𝟗

89 5 7
                                    

POV JADE;

Zaterdag avond - 19.30 uur.


"Laten we even op je bed gaan zitten, Niall zal er vast zo aan komen." Zegt Maddy aardig en ze begeleid me naar mijn bed waar we op gaan zitten. Ik kijk naar mijn voeten en meteen rollen de tranen over mijn wangen.

\

"Rustig maar, Niall is er bijna, het komt goed." Zegt Maddy en ze trekt me zachtjes in een knuffel, ik blijf maar door snikken. Ik hoor het klikje van mijn deur en Niall komt mijn kamer in lopen. 

"Hoi Jade, gaat het goed?" Vraagt hij en hij hurkt voor me neer. Ik knik naar de grond maar kijk hem niet aan.

"Niall kunnen we even praten op de gang?" Vraagt Maddy voorzichtig, Niall knikt en gaat weer rechtop staan. "We zijn zo terug Jade." Zegt Niall, ik knik zachtjes en ze lopen mijn kamer uit.

Ik doe snel mijn mouw omhoog om te kijken of er bloed in zit. Shit, hij zit helemaal onder, hoe ga ik dit straks uitleggen?


"Ik ben er weer." Zegt Niall haalt hij me na een tijdje uit mijn gedachte en hij komt mijn kamer in lopen. Ik doe super snel mijn mouw weer naar beneden, ik hoop dat hij het niet heeft gezien. Hij komt naast me op mijn bed zitten. 

"Maddy zei dat ze je in je badkamer aantrof, huilend?" Zegt Niall meer als een vraag, ik reageer niet en blijf naar beneden kijken.

"Heb je jezelf pijn gedaan?" Vraagt hij best wel direct maar toch voorzichtig, hij heeft het waarschijnlijk veel vaker moeten vragen. Ik reageer weer niet en blijf naar de grond staren.

"Het is niet erg, het is een verslaving geworden bij jou daar kom je niet in 1 keer van af. En wij zijn hier om je te helpen." Zegt hij en hij probeert contact met me te maken.

"Jade, kan je je mouwen een beetje naar boven doen?" Vraagt hij ook weer direct maar voorzichtig. Ik knik heel zachtjes en doe mijn mouw omhoog, meteen zijn alle sneeën zichtbaar en het bloed loopt er nog zachtjes uit.

"Oké, goed dat je het hebt laten zien." Begint hij zijn zin, hij lijkt onder de indruk. Hij pakt mijn arm vast wat heel erg veel pijn doet en hij praat weer door. "Als dit vaker gebeurt moeten we wel echt in gaan grijpen. Het kan zijn dat je telefoon word af gepakt of dat je voor een aantal dagen alleen op je kamer moet zitten en geen bezoek mag ontvangen, er zijn nog veel andere consequenties.. deze gaan voor jou later in omdat je nieuw bent maar ik blijf goed op je letten." Zegt hij. 

Wat?! Wat zijn dat nou weer voor regels, ik kan er niks aan doen maar dan word er wel een stukje vrijheid van me afgepakt. Zo werkt het niet. Zijn dit de consequenties waar Bella het over had?

Ik knik moeizaam en hij laat mijn arm weer los. "Voor nu is er nog even niks aan de hand maar dit geld wel voor als het vaker gebeurt." Zegt hij en hij staat op. "We gaan dit nu even verzorgen en dan kijken we daarna wel wat je gaat doen." Zegt hij en hij loopt richting de deur. Ik sta ook op en loop achter hem aan. 

We lopen heel het gebouw door naar een ruimte waar ik nog niet ben geweest. Niall klopt op de deur en loopt een paar seconden later naar binnen. Er zit een jonge vrouw achter een laptop aan een bureau, ze kijkt op van haar scherm als ze ons binnen ziet lopen. 

"Hoi Niall, wat kan ik voor jullie doen?" Vraagt ze aardig en ze kijkt van Niall naar mij naar Niall. "Hey Floor, zou jij even naar Jade's wonden kunnen kijken?" Vraagt hij aan de vrouw die blijkbaar Floor heet. Ze knikt vriendelijk en staat op, ze loopt naar me toe en geeft me een hand. "Floor De Jong, ik werk in het weekend hier als 'arts' en door de week ben ik een begeleider net zoals Niall." Zegt ze aardig. "Jade Wright." Zeg ik kort. 

"Loop je mee? Dan kan ik even naar je wonden kijken." Zegt ze aardig. Ik kijk Niall aan, hij knikt. Het is niet dat ik Niall vertrouw, dat zeker niet, maar hij is de enige die ik een soort van 'ken' dus dat is wel wat fijner.

Ik loop met Floor mee, Niall blijft wachten. We lopen door een deur en komen in een kleiner kamertje. Het is best vrolijk ingericht, er hangen tekeningen en schilderijen aan de muren.

Ze gaat op een soort tafel zitten die je ook bij de fysio hebt. Ze klopt naast haar als teken dat ik daar mag zitten. Ik ga naast haar zitten, ik trappel wat met mijn benen omdat de behandel tafel iets te hoog staat.


❥❥❥

Lmk wat je van dit boek vind!

vote/reactie zou lief zijn!!!!

xx

18/10/'23

𝑪𝒍𝒊𝒏𝒊𝒄𝒌Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu