TUTSAK

14. Bölüm " Yakınlaşma "

Medya; AMİR GÜRSOY

Geçmiş...

Abim " Rojiiin çayımı getirsene geç kalıyorum lan işe"

" Ya abi bi dur giyiniyorum getiricem bekle! Kaçmıyo ya işin az dur!"

O salonda bense odamda birbirimize bağırarak konuşuyoduk, Allahtan evde ikimizden başka kimse yoktu, yoksa böyle bağırıyoruz diye yengem 'burası babanızın evimide bağırıyosunuz' der der ikimizinde beynini yerdi

Aynanın karşısına geçip son kez kendime baktım yaza çok uygundum, üstümde koyu saks mavisine kayan iplikli dar vucudu saran bi üst giymiş altına siyah kısa bi şort giyerken, belime gelen saçlarımı (çok zorlanarak) dümdüz yapmıştım, bir kaç nazik bileklik ve baş harfim olan kolyemi takmıştım. Ayakabı olarak dışardaki siyah spor ayakabılarımı giyicektim

Siyah küçük kol çantamıda köşeden alıp ya bismillah diyerek odadan çıktım bakalım Yağız beyi nasıl ikna edicez böyle dışarı çıkmaya. Umarım tahmin ettiğimden daha fazla kızmaz

Mutfakla salon ve benim odam farklı bölümlerde olduğu için odadan çıkınca direk mutfağa girdim abim görmeden, çayını özenle hazırladıktan sonra boğazımı temizleyip mutfaktan abime bağırdım

" Abicim çayın yanında sana başka bişeylerde getiriyim istermisin?"

Abim " Yok yok getir içip gidicem hemen geç kalıyorum"

Kupasına çayını doldurduktan sonra mutfaktan çıkıp salona geldim yine gözlerimin aşina olduğu bi manzaraydı, ayaklarını orta sehpanın üstüne uzatmış koltukta oturmuş elindeki telefona girmişti televizyonda açıktı

" Getirdim. Bak bide kendi ellerimle hazırladım elimin tadıda geçti mis gibi oldu"

Kupayı sehpanın üstüne koyup yanına oturup çoktan yağ çekmeye başlamıştım bile, abim beni farkedip hiç üstüme başıma bakmadan telefonunu kapatıp direk kupayı alıp çayını içmeye başladı

Abim " Aferin kız, ellerine sağlık"

" Afiyet olsun abicim yarasın, eee abi şimdimi çıkıcan sen?"

Biraz gülümsemeye çalışarak konuşuyodum umarım bişeyleri çakmazdı

Abim " İçip gidicem dedim ya Rojin, hayırdır sendemi çıkıcaksın?"

" He ya bende öyle bi çıkayım dedim, kötümü ettim?"

Abim " Yok canım git gitmesinede nereye gidiceksin?"

" Hiiiç öyle bizim kızlarla cafeye falan gideriz"

Abim " Olur git güzelim, ama önce git pijamalarını çıkart, pijamalarla gitmiceksin heralde"

Deyip kupayı kafaya diktiğinde en korktuğum yere gelmiş bulunuyodu, stresten alt dudağımı dişleyip ellerimle dizlerimi ovaladım, aboo çocuk giydiklerimi evde giyiyorum sanıyo ya

" Şey abi ben zaten hazırım yani giyindim"

Abimin kaşları anlık olarak çatılırken sabahtan beridir televizyonda olan bakışları beni buldu, korkudan yutkundum. Bakışları yavaşça beni süzmüştü

Abim " Buyur canım başka?" Sesindeki kızgınlık bariz ortadayken bide dik dik ters ters bakıyodu bana

" Abi bakma şöyle bana ya, ne ne yani bizim kızların hepsi böyle giyiyo sen abartıyosun, nolucak yani giysem nolucak yani nolucak! Kim yicek sanki"