32

452 29 23
                                    


Jennie

Lisa... Bana gülümseyen yüzle bakıyordu. Bu aşk dolu ile bakışları nasıl hakettim bilmiyorum. Tek bildiğim şey ona çok aşık olduğum.

Yanıma geldi.
-Jennie.
"L-Lisa?"
Gülümsedi.
-Güzel değil mi?
"Evet ama... Nereden çıktı ki bu?"
Elimi tuttu. Teni tenime temas edince bedenim titredi.

-Seni üzdüğümü fark ettim. Kendi kendime 'Neden aşık olduğun kişiyi üzebilirsin ki?' dedim. Ve böyle bir şey ayarladım. Jisoo be Chaeyoung sayesinde.
Gülümsedim. Gözyaşlarım dökülmek için hazırda bekliyordu.
"Lisa... Ben çok özür dilerim. Seni üzmeye hakkım yoktu. Davranışım yüzünden birbirimizden ayrı kaldık. Bunu hak etmedin."

Bunları söylerken çoktan gözyaşlarım dökülmeye başlamıştı. Lisa bana sarıldı.
-Şşş... Ağlama... Aşkım.
Aşkım.... Bu kelimeyi ondan duymak... Gerçekten çok güzel hissettiriyordu.

"Beni gerçekten affetin mi Lisa?"
-Tabiiki affettim Jennie.
Gülümsedim.
-E hadi artık. Yemeklerimizi yiyelim. En sevdiğin yemeklerden yaptım.
"Ne? Hepsini sen mi yaptın?"
-Evet. Jisoo da yardım etti. Ama ilk patatesinin soymasından sonra onu mutfaktan attım.

Güldüm.
"Jisoo yemek konusunda iyi değil. Biliyorum."
O da güldü.

Elimi tutup beni masaya yönlendirdi. Sandalyemi çekip oturmamı sağladı.
"Teşekkürler hanımefendi."
-Rica ederim prenses.

Yemeklerimizi yemeye başladığımızda tüm yemeklerin harika olduğunu söyleyebilirim. Lisa gerçekten iyi bir şef.

-Beğendin mi?
"Lisa... Beğenmek az bile kalır. Bayıldım!"
Gülümsedi.
-Beğenmene sevindim.
"Sen yaparsın da beğenmez miyim sence?"

-Beğenirsin.
Yemeklerimizi yerken sohbetimize devam etmiştik. Onu cidden çok özlemişim. Kesinlikle o da beni özledi.

-Şey soracaktım sana.
"Ney soracaktın aşkım?"
-Imm bana iyi uyuyamadığını yazmıştın ama nedenini söylemedin.
"Ah... Şey sana sarılıp uyumaya alışmışım ya o yüzden uyuyamadım."

-Anladım. Bundan sonra hep sana sarılarak uyuyacağım.
Gülümsedim. Bana sevgisini her an gösteriyordu. Bu da benim çok hoşuma gidiyordu.

...

Yemeklerimizi yemiş şimdi de terasta oturuyorduk. Birbirimize sarılmış üstümüzde battaniye vardı. Şu an onunla huzurlu hissediyorum.

"Bir daha küsmeyelim."
-Küsmüş müydük?
Yüzüne baktım.
"Küsmedik."
Gülümsedi.

"Seninle olmaktan çok mutluyum. Daha hiç ayrılmayalım."
-Bende seninle olmaktan mutluyum aşkım. Bir daha ayrılmayacağız. Yejun piçini öldürürsen tabii.

"Lisa katil olmanı istemem." dedim gülerek. O da güldü.
-Bizi kıskanan bir orospudan başka bir şey değil.
"Şey artık onu konuşmasak?"
-Peki. Ne konuşalım.
"Bence konuşmayalım."

-Ne? Ama konuşmak istemiyor musun?
"Hayır... Sadece..."
Bir hamlede kucağına çıktım.
-Jennie? Azdın mı?
"Sadece sana." dedim göz kırparak.

-Hmm azgın kedim.
"Sana özel."

Sanki beni bir yere kaçırmamak için hızlıca dudaklarıma yapıştı. Onu çok özlemişim gerçekten. Dudaklarının dolgunluğunu çok özlemiştim. Bana olan sevgisini çok özlemiştim.

Beraber olunca kendimi daha güçlü hissediyorum. Ve Lisa'nın bu gece beni asla bırakmayacağını biliyordum.

________________________

bölüm çok geç geldi daha yeni istanbula geldim zar zor yazdım bölümü sanki hala arabada gidiyor gibi hissediyorum ahdşsnxşsmx

diper bölümde üç nokta mı kullansam napsam😉

Merhaba!  | JenlisaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin