Five Years

7

Alaz Alanguva'dan

İnsan bu dünyadaki şeylerin kıymetini elinden gidince anlıyordu. Ne acıydı. Boğazımda hep bir yumru vardı. Geçmişi düşünüyordum. Önce annem gitmişti. Sonra babam beni terk etmişti. Tek bir kişi vardı yanımda en yakın arkadaşım Çınar. Ama o da benden gitmişti. Ölmüştü. Hayatım boyunca sadece annemden ve Çınardan değer ve sevgi görmüştüm. Babam konusunda derin yaralarım vardı. Kapanmayan ve asla kapanmayacak olan yaralarım.

Annem öldüğü zaman babam hep beni suçlamıştı. Beni hiç sevmemişti. Nedenini hiç bilmediğim bir şekilde öfkeliydi bana hep.

(Flashback 10 yıl önce)

Her zaman ki gibi okuldan cıkmış eve gidiyordu Alaz. Daha 15 yaşındaydı. Bu hayatta en sevdiği , tek sevdiği annesiydi. Nereden bilebilirdi ki onun da gideceğini.

Evlerine yaklaşmıştı Alaz. Biraz yavaş yürüyordu. Çantası gerçekten çok ağırdı. Arkasından biri Alaz'ın kolunu tuttu. Alaz arkasına baktı iki tane takım elbiseli adam vardı. Alaz soğuk kanlılığını korudu ve adama kaşları çatık bir şekilde bakmaya başladı. Adamlardan korkmamıştı ama adamlardan biri cebinden silah çıkardığında korkusu gün yüzüne çıkmıştı.

Adam silahı Alaz'a doğrulttu namlunun hedefi Alazdı. Tam sıkacakken bir şey oldu. Alaz hızla yana savrulurken silahın patlama sesini duydu. Annesi Alaz'ın önüne atlamıştı.
Alaz hemen annesine baktı. Adamlar ise çoktan kaçmıştı.

Alaz'ın annesi Ayla tam göğsünden vurulmuştu. Oluk oluk kan akıyordu. Alaz korkudan ne yapacağını bilememişti. O sırada sokağın başından bir ses yükseldi. "Ayla" , diyordu babası. Alaz annesinin nabzına baktı atmıyordu. Annesi Alaz'ın gözleri önünde ölmüştü. Babası da geldi Alaz ve Ayla'nın yanına hem de koşarak geldi lakin yetişememişti karısı ölmüştü.

Alaz'ın babasının pis işleri vardı. Annesini de babası pis işlere bulaştığı için öldürmüşlerdi.
Annesini vuran adamlar babasının düşmanından başkası değildi.

O günden sonra babası Alaz'ı terk etti. Alaz ise yetimhaneye verilmişti. Annesinin acısını yaşayamadan babasının onu terk etmesi psikolojisini alt üst etmişti Alaz'ın.

( Flashback son)

Günümüz

Evdeydim. Evimdeydim. Bir çift kahverengi göz bana bakıyordu. Birlikte kahvelerimizi içiyorduk. Onun da morali bozuktu farkındaydım. Keşke bana anlatsa bana güvense diye geçirdim içimden. Ama ilk günden beri pek sevmemişti beni. Ben ise onu ilk gördüğümden beri aşıktım.

Onu yaklaşık beş sene önce görmüştüm. Berbat bir haldeydim. Annemden sonra Çınar da ölmüştü. Kendimden nefret etmiştim. Sanki kime değer versem o benden gidiyordu. Hiç arkadaşım yoktu o zamanlar.

Bir akşam sahile gitmiştim hava güzeldi. Banklardan birine oturmuştum. Öylece denize bakıyordum. Etrafta insanlar vardı. Onu görmüştüm. Bir köpeği seviyordu. Korkmadan çekinmeden tüylerini okşuyordu köpeğin. Çok güzeldi bu görüntü. Bana göre hayvanı seven insanı da severdi. O gün onu gidene kadar izledim. O ise beni hiç fark etmedi.

O günden sonra Her gün o sahile gittim. O da hep geldi. Aynı köpeği her gün şefkatle sevdi. Ona yemek verdi. Ben ise onu izledim. Evini de öğrendim. Adını da. Beş yıldır onu hep sevdim. Sadece sevdim.

Beş yıl boyunca düzenli bir şekilde psikoloğa gittim. Yavaş yavaş hayatımı düzene soktum. Artık kimi seversem gideceğini düşünmüyordum. Bu yüzden kaçmayacaktım. Sevdiğimi söyleyecektim. Ama biraz zaman geçtikten sonra tabii.

" Ne düşünüyorsun?" , diyen Yağmur'un  sesiyle düşüncelerimden sıyrıldım.

" Hiç dalmışım öyle"

" Sence ben yanlış mı düşünüyorum?"

" Ne konuda?"

"Çağdaş konusunda"

" Yani deliller onun katil olduğunu gösteriyor. Mantığınla hareket etmen gerekir bu durumda o yüzden yanlış düşünmüyorsun bence"

"Zehra'yla da aram bozuldu onun yüzünden nasıl bu kadar kör olur anlamıyorum. O çocuk basbaya katil"

" Haklısın tabii ki ama sorguda ağladığı zaman ben de biraz şüphelendim katil mi değil mi diye"

" Aklı sıra bizi manipüle etmeye çalışıyor. Ben hiç inanmadım timsah gözyaşı onlar gerçek değil"

" Bilmiyorum yani olabilir"

Sustu. Sustum. Şuan da evimin terasındaydık. Yıldızlara bakıyorduk. Birden bir yıldız kaydı. Hemen ona döndüm " Hadi bir dilek tut" , dedim. Kafasını olumlu anlamda salladı ve gözlerini kapattı. Bende gözlerimi kapattım ve dileğimi diledim.

' Lütfen o da gitmesin ve beni sevsin '

Umarım dileğim kabul olur diye geçirdim içimden. Umarım onun dileği de kabul olur.

Bana döndü " Zehra'nın attığı mail i gördün mü?" , diye sordu.

" Evet kadının Karaca ailesi ile bir bağlantısı varmış. Çağdaş gerçekten o yüzden mi ağlıyordu acaba?"

" Ben hiçbir sekilde inanmıyorum o Çağdaş'a. Zehra'yı kolay bir şekilde manipüle edebiliyor. Zehra'nın duygularıyla hareket ettiğinin farkında. Onu kullanacak biliyorum"

" Cabuk mu güveniyor insanlara?" , diye sordum Zehra'yı kastederek.

" Yani aslında öyle cabuk güvenen biri değildir. Çağdaş'a neden böyle yaptığıyla alâkalı bir düşüncem var ama onun olmaması için dua ediyorum"

" Hoşlandığını mı düşünüyorsun?"

" Evet ama umarım öyle değildir. Umarım sadece üzüldüğü içindir"

" Neden öyle söylüyorsun ki birini sevmesi gayet güzel bir şey"

" Birini sevmesi güzel zaten ama bir suçluyu sevmesi güzel değil. Sonunda yine üzülecek.  Biliyorum o yüzden engel olmaya çalışıyorum ama olmuyor"

" Nasıl bu kadar eminsin üzüleceğine?"

" Çünkü birini sevdiği zaman hep çok seviyor. Çok bağlanıyor. Üzüldüğü zaman ben yanında oluyorum onun. Tekrar üzülmesini istemiyorum. O bir suçlu ve hapise girecek eninde sonunda. O zaman ne olacak Zehra üzülecek. Bu olmamalı işte"

Haklıydı o yüzden sustum. Bir süre daha terasta oturduk. Onun yanında olmak çok güzeldi. Dün sarıldığımda çok güzel hissetmistim. Bir o kadar da heyecanlanmıştım. Çok güzel bir kokusu vardı. Kelimelerle anlatılamaz. İyi ki heyecandan bayılmamıştım. Kolumdaki saate baktım. 00.45 olmuştu saat. Ona döndüm " Saat 1'e gelmiş. Uyuyalım mı artık?"

Kafasını olumlu anlamda salladı. Terastan çıktık ve odalarımıza doğru yürüdük. Odamın kapısını açtım tam içeri girecekken Yağmur'un sesiyle durdum " İyi geceler ve yanımda olduğun için teşekkür ederim" , dedi.

" Rica ederim. İyi geceler" , dedim ve odama girdim. Heyecanlanmıştım. Bu sekiz kelime beni çok heyecanlandırmıştı. Yatağıma yattım biraz düşündükten sonra uyuyakaldım.