*Yemek boyu bana bakan gözlerin ardından sonunda yatakhanelere çıkmıştık hermione ginny ve ben aynı odadaydik bu benim için büyük bir şanstı cunku burdaki ilk arkadaşlarımdan biri ve diğerinin kardeşi ile oda arkadaşı olmustuk. Ginny ile tanıştıktan sonra uyumak için yataklara geçtik. Çok uykum vardı ama aklıma takılan tek bir şey vardı, Severus Snape'in bakışları, acaba ne düşünüyordu ve zihnimde hissettiğim fısıltıların sebebi o muydu... *Derin düşüncelerimin sonunda nihayet uykuya dalmıştım ve saatler sonra hermionenin sesiyle uyandım
Hermione: hadi jane ilk günden kahvaltıya geç kalmak istemezsin
Jane: üzgünüm uyuyakalmış olmalıyım
"Hermionenin yüzündeki ufak tebessümden sonra hızlıca asayla üstünü değiştirip kahvaltıya gitmistim.
Salona girer girmez gözüm tabiki ilk olarak profesör snape'e çarptı her zamanki gibi tam zamanında gelmişti ve etrafı süzüyordu, geldigimi fark etmişti"Harry: günaydın jane
Jane: günaydın harry nasılsın?
Harry: iyiyim ama sana sormam gereken bisey var
Jane: endişeyle "tabi" dedim nedense içimde kötü hisler vardı
Harry: neden buraya bunca zaman sonra geldin?
Jane: şey aslında uzun hikaye ailemi trajik bi kaza sonucu kaybettim ve en doğru kararın buraya gelmek olduğunu düşündüm.
Harry sessizce "üzgünüm bilmiyordum" dedi birden yüzü düşmüştü jane ile ayni kaderi paylastigini düşündü bazen onu seven bunca insana rağmen ailesinin yokluğunu hissettiğini istemeden belli ediyordu.
Jane: Heycandan yemek yiyesim bile gelmiyordu bugün ilk defa burda öğrenci olarak okuyacaktim dersleri herkesten daha dikkatli dinlemeli ve oldukça çok şey öğrenmeliydim elbet geri kaldığım bunca yılı telafi etmek kolay olmayacaktı ama çabalamaktan başka şansım yoktu. İlk ders iksirdi Kapı hızla açıldı snape o hızlı ama bir o kadarda çekici yürüyüşü ile içeri girdi. Nasil oluyorda saniyesi saniyesine her yere vaktinde yetisiyordu? Derken benim uzun dusuncelerim gür bir sesle kesildi
Snape: hemen 278.sayfayi açın!
Herkes birden telaş içerisinde sayfayı açmaya çalıştı gerçekten sesi etkileyiciydi ama öğrencilerin ondan bu kadar korkmasini beklemiyordum anlaşılan yine düşüncelere dalmışım ki sayfayı açmayı unutmuştum.
Snape: Anlaşılan o ki geldiğiniz muggle çukurunda size söylenileni yapmayı ve insanları dinlemeyi öğretmediler bayan Wilson
Jane: *kısık sesle* üzgünüm profesör ama kibarlığı öğrettiklerinden emin olabilirsiniz
Snape'in sinirlendigini anlamak için onu dinlemeye gerek yoktu çatık kaşları ve yüzündeki ifadenin gittikçe değişmesinden anlaşılıyordu
Snape: bu saygısızlığınız yüzünden Gryffindor'dan -5 puan!
Jane: saygısızlık derken?
Snape: daha fazla devam ederseniz ceza vermek zorunda kalacağım bayan Wilson
Çok sinirlenmistim ama ne diyeceğimi bilmiyordum hem binama daha fazla puan kaybettirmek istemiyordum, ki ne yalan söyleyeyim ağzımı açmaya cesaretim yoktu sınıftakilerin bana bakışlarına göre kimsenin yoktu.
Hermione beni teselli etmeye çalışıyordu bir yandanda profesör snape'nin sorularina onu kaldirmayacagini bildigi halde tek tek el kaldiriyordu. Sadece dersin bitmesini bekledim çünkü Snape her an bana soracak gibi bakıyordu ve bugün daha fazla olay istemiyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Severus Snape
Fanfictionçok mu küçüktüm yoksa evren onun yarım kalan yaralı kalbini tamamlamam için beni doğru zamanda mi göndermişti? yaptığım şey doğru muydu yoksa hayatım boyunca onun aynı lily'e karşı duyduğu aşk acısını benimde yaşamam, duygularımı kendime saklamam ve...