ENOUGH FOR YOU-Hwang Hyunjin

gone

Evimin balkonunda,dizlerimi  kendime çekmiş bir şekilde yaptığım şekersiz kahve ile rahatlamaya çalışıyordum.Sokakta pek kimse yoktu. Etraf kararmış,karanlık sokakları etkisi altına almıştı.Sokak lambaları yavaşça yanmaya başladı. Küçükken lambaların sıra sıra yanmasını izlemeyi çok severdim. Elime kağıtlar ile yaptığım değneği lambalara doğrultur onların yanması ile sihir yaptığımı sanardım.Şimdi ise içimde hiç bir heyecan uyandırmıyordu.

İki gündür kendimi eve kapamıştım. Doğrusu dünkü derslerim iptal olmuş bugünde sadece 1 dersim olduğundan kendime ödül vermiştim.Telefonumu bana gelen mesajtan sonra kapatmış bir köşeye atmıştım.Rahatsız edilmek istemiyordum zaten beni soran biri de olmazdı.

Çalan kapı ile gerilmiştim. Yine birileri tam kafamı dinlemek istediğim anda anın içine etmişti.

Alacaklı gibi kimin çaldığı çok açıktı ama yine de kapının deliğinden kim olduğunu baktım.

Gördüğüm Chan ile derin bir nefes aldım.Bir gün elbet yüzleşecektik ve gelmesi benim açımdan iyi olmuştu. Bu sikim ilişkiyi bitirip,hayatımda yeni bir sayfa açmalıydım. Daha fazla bekletmemek adına kapıyı açtım.

Hiç bir şey diyemeden bir anda içeri dalmış ve oturma odasına doğru adımlamıştı. Bu kaba ve yüzsüz hareketi ile sinirlenmiştim. Arkasından ilerledim.

İki gündür derslere girmemişsin Emmy. Mesajlarıma cevap da vermiyorsun. Telefonun kapalı.
Trip falan mı atmaya çalışıyorsun?

N-ne tribinden bahsediyorsun Chan!?

Bak Emmy senin bu çocukça hallerini çekmek zorunda değilim tamam mı!? Sürekli bir ilgi isteme peşindesin.
Kendine bir çeki düzen ver artık! Olgunlaş.

Beni küçük düşürmeye çalışıyordu.Her zaman kendi hatasını unutturmaya benim hatalarımı yüzüme vurmak  onun için bir rutin haline gelmişti. Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı.6 ay bu adamla nasıl sevgili kaldım anlayamıyordum. Son sözüne karşılık sinirle sırıtmıştım.

Olgunlaş ha olgunlaş. O yüzden mi Olivianın kucağına gittin Chan hmm?
Ne de olsa o benden 1 yaş büyük değil mi?

Oturduğu koltuğa iyice sinmiş ayak ayak üstüne atmıştı. Gözlerinde biraz pişmanlık aramıştım ama yüzünde hiç bir mimik oynamıyordu.

Eh saklamaya gerek yok o zaman. Her neyse, sen nerden öğrendin bunu?

Sabır gerçekten sabır. Nasıl bu kadar duygusuz olabiliyorsun anlamıyorum! Bana da öğretsene şu işin sırrını.

Sinirden dişlerimi sıktığımı yeni fark ediyordum.

Sana kimden öğrendiğini sordum!

Sesi sert ve soğuk çıkmıştı.Sözüne karşılık elime telefonu almıştım.Galeriye girip Olivia ile dudak dudağa oldukları fotoğrafı gösterdim. Kaşları hafif bir şekilde çatılır gibi oldu ama eski duvar suratına geri döndü.

Artık aranızda değilim. Rahatça saklamadan yaşayabilirsiniz sokuk ilişkinizi!Hatta Wonwoo'yu da aranıza alın 3'lü ilişki yakışır size.

Ayağa kalkmış ve sesini yükseltmişti.

Düzgün konuş Emmy!İyice delirmişsin sen!Ne dediğinin farkında bile değilsin.

Çık evimden Chan senin suratını daha fazla görmek istemiyorum!

Elimle kapıyı göstermiştim. O kdr sinirliydim ki krizlerimin başlamasından onun karşısında savunmasız kalmaktan korkuyordum.

Sessizce evden çıkmıştı.
Daha fazla kendimi tutamamış ağlamaya başlamıştım.Şu iki gündür yaşadıklarımı sindirmekte zorluk çekiyordum. Hiç bir şey düşünmek istemiyordum,zaten düşünecek bir halde değildim.Odama geçip yatağıma sırt üstü uzandım, yorganı iyice üzerime çekmiştim. kısa süreli de olsa bu dünyadan uzaklaşmak bana iyi gelecekti.

*"
Chan'ı bir kitapta şerefsiz biri olarak yazacağımı düşünmezdim.
Ama hayat işte kaderde şerefsiz olmakta varmış be Chan'ım🙃

Ne diyelim Allah kötü kader yazmasın.

Oy vermeyi yorum yapmayı unutmayınız.

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum 🙇🏻‍♀️