Hellloooo kaç günden beri bölüm atmadığım için uykumu bölüyorum ve kitabımı yazmaya başlıyorum. Umarımm bu bölümü beğenirsiniz. Bu arada bu bölümü yazdım ama silindiği için gene aklımda ki gibi yapmaya çalışacağım ama ne kadar olur bilemem.
İyi okumalar bir tanelerimm.
4 AY SONRA
Dışarı da oturmuş düşünüyordum bugün babamlara gidecektim. Hem korkuyordum hem de heyecanlıydım. Duyduğuma göre abla oluyordum. Yoksa o eve hiç adımı mı dahi atmazdım. Babamın dediği gibi olmuştu. Taşınmıştım. Ailem ile hiç görüşmedim. Babam dışında. Herkesden haber alıyordum ama kimse benden haber alamıyordu. Sadece babam alıyordu.
Saatte baktım da 18.00'dı. Burağın eve gelmesine daha 2 saat vardı ve onu özlemiştim. Evde tek olduğum için canım sıkılıyordu ama ayağa dahi kalkmaya halim yoktu. Çok kilo almıştım kızım sayesine. Kızım oluyor 4 aylık. Kızımın asıl babası deniz olmasına rağmen Burak sahipleniyordu. Sanki deniz sahiplense mutlu olurdum.
Bunu düşünmek hiç istemiyordum çünkü mutlu olmazdım. Sadece denizin karısı olamıyacaktım çünkü başka erkekler ile de yatıp kalkacaktım.
Burağa aşıktım. Burakta bana aşıktı. Tabi sadece bana aşık değildi.
Karnımda ki minnacık kızımıza da aşıktı. Ben bunları düşünürken telefon sesi ile düşüncelerden kurtuldum. Arayan buraktı.
"Sevgilimm nasılsın?"
"İyiyim canım sen?"
"İyiyim işte seni özledim arayayım dedim. Canın evde sıkılıyor mu?"
"Hemde çokk"
"Pekii hazırlan o zaman ben geliyorum yanına"
"Ama işin?"
"Boş versene bir defa da bensiz yapsınlar sonuçta patronum. Hem kızım ve senle vakit geçirmeyi özledim güzelim."
"Öyle miii geliniz o zaman eve bekliyoruz sizi babası" diyerek hemen yüzüne telefonu kapadım. Yavaşca ayağı kalktım ve odama doğru ilerledim. Burak ile biz evlenmiştik. O sıralar ne kadar istemesem de evlenmek zorunda kalmıştım. Ama şuan da çok mutluyum.
İyi ki de Burak ile evlenmiştim. Ne kadar evlensek de hiç bir zaman bana dokunmamıştı sadece karnımı öperdi ve sarılırdı ondan başka asla bana dokunmazdı. Evlendiğimiz zaman bana bir söz vermişti. "Edam sözüm olsun sen istemediğin bir dakika bile sana dokunmayacağım. Sözüm olsun edam." demişti ve sözünü de tuttu.
Bugün Burakla ilkim olacaktı. Evet deniz ilkimi almıştı ama ne olursa Burak buna rağmen benimle evlenmişti. Bu düşünceleri hemen sildim ve kıyafetlerime bakmaya başladım. O kadar kilo almıştım ki kıyafetler olmazdı bana. Ne giyeceğim diye derdine düşerken bir anda zil çaldı. Tabi ki de Burak geldi diye düşünüyordum. Hızlıca aşağı geldim ve kapıyı açtım. Tabi ki de burağım gelmişti.
"Sevgilimmm"
"Hoşgeldin aşkımm"
"Hoşbuldum bir tanem. Nasıl benim kızım iyi mi?"
"İyi babası iyi mutlu yerinde o ama ben mutlu değilim"
"Nedenmiş o sevgilim?"
"Çünkü kıyafetlerimin hiç biri olmuyor."
"Yaa bak ne kadar üzüldüğüm sen içeri geçer misin sevgilim ben geleceğim"
"Peki" demem ile içeri penguen gibi yürüyerek koltuğa oturdum. Burağı bekliyordum. Elleri dolu bir vaziyette gelmişti.
"Kızımıza kıyafet almaya gittim annesi ama düşündüm ki sevgilime de alayım. İkisi de benim güzellerim sonuçta dedim ve ikinize de aldım. Al annesi bu sana. Fındığım bu da sana ama sen bir büyü ondan sonra bunları giyeceksin" diyerek karnıma dokunuyordu. En sonunda öperek yerinden kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim (+18) (DÜZENLENİYOR)
Aktuelle Literatur[+18 VE ŞİDDET UNSURLARI İÇERMEKTEDİR.] İyi okumalar Sanki bu an bitecekmiş gibi o kadar sert ısırıyordum ki. Babamlar her an gelebilirdi ama umurumda değildi. Bir elim kalçasını sıkarken bir elim de gögsüne gitti uçları o kadar dikti ki hemen dudağ...
