Chapter 20 (අවසාන කොටස)

1.4K 84 17
                                    

අවසන් දවස් දෙක ගෙවිලා ගියේ පුදුම ඉක්මට කියලා රනුද්ට හිතුනා.... හැමදේම පැක් කරගන්න සිතිජගෙන් ලොකු සපෝට් එකක් රනුද්ට ලැබුනා....

"මේ ඔහොම ගෑනි මැරිච්ච මිනිහ වගේ මූන තියාගෙන හිතේ අවුලෙන් මෙතන උදව්වට ඉන්න ඕනේ නෑ.... ඔන්න ඕක පැත්තකින් තියලා ගෙදර පලයන්... මට තනියෙන් කරගන්න පුලුවන්...."

‍රනුද්ට සිතිජව අවුස්සලා ගන්න ඕන උනේ යනවා කිව්වදා ඉදන් සිතිජ අවුලෙන් හිටපු නිසා.....

"අනේ යන්න සර් යන්න.... සර්ට නම් පොඩ්ඩක්වත් ගානක් නෑ.... මෙහෙන් යන්න දගලන්නේ හරියට හිරෙන් නිදාහස් වෙලා යනවා වගේ... කකුලක් කොලඹ තියාගනමයි බඩු ලෑස්ති කරන්නේ....."

"නැතුව.... මේ රස්නෙට වේලි වේලි ඉදලා ඇති වෙලා හිටියේ... දැන් මාවත් හරියට අවුවට පදම් වෙච්ච කරවල කැල්ලක් වගේ වෙලා..."

"කොහොමත් ඉතින් සර් හිතන් ඉන්නේ කෑල්ල කියලා තමයි කරවල කෙසේ වෙතත්..."

"අනේ මම කිව්වයි කියලා හිතාගනින්... කෑල්ල...."

"සර් පහුගිය ටිකේ නම් කිව්වේ මෙහේ දාලායන්න දුකයි අරකයි මේකයි කියලා.... දැන් ඉතින් කරවලයා පදන් කරගෙන ඇතිනේ උඩ පැනගන යන්නේ....."

"චික් විතරක්... කියන කැත කතා...... උඹලාගේ අම්මා දන්නවා නම් අම්මාගේ චූටි පුතා මේ වගේ කැත කතා කියන්න දන්නවා කියලා ඒ මනුස්සයගේ හුස්මත් හිර වෙනවා....."

"අනේ සර් විකාර නෙවෙයි සර්ට නම් පොඩ්ඩක්වත් දුකක් නෑ...."

"යකෝ උඹ නම් හෙට අනිද්දම අර ‍රෑ එලිවෙකම් මල් කඩන මල් කුමාරිව උස්සන් ඇවිත් ඩිස්ටි ඩිඩින් පාර දාගෙන සැපට ඉදියි.... එතකොට මට මගේ එක එහේ තියලා මෙහේ ඉදලා ෆෝන් එකෙයි අතේ පිහිටෙනුයි තමයි ඒ වැඩේ කරන්න වෙන්නේ....."

"ආ...පෝ... සර් චික් විතරක්... ලැජ්ජා නැද්ද ඔහොම කතා කියන්න....."

"අනේ පලයන් උඹේ ලැජ්ජාව..... මොනා කරන්නද කොල්ලෝ.... මේක ට්‍රේනිං එකක් විතරයි නෙහ්.... අනික ගෙවල් දොරවල් හැමදේම එහේ තියෙද්දි මෙහේ ඇවිත් කොහොමද බන්.... උඹ දුක්වෙන්න එපා... මම වගේ තව ඕන තරම් ට්‍රේනිං එන උන් ඉන්නවා... උඹට පාලුවක් දැනෙන එකක් නෑ......."

විසිරි මල් පෙති || BLWhere stories live. Discover now