TUTSAK

13. Bölüm " Ceza2 "

Medya; Rojin ve Ali (Orjinal resim)

Rojinden

Sonunda eve varmıştık, arabayı deli gibi kullanmıştı, bi ara cidden midem fazlasıyla bulanmıştı arabada inip kusmak istemiştim ama sadece istememle kaldı

Arabayı bahçenin içine parkettiğinde, kemerimi çözdüm, oysa sadece dik dik camdan dışarıya karşıya bakıyodu, her an patlamaya hazır bi volkan gibi duruyo ya, ne yapsam korkumdan bişeyde diyemiyorum ne olucak akşama kadar burdamı beklicem ben cidden sıkıldım

Saçlarım önüme gelmişti, arkaya atıp soğuktan üşüyen burnumu çektim, arabadaki tek ses benim burun çekme sesim olunca Savaş başını yavaşça bana çevirdi, gözlerimin en derinlerine doğru baktı, çok sinirli dursada bi yanı çok garip bakıyodu, noluyo be, bu manyak şimdi adama delirip yerine beni kesmesin? Yok ya o kadarınıda yapmaz heralde

Umarım...

Savaş " İn" dedi, bunu bekliyomuşçasına hemen kapıyı açıp indim, hemen arkamdansa o indi, evin kapısına doğru adımlamaya başladım, bu evden nefret ediyorum

Ayaklarım sanki geri geri gidiyodu, istemesemde sonunda kapıya varmıştık, bakışlarım ara ara Savaşa kayıyodu, gelir gelmez esip gürlemedi, korumalardan hıncını çıkartıp oraya buraya emirler yağdırmadı, çok öfkeli ama çok sakin duruyo bi yerde, offf cidden korkmalımıyım bilmiyorum ama korkuyorum o kesin
Zile hafifçe bastım, açın şu kapıyı hemen soğuktan ve korkudan ölebilirim!

Beş saniye geçti geçmedi Savaş eliyle çelik kapıya iki kere sertçe vurdu. Yerimden sıçrarken istemsizce bi adım uzaklaştım ondan, oda bunu farketmiş olucaktıki dik dik baktı bana

Kapı Begüm tarafından açıldığında Begüm bize bakıp yol verdi

Begüm " Hoşgeldiniz efendim"

Savaş " Yatıyomusunuz lan içerde! İki saattir kapıdayız! Boş durmaktan cesaretmi geldi lan size!"

Begümün üstüne kükrediğinde ben bile korkup pısarken Begüm çoktan sessiz moda geçmiş gibi oldu, öylesine bi bağırmıştıki durup dururken sinirini ondan çıkartmıştı

Begüm " Özür dilerin efendim, birdaha tekrarlanmaz, tekrar özür dilerim"

Dedi başı eğik bi şekilde, Savaş cevap vermeden içeri girerken bende girdim, o direk salona giderken hiç şuanki öfkesiyle muhatap olamazdım o cesaretim yok. Direk merdivenlere gidiyoken

Begüm " Efendim bi isteğiniz varmı?"

" Yok hayır sağol, Doruk Aliyi hala getirmedimi?"

Begüm " Hayır efendim, Alya hanımda bir saat önce Doruk beyle küçük beyin yanına gidiceğini bir kaç saate birlikte geliceklerini, aklınızın küçük beyde kalmamasını söyledi"

Söylediği şeylerle rahatlarken onu onaylayıp odaya doğru çıktım, Alyanın Alinin yanında olduğunu bilmek içimi daha çok rahatlattı, Doruğa elbette güveniyorum ama Alya ordayken aklım kalmıyo en azından

Odanın kapısına geldiğimde, kapıyı açıp içeri girdim kapatacağım esnada kapı Savaş tarafından sertçe tutlup kapatıldı, içeri girer girmez beni ayakta mum eden bişey yaptı, dudaklarıma yapışıp bi elini enseme diğerini belime doladı, anın şokuyla ellerim havada kalırken, o bu anı bekliyomuş gibi bedenimi kaslı vucuduna yaslamış bi alt bi üst dudağımı emerek sömürüyordu

Geriye gitmek istediğimde yine izin vermedi, atik bi hareketle sırtımı kapıya yaslayıp dudaklarını dudaklarımdan ayırdı, neffesiz kalmıştım, hızlı hızlı nefesleri yüzüne verirken, anlamsızca bakan gözlerim gözlerine kaydı, göz bebekleri büyümüş yüzüme yüzüme sert soluklar alıyodu