𝟑

94 4 3
                                    

POV JADE;

Zaterdag ochtend - 10.30 uur.


"We zijn er weer." Zegt papa en ze komen op een bankje tegenover ons zitten. "Jaad, het komt echt allemaal goed. We komen vaak langs en we kunnen gewoon appen en bellen." Zegt mama. Ik knik met tranen in mijn ogen, Luke ziet het en hij trekt me in een knuffel.

"Goedemorgen, jullie mogen met mij mee lopen." Zegt een man met een glimlach. Mama en papa knikken en staan op, Luke volgt ook en trekt mij mee omhoog. De man schud papa en mama's hand en daarna komt hij naar mij en Luke.

"Jij bent denk ik Jade?" Zegt hij kijkend naar mij. Ik knik. "Ik ben Niall, je begeleider." Zegt hij vreindelijk en hij steekt zijn hand uit. Ik schud zijn hand. Hij steekt ook zijn hand uit naar Luke. "Niall." Zegt hij weer met een glimlach. "Luke, Jade's broer." Zegt Luke.

"Ik leid jullie even rond en daarna kunnen jullie afscheid nemen." Zegt hij. We knikken en lopen met mijn koffers achter hem aan naar een grote deur. 

"Hier is de eetzaal of hoe je het wil noemen, we ontbijten, lunchen en dineren hier samen. Tenzij je een ander eet-programma hebt gekregen van je begeleider waar je je aan moet houden." Zegt hij tegen ons, met de nadruk op: 'waar je je aan moet houden'. "We lopen nu naar je slaapkamer." Zegt hij terwijl we door een mooie gang lopen.

Hij stopt voor een deur, nummer 28. "Dit is je kamer, hij is nog best wel leeg maar je mag hem helemaal zelf inrichten." Zegt Niall en we lopen allemaal naar binnen en we zetten mijn koffers midden in de kamer. Het is best wel een grote kamer, groter als thuis. Er staat een tweepersoons bed, een bureau, een grote kledingkast en er hangt een tv. De muren zijn gewoon wit en er zitten 2 grote ramen in met beige gordijnen.

"Als je hem hebt ingericht moet hij wel gecontroleerd worden door 1 van ons." Zegt Niall nog.

"Het is een grote kamer Jaad." Zegt Luke en hij legt een arm over mijn schouder. "Klopt." Zeg ik zachtjes.

"Achter deze deur is je badkamer." Zegt Niall en hij maakt de deur open. Het is een hele mooie, moderne badkamer. Er is een bad, inloop douche, toilet, dubbele wastafel en een paar spiegels.

"Wauw." Zeg ik zachtjes. "Je kamer is mooi Jaadje." Zegt papa. Ik knik en we lopen weer uit de badkamer. "Dit is de pas van je kamer, je hoeft hem alleen maar tegen het apparaatje aan te houden en je deur gaat open." Zegt Niall, ik knik. "Ik heb ook de pas van jou kamer voor als er iets is of als ik moet checken en controleren, ik zal niet midden in de nacht in je kamer staan hoor." Zegt Niall, papa en mama grinniken een beetje. 

"Lopen jullie mee naar de ingang? Dan kunnen jullie afscheid nemen en dan zal ik daarna Jade de rest uitleggen." Zegt Niall. Papa en mama knikken en we lopen achter Niall aan terug naar de ingang.

"Neem je tijd, ik ben de moeilijkste niet." Zegt hij, ik kijk hem dankbaar aan en knik. 

Luke komt meteen naar me toe en hij trekt me in een knuffel, ik begin meteen te huilen. "Jaad, het komt allemaal goed. Als er iets is kan je me altijd bellen of appen." Zegt hij en hij wrijft over mijn rug. "Jullie mogen niet weg gaan." Snik ik. "Het komt goed liefje, we komen je zo vaak mogelijk bezoeken." Zegt mama en zij geeft me ook een knuffel. "Ik hou van je lieverd, het is voor je eigen bestwil." Zegt papa en hij geeft me ook een knuffel. 

"Lieverd, wij moeten gaan." Zegt mama zachter. Weer komen er tranen naar boven. "Maar mam.." Begin ik. "Geloof ons, het komt echt goed." Zegt ze.

Ik heb vandaag al zo vaak 'Het komt goed.' gehoord, echt niet normaal.

Papa en Luke komen er ook bij en zo belanden we in een groepsknuffel. "Doei Jaadje, tot snel." Zegt Luke nog als ze de deur uit lopen.

Vanaf nu ben ik alleen, alweer.

Ik draai me om en Niall staat er nog. "Kom je mee?" Vraagt hij. Ik knik en loop achter hem aan. "We lopen nu even terug naar je kamer, dan kan je je spullen uitpakken en dan kan ik je nog wat regels uitleggen." Zegt Niall en we lopen weer in dezelfde gang als net. Niall houd zijn pasje tegen mijn deur en hij gaat open. We lopen naar binnen en ik ga op mijn bed zitten. Niall komt naast me zitten.

"Ik leg je eerst wel even wat regels enzo uit." Begint hij. Ik knik en kijk hem aan. 

"Ik ben je begeleider dus als er iets is kom je als eerst naar mij en dan zoeken we samen naar een oplossing voor je probleem. Ik ben in het begin veel bij je want dan kan ik zien hoe het nu met je gaat en hoe je vooruit gaat in de loop van de tijd." Zegt hij, ik knik weer.

"We eten dus allemaal samen in de grote zaal wat ik al had verteld. Het is je eigen verantwoordelijkheid om er te komen en als je dat niet doet zitten er helaas consequenties aan. De consequenties vertel ik je een andere keer wel." Zegt hij en ik knik alweer.

"Je mag zo je koffers uit pakken, dan haal ik je als je klaar bent op om te eten en daarna kan je wat chillen in je kamer of je mag het gebouw verkennen. Straks na het eten heb je een intake gesprek met mij en 1 van mijn collega's, we gaan je dan wat vragen stellen enzo. Verder heb je een aantal keer per week een psychologisch gesprek met mij. Het aantal keer hangt af van hoe het met je gaat." Zegt hij. "Is goed." Zeg ik zachtjes. "Dan ga ik nu even weg en ik haal je straks weer op." Zegt hij en hij staat op. "Doei." Zeg ik zachtjes en hij loopt mijn kamer uit. 


❥❥❥

xx

1/9/'23






𝑪𝒍𝒊𝒏𝒊𝒄𝒌Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu