Gözümü açtığım da hâlâ o odaydım ama acım vardı. Kollarım da ayaklarım da açıktı. Hemen yataktan kalktım ve bacaklarımdan aşağı kurumuş kanı gördüm. Korkuyordum. Denizin söylediklerinden hızlıca odadan çıktım ve kızımın odasına koştum.
"Durumm kızımm neredesin annesinin gülü" ses yoktu hızlıca odaya baktım. Duru yoktu. Kızım yoktu. Aşağı katlara indiğimde hiç kimse yoktu. Halimi hiç umursamadan dışarı çıktım. Güvenlikler yoktu. Gitmişlerdi.
"Hayırr! Deniz buradasın biliyorum. Nolur deniz canımı al kızımı alma. Daha ona doyamadım. Denizzz! Kızımı ver yalvarırım! Duruu neredesin kızım?"
YAZARIN ANLATIMIYLA
Eda yere çökmüştü. Susmamaksız ağlıyordu. Kızını arayacaktı ama bulur muydu onu bile bilmiyordu. Sağına soluna bakıyordu. Kızını arıyordu ama bulamıyordu.
"Güzel kızım neredesin? Saklandın demi. Çık anneciğim Hadii babası çıkın nolur çıkın! Yalvarıyorum deniz çıkın! Oyun bitti çıkın!" diye bağırıyordu. Ağaçların arkasına bakıyordu ama bulamıyordu. Son bir ağaç kalmıştı. Hızlıca o ağaçın arkasına baktı ve cem'i gördü.
"Cem kızım nerede?"
"Deniz aldı gitti."
"Hayırr! Yalan söylüyorsun! Yalancısın sen cem! Kızımı almaz! Her şeyi yapar ama onu yapmazz! Demi cem yapmaz demi nolur yapmasın" artık eda kendinde değildi. Bunu cemde anlıyordu. Evet o iyi bir eş olamamışdı ama kızı ile çok hayalleri vardı. Onun saçını örecekti mesela. Salıncakta sallanacaktı. Şarkılar söyleyeceklerdi. Yemekler yapacaklardı. Elbiseler seçeceklerdi. Alışveriş yapacaklardı. Ama eda bunların hiçbirini yapamamıştı.
"Eda sakin olur musun?"
"Ne diyorsun be sen? Ne diyorsun sen? Ben kızıma anne olacaktım kızımı çaldı benden! Şerefsiz çık karşıma! Kızımı ver yalvarırım deniz çık ver kızımı" o kadar yalvarıyordu ki denize ama geri gelmeyeceğini biliyordu. Hızlıca cem'in gögsüne vurmaya başlamıştı. Durmamaksızın. Durdu. Düşündü. Bulduğunu düşündü ve güldü.
"Buldumm evettt buldumm cemmm! Oyun oynuyor benle eğer polise gidersem benim kızımı verecek bana evett yaşasın. Kızımm geliyorummm!" diyerek hemen cem'in yanından ayrıldı koşarak o orman yoldan gitmeye başladı nereye kadar koşacağını bilmiyordu ama kızını bulana kadar koşacaktı.
Kaç saat geçmişti bilmiyordu sadece koşuyordu. Ayakları acıyordu artık ama kalbi kadar acımıyordu. Her ilerlediğimde geliyorum güzel kızım bekle beni diyordu. Artık kafayı yiyordu.
Arkasında ki araba ile biraz yavaşladı. Belki beni o araba polise götürür diye.
Araba yavaşca durdu. Eda o arabaya doğru koştu. Bilmiyordu ki ölümüne koştuğunu....
"Durunn! Durunn lütfenn! Beni polise götürür müsünüz? Acil ama lütfen istediğinizi yaparım"
"Gel bacım buyur" diyerek onu arabayı bindirdiler. Eda çok mutluydu. Kızını daha erken bulacaktı. Yerinde duramıyordu resmen arkasına bir adam bezi tutması ile edanın bayılması bir olmuştu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Üvey Abim (+18) (DÜZENLENİYOR)
General Fiction[+18 VE ŞİDDET UNSURLARI İÇERMEKTEDİR.] İyi okumalar Sanki bu an bitecekmiş gibi o kadar sert ısırıyordum ki. Babamlar her an gelebilirdi ama umurumda değildi. Bir elim kalçasını sıkarken bir elim de gögsüne gitti uçları o kadar dikti ki hemen dudağ...
