|Charming Spouse|✓

|23.BÖLÜM|

Yazan: SeKaiLover

*Flashback

Sehun, Jongin'in telefonunu almış olduğunu gelen aramayla fark etti.

'Doktor Lee'

Arayan kişinin ismini gördüğünde endişelenmişti istemeden de olsa. Dayanamayarak aramayı cevapladı. "A-"

"Merhaba Jongin yarın yanıma uğraman gerektiğini hatırlatmak için aradım. Umarım gecikmezsin terapiye."

Sehun anlamayarak kaşlarını çattı. "Jongin'in neden terapiye ihtiyacı olsun ki?"

"Pardon, kimsiniz?" Doktor da şaşırmıştı ama Sehun biran önce asıl konuya dönmek istiyordu bu yüzden basitçe açıkladı.

"Ben Jongin'in eşiyim. Şimdi bana Jongin'in neyi olduğunu anlatır mısınız?"

"Uh... Demek itiraf edemediği eşi sizsiniz... Nasıl anlatsam..." doktor bir süre nasıl açıklayacağını düşünürken Sehun sabırsızlıktan dişlerini dudaklarına geçirmişti. Jongin'in itiraf edemediği eşi... Doktor ona böyle hitap etmişti. Bu iç gıdıklayıcıydı. "Jongin'in filofobisi var... Yani bir nevi aşık olmaktan korkuyor ve bu size olan aşkını inkar etmeye kadar gidiyor. Bu algısını düzeltmeye çalışıyoruz terapiyle."

Sehun duyduğu şeyi sindirmeye çalışırken, içine yayılan heyecanın büyük bir umut dalgasıyla geldiğine emindi. Bu umut dalgaları durmadan kalbine çarparak Sehun'u daha fazla heyecanlandırdığından konuşması biraz zaman almıştı.

"G-gerçekten beni seviyor mu yani?" Sehun'un içindeki kocaman umut sesine yansıyordu.

Doktor gülümsedi. "Bu zamana kadar çok zorluk çektiniz değil mi? Üzgünüm bunu size Jongin'in itiraf etmesi daha özel olurdu ama... Duymak istediğiniz buysa o gerçekten sizi seviyor ve itiraf edemediği her seferinde kahroluyor. Ama itiraf etmeyi istiyor ve bunu başaracak."

Sehun üzerinden bir yük kalktığına yemin edebilirdi. Jongin tarafından sevilmediğini ve sevilmeyeceğini düşündüğü her an çektiği acı şuan sanki biraz daha hafiflemiş onu biraz daha rahat bırakmıştı. Nefes almasını sağlıyordu... "Ben...ben...bu güzel haber için teşekkür ederim... Yardımlarınız içinde..."

"Birkaç şey rica edebilir miyim? Tedavi için yardımcı olacak şeyler. Ona fazla rahatlık vermemelisiniz ve sizi kaybetmekten korkarsa itiraf etmesi kolaylaşabilir. Sahiplenmek isteyebilir."

"Aklımda bulunduracağım bunları. Teşekkür ederim..." heyecanlı sesiyle konuşmuştu.

Sehun telefonu kapatırken farkında olmadan gülümsediğini bilmiyordu. Jongin'in isteyerek kendisine öyle davranmaması en azından onu rahatlatmaya yetmişti. Umudunu yavaş yavaş kaybediyorken, şimdi umudu tekrar güçlenmeye başlıyordu.

End*

Sehun sevinçten arta kalan şaşkınlık hissini üstlendi. Hala gözyaşları durmuyordu. Sevinç ağırlıklı karmaşık bir duyguyla akmaya devam ediyordu. "Jongin sen...? Sen gerçekten yani..."

"Sehun bunu söylemek benim için biraz zor ve bu kadar geç söylediğim için üzgünüm. S-seni gerçekten...Seviyorum!" Sehun tekrar güzel dudaklardan çıkan güzel sözlere kapıldığında, kalın dudakları öpmeye başladığını kavrayabilmişti.

Aldığı karşılık her zamanki kendinden emin Jongin öpücüğü değildi. Heyecanla ne yapacağını bilemeyen bir Jongin öpücüğüydü. Sehun kendini ona bırakmıştı ve dudaklarını sevimli bir şekilde ilk defa öpüşüyormuş gibi hareket ettiren Jongin'e öpücüğün arasından gülümsedi. Bu kadar huzurlu olmak hiç normal hissettirmiyordu. Ama içinden şükürler ve dualar ediyordu. Bu anların artık asla bozulmaması için.