𝑪𝒍𝒊𝒏𝒊𝒄𝒌

𝟏𝟏

POV JADE;

Zaterdag avond - 20.15 uur.

Ik houd het pasje voor de deur en hij laat meteen een klik horen. Ik loop naar binnen en laat me meteen op mijn bed vallen. Ik weet echt niet hoe ik me moet voelen hier.

Ik ben opzich wel blij dat ik na super veel jaar weer eens vrienden heb, althans, ik denk dat ze mijn vrienden zijn maar ik weet het niet zeker.

Maar ik ben niet zo blij omdat ik mijn ouders en Luke mis. Ik weet dat ik boos op de ben geweest om me hier heen te sturen maar ik hou nog wel echt heel veel van ze.

Ik pak mijn telefoon en ga wat lekkerder op mijn bed liggen. Ik ga naar contacten en druk op Luke, na 2 keer over gaan word er opgenomen.

🕿🕿🕿

L: Heey zussie, hoe gaat ie daar? - Vraagt hij en hij probeert vrolijk te zijn voor mij.

J: Mwah, het gaat wel, ik heb vrienden en Niall  is aardig maar ik wil gewoon naar huis. - Zeg ik en er ontstaan tranen in mijn ogen.

L: Niet huilen Jaad, het komt allemaal goed, over een paar maanden ben je weer gewoon thuis. - Zegt hij. 

J: Paar maanden?!? - Vraag ik en ik begin harder te huilen.

L: Het ligt aan jezelf hoe snel je thuis komt, maar ik vertrouw op je dat je het kan. -  Zegt Luke lief.

J: Dankje Lukie, ik hou van je. - Zeg ik.

L: Wacht, ik loop naar beneden dan kunnen papa en mama ook even met je praten. - Zegt Luke en ik hoor dat hij de trap af stormt.

P: Hoi lieverd, hoe gaat het? - Vraagt papa en Luke heeft hem op facetime gezet dus we kunnen elkaar zien.

J: Gaat wel prima, met jullie? - Vraag ik en ik veeg mijn laatste tranen weg. 

M: Gaat goed. We hoorden trouwens dat je weer wat hebt gedaan.. - Zegt mama en ze kijkt me in de camera aan. 

J: Wat? Hoe kunnen jullie dat weten?? - Vraag ik verward.

M: De eerste paar dagen word je extra in de gaten gehouden en word alles naar ons geappt. - Zegt ze, fijn dan weten zij het dus ook. 

🕿🕿🕿

Na nog een paar minuten te hebben gebeld hangen we op. Ik vind het niet echt een fijn idee dat papa, mama en Luke op dit moment alles komen te weten. Zo kan ik niks meer stiekem doen.

Ik leg mijn telefoon weg en het duurt lang voordat ik in slaap val. Ik blijf maar denken aan van alles. 

❥❥❥
POV JADE;

Zondag ochtend - 8.15 uur.

Ik word wakker van mijn wekker en druk hem uit. Ik zie dat het al kwart over 8 is dus over een kwartier begint het ontbijt al. Ik had gister met Bella, Noah en Lucas afgesproken om rond half 9 bij de ingang van de ontbijt zaal te staan om samen te ontbijten. 

Ik kijk er heel erg tegen op, ik hoop dat ik vandaag een beetje kan sporten of bewegen. Ook heb ik om 14.00 uur een gesprek bij Niall waar ik niet zoveel zin in heb. Ik heb vannacht slecht geslapen en ik ben moe en veel energie heb ik helaas vandaag niet.

Motivatie om op te staan is ook heel erg ver te zoeken, ik voel me leeg en op van al het huilen. 

Zal ik Bella bellen? Ik pak mijn telefoon. Nee Jade, ze mag je toch niet, wat zou je haar willen vragen dan? 

Dat stemmetje in mijn hoofd, het gaat niet weg en ik heb er heel erg last van. Ik leg mijn telefoon gauw terug en sta moeizaam op. Inmiddels heb ik nog maar 10 minuten om me helemaal klaar te maken. 

Ik loop naar de badkamer en zie mijn scheermesje liggen. Ik kan de verleiding niet aan en zet hem meteen op mijn armen, benen en buik. Ik kijk mezelf aan in de spiegel en weet niet meer wat ik moet doen, waarom ik altijd. Ik pak trillend wat wc-papier om het bloed weg te vegen.

"Jade?" Vraagt een stem en er word een paar keer op de deur geklopt.

❥❥❥

Wie zal het zijn??

Zet dit boek in je bibliotheek om nooit meer een hoofdstuk te missen <3

30/1/'24