Severus Snape

22▪︎Christmas

*Amcama iğrenerek baktım, haklıydı o buna değmez bile

Snape'in yanına gittim

"Kolumu tut"

Odasına cisimlenmiştik*

**************

Midem bulanıyordu, bir an kusacağımı sandım

"İlk sefer için normal"

Dedi

Sonra telaşını gizlemeden konuştu

"Sana dokundumu"

"Bir şey yapmadı"

"O pislik günlerdir sana dokunmaya çalışıyor, bir şey yaptı mi jane bana doğruyu söyle"

Gözleri dolmuştu, vücudu titriyordu

"Gelmeseydiniz yapacaktı, böyle bir şey olsa bu kadar rahat olabilir miyim, bunu size söylemez miyim?"

"O zaman neden hala ellerin titriyor"

"Üzgünüm çünkü iğrenç hissettiriyor. Yıllar sonra biri çıkıyor ve ona güveniyorum, güvendiğim insan ailemin katili ve sapık çıkıyor. Bu durumda iyi olabilir miyim"

Bu sözleri dolan gözler ve titreyen bir sesten duymak adamın daha çok kalbine dokunmuştu, En az onun kadar üzgündü.

"Gel buraya"

Kızı kolundan nazikçe çekerek kendine yasladı

Ses tonu değişmeden;

"Seni gerçekten seviyorum severus snape"

Üzgün bakışlar ve kısık fakat net ve yumuşak bir sesle;

"Bende seviyorum, seni seviyorum..."

Bu cümleyi onun ağzından duymak belkide şuana kadar dinlediği tüm melodilerden güzeldi

Rahatlamış hissediyordu. Artık güvendeydi, Artık evindeydi.

Ertesi gün;

Noel sabahıydı, camda yukarıdan süzülen kar tanelerini görünce yataktan fırladım, pijamalarımı bile değiştirmeye kalkmadan hızlıca merdivenlerden indim.

Hogwarts'ta Noel çoktan başlamıştı. aşağı indiğimde kocaman ve her yanı süsler ve ışıklarla kaplanmış ağacı gördüm. Altındaysa binlerce hediye duruyordu.

"Mutlu noeller Harry!"

"Mutlu noeller Jane"

"Burayı yapmak saatler sürmüş olmalı, bunu nasıl-"

"Aslına bakarsan sadece bir kaç dakika sürdüğünü eminim"

Elimi alnıma götürerek güldüm

"Ah, doğru ya henüz uyanamamış olmalıyım"

"Sanırım öyle, hala pijamalarınlasın"

"Aaa, o kadar heyecanlı bir şekilde uyandım ki uyanır uyanmaz yaptığım ilk şey buraya gelmek oldu"

"Burada senin içinde bir hediye var jane"

"Önce benim için bir mektup sonrada bir hediye, umarım bunun sonuda mektup  gibi olmaz"

"Nasıl?"

"Şey, bir şey yok ben gidip üstümü değiştireyim"

Üstünde adımın yazdığı küçük kutuyu alıp merdivenlerden ikişerli bir şekilde yukarı çıktım.

Asa yardımıyla üzerinde  Christmas yazan bordo ve lacivert tonlarındaki bir kazak ve kalın bir etek giydim.

Yatağın üstüne bıraktığım paketi dikkatsizce hediye paketini yırtarak açtım. İçerisinde fotoğraf koymak için iki bölme olan gümüş bir kolye vardı

Bunu o göndermiş olmalı, aklıma başka biri gelmiyor.

Aynanın karşısına geçip saçlarımı ensemden çekerek kolyeyi taktım

Ağacın altına koymadığım bir hediye vardı, bir kaç gün önceki planlarına göre noelde burada olmayacağım için kaldırdığım bir hediye. Bu onun içindi

Çekmeceden çıkardım ve bu sabah 2. Kez odadan çıktım, odasının önüne doğru gidiyordum, hala büyük salona inmemiş olmalıydı.

Kapıyı tıklayarak içeriye girdim

"Mutlu noeller"

"Mutlu noeller Jane"

Boynumdaki kolyeye bakarak konuştu

"Zarif"

Düşündüğüm gibi, bu onun hediyesiydi

"Aslında benimde vermem gereken bir şey var"

"Ne?"

Arkamda sakladığım kutuyu uzattım

Acele etmeden açmaya başladı, kadife siyah bir kumaşa sarılmış üzerinde altın bir yazı olan bir tüy kalemdi bu. Oldukça kaliteli duruyordu

"Doğru bir seçim"

"Biliyorum"

"Bu kadar eminsin demek"

"Artık sizi tanıyorum"

"Hmmm"

Şatoda noelin henüz gelmediği nadir yerlerden biriydi bu oda, etrafa göz gezdiriyordum. Eğer izin verirse burayı çok güzel bir yer yapabilirdim

"Ne düşünüyorsun"

Cevap vermeden odada tur atarak ışıkları asmak için en uygun yeri aramaya başladım

Kollarını birbirine dolayarak duvara yaslandı, beni izlemeyi sürdürerek konuştu

"Kendi yöntemlerimle öğrenmemi istiyorsan, elbette"

"Acaba..."

"Evet?"

"Diyorum ki yani bu oda çok karanlık duruyor, acaba noel için burayı süslesek"

"Asla olmaz"

"Hadi ama, buraya bir kaç Led yeterli olur, ve şurada da bir kaç yılbaşı süsü çok tatlı durur"

"Olmaz"

Jane ısrar ederken küçük bir çocuk gibi görünüyordu, ama ikna etmekte ustaydı

"İyi de neden, sadece bir günlüğüne sonra odayı tekrar eski haline getiririm Lütfen"

Düzeninin bozulmasından nefret ediyordu, yıllardır neredeyse odaya siyahtan başka renk girmemişti.

İç çekerek konuştu;

"Peki, ama sadece bir günlüğüne"

Sevinçle olduğu yerde zıplayarak heyecan dolu bir sesle konuşmaya başladı, sevinç çığlıkları odanın dört bir yanına dolmuştu

"Burası mükemmel olacak"

************

Selamm

Okunmalar ve oylar bu ara çok az ;(((

(Bölümün kısa olduğunu biliyorum ama ard arda atmak yerine biraz beklemeye karar verdim devamı cookkk yakinda)