Only you have known (Zawieszone)

Rozdział 15 Szpital.

Podniósł mnie i położył na łóżku na którym w końcu sam się znalazł. Leżałam na Connorze a on bawił się pasemkami moich włosów w końcu drzwi do mojego pokoju się otwarły a ja schowałam głowę w zagłębieniu szyi Connora zaciskając oczy.

- Emi? Słoneczko bardzo cię przepraszam - powiedział i podbiegł do mnie aby mnie przytulić.

- Dlaczego nie odbierałeś?

- Przepraszam byłem z Mią i miałem wyciszony telefon. Co się stało? - na to pytanie bardziej wtuliłam się w bruneta na którym dalej leżałam.

- Nie mam ochoty o tym mówić... - poczułam jak Connor pokazuje coś Luke'owi.

- Przyjdę do ciebie później - powiedział, pocałował mnie w czoło i wyszedł.

Poczułam jak Connor mnie obraca tak abym siedziała przodem do niego i uważnie mi się przygląda.

- Myszeczko... Kto ci to zrobił? - powiedział i zaczął delikatnie opuszkami palców gładzić mój policzek a ja zorientowałam się że powinnam mieć tam siniaka. Momentalnie spuściłam głowę.

- To wszystko moja wina gdybym nie zawalała tylu testów nic by się nie stało.

- Al... - Connor nie dokończył ponieważ rozdzwonił się mój telefon. Spojrzałam na wyświetlacz.

Tata...

Podniosłam urządzenie i przycisnęłam zieloną słuchawkę przykładając do ucha.

- Halo?

- Słyszałem że przyjechał do ciebie Connor. To prawda?

- Tak.

- Pamiętaj co będzie jeśli ktoś się o tym dowie.

- Nie rób tego proszę...

- W takim razie chcę usłyszeć czy ktoś się o tym dowie.

- Nikt.

- To dobrze. I jest jeszcze jedna sprawa.

- Jaka?

- Dzwoniłem do szkoły masz zawieszone zajęcia sportowe na dwa tygodnie. I załatwiłem ci korepetytora który będzie codziennie przychodził do ciebie pomagać ci w nauce.

- Dobrze.

Rozłączył się a ja opuściłam rękę i wpatrywałam się tępo w ścianę.

- Wszystko w porządku?

- Mhm.

- Chcesz obejrzeć film?

- Jasne już podaje pilota - powiedziałam ucieszona że nie chcę zaczynać znów tego tematu. Podniosłam rękę aby sięgnąć pilota z półki ale gdy go podniosłam ręka mnie zabolała i spuściłam go na ziemię z trzaskiem. Zgięłam rękę i poczułam gorące łzy które napływają mi do oczu.

- Emily! - brunet zareagował i podbiegł do mnie. Usiadłam na łóżku a on kucnął przede mną. Złapał delikatnie za moją rękę i powoli ją odgiął gdy był w połowie syknęłam z bólu.

- Boli...

- Musimy jechać do szpitala.

- Conni...

- Wiem że nie chcesz ale musimy, możesz mieć ją złamaną.

- Nie pojadę z tym na policzku - powiedziałam i wskazałam zdrową ręką na siniaka.

- Pomogę ci - zapewnił i lekko mnie przytulił.

Wstałam i podeszłam do toaletki wyjęłam korektor i gąbkę do makijażu. Nałożyłam korektor na policzek delikatnie wklepując aby go rozprowadzić. Connor zauważył że sobie nie radzę i muszę przyznać że tak było więc usiadł koło mnie i zabrał mi gąbeczkę. Zaczął powtarzać moje wcześniejsze ruchy uważając by nie zrobić mi większej krzywdy bo wiedział że jak mocniej przyłoży do skóry to mnie zaboli.