Alacakaranlık Şafak Vakti 3 (2. Kitap )#Wattys2016

Bölüm 6

Tüm bu kargaşadan kurtulmuştum. Ama bir sorun vardı babam hala ortalıkta yoktu. Oysaki çoktan onlarınnişini bitirip gelmesi gerekiyordu. Anneme dönerek.
"Babam neden hala ortalıkta yok" dedim.
"Merak etme gelir birazdan işi uzamıştır belki" dedi.

Edward'ın ağazından
Kızımı kaçırmıştı adi herif. Renesme'yi sonunda bulduğumuz da kızımın hic bir yara almamış olmasına mutlu olmuştum. Sıra bu herifi gebertmeye gelmişti.

Aşağıki kata indim. Onları bağlamış olmama rağmen yokturlar. Şaşkınca etrafına bakındım.

"Beni mi arıyordun?" dedi. Arkamda duran o adi pislik.
"Ben seni bağlamıştım." diyerek üstüne yürümeye başladım. Daha da yaklaşacakken dişlerini çıkarıp "hadi gelsene" dedi. Buda mı wampir'di. Buraya bu kadar wampir çoktu. Birinin gebermesi gerekiyordu.

Üstüne saldırarak yere yatırdım. "Seeeeem! Kazık bul" diye bağırdım dışarıda bekleyen Sem'e.
"O kadar kolay değil" diye bu kez o benim üzerime çıktı.
Pozisyon değiştirmeye çalışıyordum. Ama kafamı tutmuştu ve kurtaramıyordum.
"İşin bitti " diye adice güldü. O kadar kolay değildi. Elleriyle ellerini tutarak ona ters takla attırdım. Kapının oraya düştüğünde Sem elinde ki kazığı kalbine sapladı.

Mutfak bulduğum çakmakla yangın çıkarttım. Artık başta kızım olmak üzere hepimiz güvendeydik. Nede olsa buraya bu kadar wampir fazlaydı.

Renesme'den
Babamı git gide daha da merak ediyorduk. O bir wampirdi başına kolay kolay bir şey gelmezdi ama ne biliyim korkuyorum. Zaten içimde korkunç bir his vardı.

Kapı açıldığın da babam gelmişti. İçimden bir ohh çektim. Annem babamı sorgulamaya başlamıştı bile.

Babam "Eric'te bir wampirmiş ve işim uzadı" dedi. Eric wampir miymiş? Bunu Eric'ten duysam inanmazdım.

"Onu iplerle bağlamıştım fakat geri geldiğimde yoktu. Sonra arkamda gördüm. Üzerine yürümeye başlayınca dişlerini çıkarttı. Bir süre tartıştıktan sonra işini bitirdik rahat la ya bilirsiniz" dedi babam.

Duyduklarıma hala inanamasamda rahatlamıştım. Odama çıkıp uyuyacağımı söyledim.

Bella'dan
Renesme odasına çıktıktan sonra bizde odamıza geçtik. Tabiki uyumak için değildi.

"Yorgun musun" dedim Edward'a gülümseyerek.
"Sana ayıracak vaktim her zaman var " dedi ve beni yatağa fırlattı. Bu adamı gerçekten seviyordum. Ve wampir olmanın en iyi yanıda şuan yaptığımız şeydi sanırım...

Jacob'tan
Prensesimi kaçırmanın bedelini ödemişti o pislik. Artık kollarımın arasındaydı. Onu kaybetmemek uğruna herşeyimi verirdim. Alnına bir öpücük kondurup uykuma devam ettim.

Renesme'den
Uyandığımda ilk aklıma gelen ve beni huzursuz eden şeyi düşünüyordum. Okuluma gitmeyeli uzun zaman olmuştu. Ama yaşadığım onca olaydan sonra gitsemde bir işe yaramazdı. Ama sanırım kaldığım yerden devam etmem gerekiyordu.

Yatağımdan kalkarken Jacob'u uyandırmamaya dikkat ettim.
"Günaydın aşkım" dedi. Ne yazıkki uyandırmamayı başaramamıştım.
"Günaydın " dedim.
"Bu saatte neden uyandın sen" dedi.
"Okula gitmeyeli uzun zaman oldu artık devam etsem iyi olacak" dedim.
Kafasını olumlu anlamda salladı.
"Hadi hazırlan ben bırakırım seni" dedi. Bende kafamı olumlu anlamda sallayarak hazırlanmaya başladım.

Aşağıya indiğimizde annem "siz nereye böyle" dedi.
Annemede kısaca durumu anlattıktan sonra evden çıktık.

Okula beni bıraktıktan sonra Jacob geri döndü. Bende sınıfıma ilerlemeye başladım. Hızlı adımlarla ilerlerken birine çarptım. Yüzüne baktığımda daha önce Eric'in yanında gördüğüm çocuk olduğunu fark ettim. Kulağıma eğilerek
"Seninle işimiz bitmedi" dedi. Ve kalkıp gitti.

O korkunç sesi kulaklarında tekrar tekrar yankılanıyordu. Korkuyordum.Durumu Jacob ve babama anlatmalıydım ama eğer bu çocukta wampirse... artık aileme zarar gelmesini istemiyordum. Belki de blöf yapıyordu. Şimdilik ortalığı ayağa kaldırmasam iyi olacaktı...

Uzun bir süreden sonra hep yeni bir bölüm. Umarım beğebirseniz. Her zaman ki gibi vote ve yorumları unutmayın. Özellikle yorumlarınız benim için oldukça değerli. Hepinize teşekkür ederim. Şimdilik kendinize iyi bakın :*