 30

Chapter 30

[Erich POV]

O______O sa-sakin?? Itong bracelet? Seryoso sya? Ba-bakit nya ko bibigyan ng bracelet? Aisssshh! Lalong nalilito yung utak ko? Iba’t ibang dahilan ang pumapasok sa isip ko, ano ba to >___< maloloka na yata ako.

*biglang hinawakan ni DJ ang kamay ni Erich at itinikom ito*

Yu-yung puso ko, bigla bumilos ang heart beat, di ko na yata to kaya TT___TT  bakit? Bakit ganyan ang reaction mo ERICH! Stop it! Arrrrrgggh! I can’t help it >___<  pinagpapawisan na ko, anu bang balak nito??

*mula sa pagkakahawak sa kamay ni Erich*

“take it that’s yours *smile*”  sabi ni DJ

“a-are you sure? Ba-baka kase…….”

“no..  I supposedly gave it to you” sagot ni Dj

At mula sa pagkakahawak sa kamay ni Erich ay kinuha ni DJ angbracelet at inumpisahang isuot kay erich

“ ahhh eh, th-thank you ha” sagot ni Erich

“*cough* *cough* .. *smile* ur always welcome …………….. to me” sagot ni DJ

O____O

“paki-ulit??” sabi ni Erich

“*cough* .. bawal na eh..” tugon ni DJ

“aii, ganun?hmmmm *pout*” 

muling sumandal si Dj sa pader at, ipinahinga ang sarili,while erich turn back and think, ilang minuto rin ang katahimikang namagitan sa kanila.

Should I ask him?? Aisssh!!  Pero, nakakahiya kase >___< kababae kung tao, pero… ghaddd! Maloloka na lang ako kakaisip pag di ako nagtanung o di kaya baka maloko kaming dalawa dito sa sobrang tahimik, kaya we need some conversation, I think ito na yun, waaaaaaaah, bahala na nga!

“ahhh, d-Dj?” tanung ni Erich habang naka talikod pa rin ito.

“hmmmm”  sagot naman ni Dj

“ahh, ehhh..may itatanung ako…. Ahh ano kase, nakakapag taka lang, Why you suddenly change? I mean ba-bakit parang naging ano, ahmmm.. (papano ba to >___<)  bakit parang ang swe----- Aissssh! Okey fine! Dederetsohin ko na! Bakit ang SWEET mo ngayun sakin? Hindi ka naman ganyan sakin dati diba? ( may dapat ba akong malaman? Tell me!) *iling* *iling* (ano ba tong pumapasok sa isip ko =____=) Alam mo ba? Nalilito na rin ako sa pinapakita mo sakin! Aisshh, kung alam mo lang, kaya nga sinasabi ko sayo to ngayun, to enlighten me with your answer, kaya tell me.. nafefeel ko kase, parang gusto mu na makipag kaibigan, yeah I know that I’m too Assuming pero, that’s what I feel know.. correct me If I’m wrong,alam kung hindi maganda yung unang pagkakakilala natin sa isa’t isa.. pero pwede naman ulit tayu magsimula diba? Hahaha.. te---ka! Di kaya gusto mung maging kaibigan sakin e dahil kay Cathy, hahah oyyyyyy!! Aminin! Halata kaya, may iwasan effect pa kayu ha,hahaha..  know tell me bakit ba ganyan ka ngayun sakin?………………………………………………”

“………………………”

“?_____? DJ?”

“…………”

“d---- >____< takte kang bakulaw ka! Wag mung sabihin na???? *turn to DJ*   arrrrrrrrghgh!!! Sinabi ko na nga!”

Walang kwenta pala yung mga sinabe ko.. leche! Tinulugan na  pala ko ng lalaking to, paka haba-haba ng sinabe ko ahba! Tapos wala pala akong kausap? Muntanga ako dito.. nagsasalita ng walang kausap.. katulad ngayun! T___T talaga yatang natuluyan na ako ng kalokahan =____= penge ng kausap! PLEASE! Yung matino ha ..

[ Alyssa’s POV]

“Alyssa! Oy, mag-usap naman tayu.. please” pagmamakaawang sabi ni Daniel

“ano ba Daniel! Hindi ka ba nakakaintindi? Wala na tayung dapat pag-usapan okey? I have a lot of stuffs to do! So pwede bang lubayan mo ko?”

“alyssa naman, akala mo ba madali ito sakin……?” tanung ni Daniel

“at bakit Daniel? Sa tingin mo madali rin yung mga nangyare sakin? Satin?”  Sumbat ni

Alyssa

“so bakit kailangan pa nating pahirapan yung mga sarili natin? Please Alyssa, don’t do these” pagmamakaawa ni Daniel.

“ I need to go” tugon ni Alyssa

“Alyssa please’ * sabay hawak sa kamay ni Alyssa* “

“ you know what! Naiinis na ko sayu! Bakit ba di mo na lang tanggapin na BREAK na tayu!!”

“kase, hindi ko kaya! Nahihirapan ako, kase lagging ikaw pa rin ang laman ng utak ko, kase ikaw ang mahal ko”

“*inalis ang kamay na hawak hawak ni Daniel* ginawa ko lang ang tama! Ayokong habang Masaya tayo, may iba naming nasasaktan, ayokong maging malungkot ang mahahalagang tao na nasa paligid ko, ayokong maging Selfish! So please, e respect mo naman ang desisyon ko, lubayan mo na ko, LUMAYO KA NA! *crying*”  tugon ni Alyssa

At unti-unti ding lumagpag ang mga luha  ni Daniel, matapos marinig ang mga katagang binitawan ni Alyssa..

“You know what Alyssa, hindi ko inisip na magkakaganito tayu! Ang sabi mo mahal mo ko, pero bakit ganito? E ginive up mo ako? .. *mahinang tawa pero my kasamng luha* Is that what you want? Then, okey.. I’ll do it.. just for you.”

 Tuluyang umalis si Daniel, samantalang naiwang lumuluha si Alyssa .. napaupo sya sa kinatatayuan nya.. hindi nya lubos maisip na nawala na sa kanya ng tuluyan si Daniel, sobrang sakit! Nang dahil sa isang desisyon, nagbago lahat.. ang mga plano nila ni Daniel, unting unting naglaho.. Hindi nya alam kung sino ang pupuntahan , lalo na at wala sa tabi nya ang dalawang laging nakasuporta sa lahat ng problemang dumadating sa kanya.