Uzaklığa mübalağa ne gerek!
Her yolculuk hüzün barındırır.
Yola ayrılık hüznü veya kavuşma sevinci ile başlansa bile, yolu çekilir kılan yoluna şahitlik edecek şafak ağacı barındırmalı içinde insan!
Yeni bir güneş doğmalı yoluna, bilinmeze kuvvetli bir beden ve benlik ile; geçmişin yorgunluğuna titrek dizlerle.!
Yolculuğunda meşe ağacı görmeli insan!
Durgundur belki, nadir sallanır yaprakları ama bir o kadar da kudretli ve bilgedir.
Mesafeye bahane gerekmez!
Her yolculuk hüzün barındırır.
Yola ayrılık hüznü ile başlansa bile, yeni bir ben olmaya kavuşma sevinci barındırmalı içinde insan...
Bekleyişe...
Yolcudan bekleyene;
Yolundayım SEVGİLİ...
