deskmate 'kagehina'

19

festival, başka bir bakış açısı

"tobio, hadi şundan da oynayalım ya!" yanındaki inatçı turunçgile döndü kageyama ve sesli bir şekilde iç çekti. "hileli bu oyunlar, istesen de kazanamazsın ki." shoyo yüzünü buruşturdu ve elleriyle alnını makineye yaslayarak camdan içeri, peluş oyuncaklara sinirle baktı. sonra ani bir hareketle aşağıdaki metal panelden içeri soktu elini, içeriden uzanıp peluşlardan birini almaya çalışıyordu. "tamam dur, yapma elin kalacak. shoyo tamam oynayalım kazanacağım ben sana, dur."

tobio hinata'yı koltukaltından tutup geriye çekerken tekrar iç çekti. shoyo onun sözleriyle durulmuştı, tobio ona parlayan gözleriyle bakan çocuğa baktı ve istemeden gülümsedi. elini cebine, cüzdanına attı ve bozukluklarını çıkardı.

ve birkaç deneme sonra, gerçekten de kazanmıştı peluşu. shoyo yerinde zıplayarak peluşunu sıkıca sardı, ardından tobio'ya sarıldı, "teşekkür ederim, seni çok seviyorum!!"

tobio bir anlığına durakladı ve ne yapacağını şaşırdı. shoyo'nun kendisi de bunu söylemeyi beklemiyordu, sadece içinden gelen ilk şeyi söylemişti. tobio cevap verdi, "ben de seni çok seviyorum, shoyo." shoyo o an gülümsemesini göremese de hissetmiş sayılırdı. kageyama kollarını shoyo'nun minik bedenine sardı ve gözlerini yumdu.

sonra bu an bozuldu ve sahneden gelen sesleri duyup o tarafa yöneldiler, konser başlıyordu. tobio, shoyo'nun elini kavradı ve birlikte diğerleriyle buluşmak için sözleştikleri yere gittiler. ilk varanlar onlardı, tobio da bu fırsatı gözlerini sahneden ayırmayan shoyo'yu izlemek için kullandı. aniden, hinata ona döndü ve göz göze geldiler.

shoyo tam o anda, o kadar güzeldi ki kageyama'nın dili tutuldu. yaklaştı ona doğru, bir elini yanağına koydu sonra. hinata da sanki bütün hayatı boyunca bu hamleyi bekliyormuşçasına yaklaştı, elini tobio'nun ensesine yerleştirdi. sonrası zaten kimse için beklenmedik değildi.

dudakları ayrıldığı sırada, tobio alınlarını birbirine yasladı nefes almaya çalışırken. nefesinin arasından konuşmaya çalıştı, "sevgilim olur musun, shoyo?"

shoyo onu yanıtlamadan önce kıkırdadı hafifçe, "olurum, tobio."

MRBLAR ARKADASLAR BU KISMI YAZMAM LAZIMDI NASI YAZACAGIMI BILMIYODUM AMA OLDU BI SEKIL. bu bolum kisa cunku oyle yani. manitalar iste artik aga by