İNTİKAMLA BAŞLAYAN AŞK

Sırlar

Bu bölüm kısa olacak çok üzgünüm:(

İyi okumalar
❤

Alara:La Uraz kalk

Uraz:Ne var

Alara:Ne yok ki

Uraz:Yanlız sen benim üstüme çullanmışsın

Alara:Hı hı kesin öyledir

Urazla konuşurken ardı ardına gelen mesajlarla irkildim. Uraz'a yan bakış attıktan sonra telefonunu alacakken Uraz kolumu tutup itti.

Uraz  bana bakarak bağırarak konuştu.

"Bir daha o telefona dokunmuyorsun anladın mı!"

O an anladım ki Uraz bana bağırmıştı. Üzülmüştüm Uraz'in bana en son bağıracak kişi olacağına bile inamazdım ki insanlar zamanla degişirmiş.Ama bende üzüldüğümü belli etmeyerek sesimi yükselterek konuştum.

"Sevgilim değil misin istediğimi yaparım"

Uraz'a baktığımda ela gözleri kahverenginin koyu kahve tonlarına dönmüştü. Neden böyle  bir tepki verdi bilmiyorum ve tepkisi çok saçmaydı. Sanki telefonunda önemli bişey var. Bunu düşündüğüm an aklıma Uraz'ın beni aldatabileceği geldi. Sonuçta Uraz bana bu sabah kötü davranmıştı. Aklıma bu düşünceler geldiğinde Uraz'ı koltukta bırakıp kendi odana çıktım. Odama çıktığım an sinirle bütün heryeri dağıttım. Bunu yapmam sinirimi azda olsa geçirmişti. Ama daha dinmemişti. Bi anlık sinirle bavulumu aldım. Bütün kıyafetlerimi içine doldurdum. Bavulumu alıp merdivenlerden indim. Merdivenlerden inerken ayağım takıldı ve yere yapıştım. Yere yapışmam sorun değil ama Uraz'ın beni görmesi büyük sorundu.

Uraz:Alara yere yapıştın

Alara:Bide gülüyor musun seni tanıyamamışım

Uraz bana hala gülüyordu. Sanki kendisi düşmeyen birisi tam bir gıcıktı. Bunları boşverip ayağa kalktım. Uraz gıcığı hala bana gülüyordu. Pis gıcık. Hemen bavulumu alıp dışarı çıktım. Tek sorun nereye gideceğimdi. O an aklıma zengin olduğum geldi. Babamdan ve annemden miras kalan eve gidicektim. Zaten tek gideceğim yer annemle babamdan kalan evdi. O evde yaşanan çok şey vardı. O eve babamla annemin ölümünden sonra hiç gitmemiştim. O eve girdiğimde aklıma eski anılar geliyordu. Ama tek gidebileceğim yer o evdi. Otele de gidebilirdim ama otelleri oldum olası sevmemiştim. Ailem ile eskiden her tatile gittiğimizde otelde kalırdık. Ben otelleri o zamanlardan beri sevmemiştim. Neden sevmediğimi bende bilmiyordum. Bunları düşünürken taksi çağırdım. Taksi 5-10 dakika sonra geIdi. Taksiye gideceğim evin yerini söyledim.

Taksici:Kızım noldu neden üzgünsün

Alara:Boşver abi

Taksici:Tamam kızım sen nasıl istersen

Taksici bile üzüldüğümü anlarken o Uraz denilen pislik nasıl üzüldüğümü anlamadı ve güldü. Evin önünde durduğumuzda taksiciye teşekkür edip parasını verdim. Eve girdiğimde eskiden olan güzel ve mutlu anılarımı hatırladım ve gözümün dolduğunu hissettim. Gözümdeki yaşları silip merdivenlerden çıktım. Kendi odama geldiğimde annemin beni sabah zorla kaldırması geldi. Bu düşüncelerden çıkmam gerektiği aklıma geldi. Ve bavulumdaki kıyafetleri dolabıma yerleştirdim.

Çok özür dilerim kısa oldu ama herneyse kendinize iyi bakın görüşürüzzz