32. Bölüm |Ben Hazırım|

49 3 0
                                    

Emreden:

Hürkan'la olan kavgamız beni üzmüştü, ama aynı zamanda kafamı karıştırıyordu, bunları düşünmektem kafayı yemiştim artık aniden yerimden kalkıp fırladım.

Dünyanın sonu değil ya?! Çıkacağım Hürkan'ın karşısına söyleyeceğim ona herşeyi, beni öldürecek halı yok ya? Y-ya arkadas- ASLA! DÖNMEK YOK!..

Elime telefonumu aldım Ali'yi aradım.

Ali: Ha Emreto?
Emre: ALİ BEN AÇILACAĞIM!..
Ali: Bağırma amk duyuyorum!..
Emre: H-ha.. n-neyse... B-ben Hürkan'a açılıyorum...
Ali: OH BE! NE ZAMAN?!
Emre: Bağırma!.. En kısa zamanda...
Ali: Nihayet! Sen yapmazsan ben birşeyler yapacaktım zaten, iyice sinirlerim tepeme çıkıyordu...
Emre: Uhh dönmeme kararı aldım, ne olursa olsun.
Ali: YÜRÜ BE!
Emre: Ahh tamam kulağım sikildi...
Ali: Tamam tamam...
Emre: Görüşürüz seni haberdar ederim.
Ali: Mutlaka et.

Telefonu kapattım içeri oturup Hürkan'a nasıl açılacağıma karar vermeye çalıştım.

2 gün sonra;

Ekip WhatsApp grubunda konuşmaya başlamıştı.

Hürkan: Bana gelin birşeyler yapalım, çok sıkıldım.
Ali: Bana uyar kardeşş
Ömer: Bence herkese uyar ama bende gelirim.
Umut: Bende geliyorum.
Kaan: Bende geliyomm, Mertte geliyor.
Hürkan: Emre sen?
Emre: Gelirim, ama Özgür gelmiyor, işi varmış.
Hürkan: Akşam olmadan gelin.

Emreden:

Ekip ordayken yapabilir miyim?..

Saatler geçmişti, duş alıp üstümü başımı giyindim, tam zamanında çıkmıştım duştan, evden çıkıp Hürkan'ın evine sürdüm, bir yandanda bugün ona herşeyi söyleyebilir miyim diye düşünmeye başladım, bütün bunları düşünürken gelmiştim bile

Emre arabadan inip asansöre bindi, tam ineceği kata gelmişken asansör bozulmuştu, 1-2 saat geçtiği için iyice terlemişti.

Tüm herkes gelmişti sadece Emre yoktu, herkes onu aramaya başladı ama telefonu kapalıydı.

Hürkan: YOK AÇMIYOR KAPALI!..
Ali: S-sakin ol, trafiğe takılmıştır şarjı bitmiştir...
Hürkan: U-umarım...

Aradan 1 saat geçmişti, sonunda asansör açılmıştı Emre kan ter içinde kalmıştı, sanki suya girip çıkmış gibi hali vardı, nefes nefese zili çaldı.

Kaan: Geldi işte.
Ömer: Ohh..

Hürkan hızla kapıya yönelip kapıyı açtı.

Hürkan: Bu halin ne!? Bunca saat nerdeydin, telefonun neden kapalıyd-
Emre: Nefes nefeseyim... İçeri geçeyim...
Hürkan: D-doğru geç...

Emre içeri koltuğa oturdu Ali Emre'ye su getirdi, Emre suyu içince kendine gelmişti.

Mert: Kaç saat oldu merak ettik iyimisin ne bu halin?
Emre: Çoktan gelmiştim, asansörde kaldım...
Hürkan: İyisin ama değil mi?
Emre: Hhm... İ-iyiyim..
Umut: Oğlum kan ter içinde kalmışsın, su gibisin durma böyle kalk bir duşa gir.
Hürkan: Doğru, dur ben hazırlayayım.

Emre kafa salladı.
Hürkan Emre'ye uygun kıyafet bulup seslendi.

Hürkan: Emree gel hazır!
Emre: Geldiim..

Emre Hürkan'ın verdiği kıyafetleri alıp duşa girdi.
Kısa süre sonra çıkıp üstünü giyinip salona geçti.

Kaan: JSGSİAJSYDİEJRY Çuval gibi olmuş!..
Hürkan: Ne yapayım, Emre benden kısa en küçük onları buldum.
Emre: Ben o kadar kısa değilim.
Mert: Emre itiraf et kısasın.
Emre: O kadarda değil ama!
Ali: Yakışmış amaa
Hürkan: Ona herşey yakışıyor zaten.

Herkes bir kaç saniyeliğine kafasını Hürkana çevirdi, Emre utanmış ve kızarmıştı.

Emre: E-ee bende oturayım o zaman...

Aradan bir kaç saat geçmişti, herkes ayaklanıp eve gidiyordu Emre tam yerinden kalkacakken Hürkan Emre'nin kolunu tutmuştu.

Hürkan: E-emre seninle birşey konuşmam lazım, sonra gitsen olur mu?...
Emre: O-olur... Benimde konuşmam gereken birşey vardı seninle, uzun zamandır söylemem gereken...
Hürkan; Olur, ben şunları geçireyim sonra çıkarız.
Emre: Tamam.

Hürkan herkesi geçirmişti, odasına çıkıp üstünü giyindi, tekrardan Emre'nin yanına geldi.

Hürkan: Çıkalım hadi.
Emre: Olurr

Emre'den;

Hürkan'la arabaya binip her zaman gittiğimiz yer olan deniz kenarına gittik,  kendimi artık hazır hissediyordum, Hürkan'ın bana söyleyeceği şeyi merakla bekliyordum.

Yine her zamanki gibi beraber kumlara oturduk, kafamda kurmak istediğim cümleleri birleştirmeye çalışıyordum, telefonumu çıkarıp Ali'ye mesaj attım.

"Ali, ben hazırım Hürkan'a söylüyorum..."

Telefonu kapatıp Hürkan'a döndüm.

Hürkan - Emre: Ben birşey söylemek istiyo-

İkimiz aynı anda söylediğimiz için duraksamıştım.
Kalbim yerinden çıkacak gibi oluyordu...
Bu gece o gece.

"Tanımlanamayan Aşk"Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin