Papierosy i kawa

Wprowadzenie

Nazywam się Cordelia Swan. Mówi się, że w życiu trzeba mieć jakiś cel. Mój nigdy nie był łatwy do określenia. Zaczęłam pracować w wieku 16 lat, więc miałam okazję spróbować swoich sił w wielu różnych zawodach. Byłam już kelnerką, cukierniczką, malarką i asystentką w gabinecie fizjoterapeuty. obecnie jestem aktorką Moja kariera nie trwa długo, praktycznie nikt jeszcze o mnie nie słyszał, co zupełnie mija się z moim celem. Chcę coś osiągnąć, chcę żeby o mnie mówili. Poznałam się już wiele razy na tym, że porzucanie stosunkowo nowej pracy niekoniecznie jestem pomysłem, ale ostatnio rzucenie aktorstwa coraz częściej chodziło mi po głowie. Grając w filmach musiałam być posłuszna reżyserowi, wiele razy przeszła mi przez głowy myśl, co gdybyśmy zamienili się miejscami? Nagranie własnego filmu to by dopiero było coś. Nie wydawało się to rozsądną decyzją, ale cały czas mnie to kusiło. Od kilku miesięcy ciągle łapałam się na obmyślaniu historii scenariuszy. Wmawiałam innym, jak i sobie, że to niewinne poboczne hobby, ale szybko zaczynałam myśleć o tym o wiele poważniej, niż zamierzałam. Zaczęłam rozpisywać wszystko - scenariusz, bohaterów. Rzeczy, której jeszcze potrzebowałam od realizacji, był punkt zaczepienia, jeśli chciałam wydać własny film, musiałam czymś przyciągnąć uwagę widowni, z punktu osoby, która robi to pierwszy raz, nie jest to łatwe, publiczność zazwyczaj boi się nowych rzeczy, sięgają po filmy znanych i sprawdzonych reżyserów. Nowy plan kariery szybko pochłoną moje myśli, nie spałam po nocach, nie mogłam się skupić. W końcu zaczęłam się dystansować. To nie był dobry pomysł, lepiej byłoby o tym wszystkim zapomnieć.