SENİNLE yediğim yemeklerin tadı halen damaklarımda,
Ve her lokmamda bakarken sana,
Aslında şarap gibi yudumluyordum seni.
Belki!
Ağzımı çalkalayıp tükürmeliydim seni,
Alışık olmadığım tatlardan arındırarak kendimi!
Ama!
Seni yutkunmak, seninle yaşanan acı-ekşi tatları bile üzüm kabuklarının o tatları sarıp sarmalayıp iliklerime işlemesi için yutkundum oluk oluk seni,
Gözlerinin yıllanmışlığı ve dudaklarında ki şarap tadı ile öyle işledin ki içime, şiirlere gebe kaldım doğurmaya sana!
Artık, eskisi kadar yazmıyorum seni!
Hissettiklerim, doğmaya can atarken şiirlerimi sana!
ARTIK, sahipsiz birer piç gibi kalmalarına veya başkalarının evlat edinmelerine gönlüm el vermiyor.
YAZINCA durduramıyorum illa okunmak istiyor veletler benim olmaktan çıkıyorlar.
HİSSETTİKLERİM benimdir!!! Olmasan da olur, olmak zorunda.
