|Charming Spouse|✓

|17.BÖLÜM|

Yazan: SeKaiLover

Sehun bir süre daha Jongin'e baktı hemen sonra başı halsizlikle Jongin'in omzuna düştü. Gözleri kapanmaya başlıyordu. Ve onun sıcacık omzu en rahatlatıcı yerdi. Minik horultularını duyduğunda Jongin onun çoktan uyuduğunu anlamıştı. Gülümsemesine engel olamadı. Tao denen o yabancı herifle takılmasına ne kadar sinir olduğunu bile unutmuştu.

Sadece iyi birisi mi kötü mü bilmediği bir herifle takılmasına sinir olmuştu, tabi kesinlikle! Belinden ve diz altlarından kavrayarak onu kucakladı. Odalarına çıkarırken biraz zorlanmıştı ama sonuna kadar pes etmeyerek direnmişti. İncecik, adeta bir dal gibi olan gencin, bu kadar ağır olabilmesi inanılmazdı gerçekten...

Onu yatağa yatırdıktan sonra, kıyafetlerini çıkarmaya başladı kısacık bir sürede ezberlediği vücudu hayranlıkla yeniden izliyordu. Süt beyazı bacaklarını ve hafif kaslı karnını tekrar tekrar inceledikten sonra saçlarına bir öpücük kondurdu. Jongin, Sehun'u kıyafetlerle yatırabilirdi ama yanında yatmayı düşündüğü için değiştirmesi gerekiyordu. İçki kokusundan uyuması mümkün olmazdı çünkü.

Sehun muhtemelen onun tarafından soyulduğunu öğrenince çok utanarak, kızaracaktı ve Jongin bu manzaraya hayran kalacaktı. Bu yüzden onu sadece bokser ile yatırdı. Hemen ardından üzerini örtmüştü. Rahat durup duramayacağından hiç emin değildi. Uykulu ve sarhoş halinden faydalanmamayı umuyordu.

Jongin başını hemen Sehun'un omzunun yukarısına yerleştirerek, dudaklarının çene kemiğine arasıra dokunmasını sağlayacak şekilde konumlandırdı. Kolunu onun karnına attıktan hemen sonra huzurlu anlarının uykuya dönüşmesini bekledi.

Sehun uyandığında aniden yatakta oturur pozisyona geçti. Azıcık içkiyle bile bu hale gelmiş olması inanılmazdı. Kesinlikle hiç dayanıklı değildi. Şiddetle başına giren ağrı, giderek hafiflemeye başladığında kendine bakarak çıplak olduğunu farketti. Jongin ise...yanında uyuyordu, tişörtsüz! Dün geceden en son Jongin'in istekli sözlerini ve tavırlarını hatırlıyordu ama bir ağrı hissetmediğine göre bir şey olmamıştı? Belki olmuştu ama sadece ilk sefer ki kadar acıtmıyordu?

Ona izin vermiş olmayı tabi ki istemiyordu ama olduysa bunu kesinlikle hatırlamak isterdi. Jongin'in gözleri kıpırdanmaya başladığında Sehun onu izliyordu.

Yeni uyandığı için açılmayan gözleri ve boğuk sesiyle gülümseyerek söyledi Jongin. "Günaydın~"

Esmerin böyle yapmaması gerekiyordu çünkü bunlar yüzünden evliymiş gibi hissetmesine engel olamıyordu Sehun. Hiçbiri gerçek olamazdı zaten. Jongin'in annesine dediklerinden sonra.

Sehun soğuk ifadesini takınmaya çalışarak onu cevapladı. "Günaydın..." Yinede sesi, yüzüne göre biraz yumuşak çıkmıştı.

Bedeninin bir kısmı beynine itaat ediyor olsa bile hala bir kısmı kalbine itaat ediyordu. Jongin yatakta doğrularak Sehun'a yaklaştı. Yanağından kavrayarak burunlarını birbirine değdirdikten sonra küçük bir çocuk edasıyla gülümsedi ve ardından minik dudaklarını yumuşakça emmeye başladı. Sehun kalp atışları hızlanırken, tepkisiz kalmak için kendini çok fazla zorlamıştı.

Jongin muhtemelen yine Sehun'un kafasını karıştırıyor olduğunu biliyordu ama engel olamadığı bir şeydi. Sehun bir karşılık vermeden onun uzun sürmeyen öpücüğü bitirmesini bekledi. Ne kadar istekli olursa olsun, ona yüz vermeyecekti.

Jongin, ayrıldıktan sonra Sehun'a neden karşılık vermediğini sorar gibi bakmaya başladı.

"Sana karşı koyamıyorum evet, ama bu kırgın olduğum gerçeğini değiştirmez. Beni durmadan yaralıyorsun. Artık senin için bir şey ifade etmediğimi hissediyorum." Sehun başını çevirerek boş bakışlarını duvara sabitledi.