mask on (chaelisa)

Abartıyordum

Sabah Chaeyoung'ın şarkı söyleyen sesiyle uyandım, gece ben yorgunluktan uyuyakalana kadar Chaeyoung devam etmişti.

Vücudum ağrılar içindeydi ve bu kesinlikle ilk seferinden fazlaydı.

Chaeyoung yatakta yoktu ve gelen su seslerinden anladığım kadarıyla duş alıyordu. Üstümde hiç bir şey olmadığı için ona katılmam fazlasıyla kolay olacaktı.

Benim uyandığımı fark ederse şarkı söylemeyi bırakır diye düşünerek parmak uçlarımda ses çıkarmamaya özen göstererek banyoya doğru ilerledim, aralık olan kapıyı açıp duşakabinin kapısını açtığımda gülümseyerek beni karşıladı ve söylediği şarkıyı yarıda bıraktı.

"Günaydın güzelim."

"Günaydın sevgilim."

Ne kadar güzel olduğunu anlatmama gerek var mıydı bilmiyorum ama ıslak Park Chaeyoung sinirli Park Chaeyoung'ı geçebilirdi.

Kolumdan tutup beni içeri suyun altına çekti.

"Erken uyanmana sevindim işe gitmeden beraber kahvaltı yapabiliriz."

Islanan kafam yüzünden yüzüme düşen saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırırken konuşmuş cümlesi bittiği gibi dudağımın üstüne kısa bir öpücük bırakmıştı.

"Bugün gelecek misin?"

Kafasını sallayarak ve mırıldanarak beni onayladı. Sonrasında ellerini suyun altında ıslanan bedenimde dolaştırıp kalçama geldiğinde sert olmayan bir tokat attı.

"Ben kahvaltı hazırlayayım, oyalanma olur mu?"

Kafamı hızlı bir şekilde aşağı yukarı sallayıp ona geçmesi için yer açtım oysa beni duvarla arasına sıkıştırıp ikimizde suyun altında ıslanırken dudaklarımı öpmeye başladı.

Chaeyoung yatakta sertti daha gecenin ağrıları vücudumdayken dudağımı ezen dişleri yüzünden alt tarafımda yeniden bir sancı hissetmeye başlamıştım bile.

Vücudum onu istiyordu, buna nasıl karşı çıkabilirdim ki?

Ama devamını getirmedi, gülümseyerek çıktı ve duşakabinin kapısını kapattı.

Bense büyü altına alınmış bir şekilde soğuk mermere yaslı, onun beni bıraktığı pozisyonda donup kalmıştım kendimi toparlamam bir kaç dakikamı almış ve olabildiğince hızlı bir şekilde yıkanıp havlumla mutfağa koşmuştum.

Ama Chaeyoung mutfakta yoktu.

Odama ilerledim, mutfakta değilse orada olmalıydı.

Ne Chaeyoung ne de kıyafetleri burada da değildi.

Salondaysa ortalık toplanmış, kedilerimin maması tazelenmişti ama o yoktu, gitmişti.

Koşar adımlarla odama çıkıp telefonuma sarıldım ve onu aramaya başladım.

"Aradığınız kişiye şu-..."

Telefonu kapatıp yatağa oturdum, ne olmuş olabilirdi? İşe beraber gidecektik beni bırakıp gitmiş olamazdı.

Koşarak pencereye ilerledim içten içe perdeyi açmaya korkuyordum ama refleksif olarak bunu yaptım.

Arabasıda yoktu.

Kahvaltı hazırlayacağını söylemişti belki markete gitmiştir?

Bir kaç saat üstümde sadece havlum ve elimde telefonumla salonda beklemiştim. Chaeyoung gelmemiş ve telefonunu açmamıştı.

Dün ve bugün, bunlar tesadüf müydü?

Düşündüklerimi düşünmek istemiyordum, benimle beraber olup sonrasında çekip gidecek birisi değildi Chaeyoung.