Can you keep a secret?

CYKAS? - IV

Warning Mature Scenes and Content ahead. ⚠️🔞

* * *

Anastasha Rain Trinidad

One...

...two

three...

I gasp and quickly remove the lighter underneath my thighs. I clenched my eyes so hard while controlling my breathing.

I gulp hard while trying to move my body and lean on my right side. I hissed when the soft fabric of the shorts that I was wearing scraped on the tender flesh of my thighs.

"Anastasha, hija?" Rinig kong tawag ni Manang sa akin kaya dali-dali kong tinago ang lighter na hawak ko.

"Pababa na po Manang." Sagot ko at huminga muna ng malalim bago dahan dahang isinuot ang aking shorts at palda. Wincing everytime na masasagi nito ang fresh kong paso.

Yes, I burn myself when I feel stressed or depressed. I harm myself every time something triggers my anxiety. Pero sinisigurado ko naman na sa tagong parte ng katawan ako mag susugat. Yung hindi makikita ng tao. Wala naman din akong pakealam kung makita nila. I just don't want them to asked me about it. 

"Ayos ka lang ba hija?" Rinig kong tanong ni Manang kaya bahagya akong napangiti. 

At least someone still cares about me. 

Binuksan ko ang pintuan ng kwarto ko at ngumiti sa kaniya. "I'm fine po Manang."

"Mabuti naman kung ganun. Nag alala ako ng sobra nung dinala ka na ng Daddy mo dito sa kwarto eh." Saad nito bago ako niyakap. "May ginawa nanaman ba siya sayo?" Pabulong niyang tanong sa akin. 

"May araw po bang wala siyang ginawa sa akin?" Mahina ko din na sagot bago hinigpitan ang pag kakayakap sa kaniya. 

"Jusko anak." Maluha luha nitong sambit ng kumalas siya sa yakap at sinapo ang dalawa kong pisnge. "Gagawa ako ng paraan para maka alis ka dito ha."

"Manang, wag na. Baka kung ano pang mangyari sa iny--"

"Anong pinaguusapan niyo?" Putol ng isang malamig na tinig sa akin. 

Lumingon ako sa pinanggalingan ng boses at nakita si Mommy na nag papalipat lipat ang tingin sa aming dalawa ni Manang. 

"Breakfast. Manang was asking what I want for breakfast." Sagot ko sa kaniya at hinawakan na ang kamay ni Manang para hilahin siya pababa. 

"No need for Manang to cook breakfast for you. Nag luto na ako. Gusto ng Daddy mo sabay sabay na tayong mag almusal." I heard my so-called Mother say before me and Manang fully got down the stairs.

"Hmm...that's cool. Playing a happy family, are we?" I sarcastically said before smiling sweetly at my Mother and walking away. 

"I'm not hungry. Sa school nalang ako kakai--"

"Eat breakfast here, Anastasha. Your Mother cooked breakfast for us." Putol naman ng magaling kong ama sa akin. Yung tono ng boses niya ay parang nag papahiwatig na hindi ako pwedeng tumanggi or may kalalagyan ako.

I sigh and clench my fist. "Yes, Dad."

Labag sa loob akong nag lakad papunta sa dining room at umupo sa pwesto ko. Sumunod naman si Mommy sa akin ng may ngiti sa kaniyang labi. Nilagyan niya ng pag kain ang plato ng magaling kong Ama bago siya lumapit sa akin at balak lagyan ng pag kain ang plato ko ng pigilan ko siya. 

"I don't eat seafood." 

"Anastasha eat what your Mother cooked. Wag kang mapili." Saway naman sa akin ni Dad.