အိပ္ေနရင္းမွ ေျပးသံေတြၾကားေနမိတာေၾကာင့္ မိုင္ တစ္ဆစ္ဆစ္ကိုက္ေနတဲ့ ေခါင္းကိုအသာဖိကာ အိပ္ယာေပၚမွာထထိုင္လိုက္သည္။ ထိုစဥ္ ေမာင္က အခန္းအျပင္ကေန မုန႔္နဲ႔အေအးပန္းကန္ထည့္ထားတဲ့လင္ဗန္းယူလာကာ အခန္းထဲ၀င္လာသည္။
"ေမာင္ အျပင္မွာအသံေတြၾကားတယ္ ဘာျဖစ္ေနၾကတာလဲ"
"ဘာအသံမွမၾကားရပါဘူးအခ်စ္ရဲ႕ အခ်စ္စိတ္ထင္ေနလို႔ေနမွာ"
"မဟုတ္ဘူးေမာင္ အသံတကယ္ၾကားလို႔ထထိုင္လိုက္တာ သူငယ္ခ်င္းေတြဘာျဖစ္လို႔လဲမသိဘူး ငါအျပင္ခနထြက္ၾကည့္အုန္းမယ္"
မိုင္ အိပ္ယာေပၚကေနထမယ္လုပ္ေတာ့ ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာကေန စူးကနဲျဖစ္လာတဲ့ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္ပဲ ေနာက္တစ္ႀကိမ္အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္လဲက်သြားသည္။
"အားးးကြၽတ္ကြၽတ္"
မင္းအကၡရာေမာင္ လင္ဗန္းကိုစားပြဲခုံေပၚသို႔ခ်လိုက္ၿပီး မိုင့္ဆီသြားလိုက္သည္။
"မိုင့္ကို ေမာင္ေျပာတယ္ေလကြာ မထေသးပါနဲ႔ဆို"
"ေမာင္ ငါတအားနာတယ္"
"နာမွာေပါ့အခ်စ္ရယ္ အဲ့တာေၾကာင့္ အိပ္ယာေပၚမွာပဲေနေနာ္ အျပင္မွာလည္းဘာမွမျဖစ္ဘူး ခုနက ေမာင္TV ဖြင့္ထားခဲ့တာ"
"တကယ္ႀကီး TV ဖြင့္ခဲ့တာလား"
"အင္းေလ ေမာင္က အခ်စ္ကိုလိမ္စရာလား အခ်စ္ကေမာင့္ကိုမယုံဘူးလား"
"အာ...ယုံပါတယ္ "
"ေျပာေနတဲ့ပုံကလည္း .....ဟင္း မယုံေတာ့လည္း ေမာင့္ကံပဲေပါ့ေလ"
မင္းအကၡရာေမာင္ စိတ္အားငယ္ေနတဲ့ပုံလုပ္ကာ ကုတင္ေဘးမွာေခါင္းငုံကာ၀င္ထိုင္လိုက္ေတာ့ မိုင္ သူစကားေျပာမိတာမွားၿပီဟု ထင္မိသြားသည္။ မိုင္ ေမာင့္ဆီသို႔သြားလိုက္ကာ ေမာင့္ကိုလွမ္းဖက္လိုက္ၿပီး ေက်ာျပင္ကို သူ႔လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ေပးေနမိသည္။
"ငါက ေမာင့္ကိုမယုံတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ေမာင္နဲ႔ငါနဲ႔က ခုမွေတြ႕ဖူးတာဆိုေပမယ့္ ငါေမာင့္ကိုအရမ္းခ်စ္တာသိတယ္မလား ၿပီးေတာ့သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း နည္းနည္းဆိုးေတာ့ေလ ခုနကၾကားတဲ့အသံေတြက သူတို႔တစ္ခုခုျဖစ္တယ္ထင္လို႔ပါ"
YOU ARE READING
10:15 Pm 🖤 (complete)
HorrorGhost နဲ့ Human တို့ရဲ့ တစ်ညတာအချစ်ဇာတ်လမ်းလေးအကြောင်းရေးထားတာပါ 🖤 မင်းအက္ခရာမောင် + မင်းဆက်မိုင် 🖤
