Warning Mature Scenes and Content ahead. ⚠️🔞
* * *Anastasha Rain Trinidad
Nakaupo ako sa nay harap ng bintana at nakatingin sa kawalana.
I'm alive.
I'm still alive.
Unfortunately, I didn't die that day.
Bumalik yung lalaking nag kulong sa akin doon at nakita ako. Dinala niya agad ako sa hospital noon kaya nakasurvive ako at nabuhay.
At nung araw na yun, narealize ko na kung hindi ako pwedeng mamatay ay gagawa nalang ako ng paraan para maging maayos at mapadali ang buhay ko.
And so I did.
Hindi ako umaangal or pumapalag kapag binababoy ako ni Ramon.
Kinuha ko ang tiwala niya.
Matagal at mahirap ang pinagdaanan ko bago ko nakuha ng tuloyan ang tiwala niya.
Ilang bugbog at pang gagahasa ang aking natamo sa loob ng ilang buwan bago niya ako pinayagan na lumabas labas ng silid na iyon pero hindi ng bahay.
Yes, it's been months since dinala ako dito ni Ramon. That's his name.
Mag dadalawang taon na nga ata eh kung hindi ako nag kakamali. Mag dadalawang taon na akong nakakulong sa bahay na 'to.
Ang tagal na din pala.
Hinahayaan na niya akong gumala gala dito sa loob lang ng bahay. Manuod ng tv, mag luto, mag sulat at kung ano pa. Maliban nalang sa humawak ng gadgets na pwede kong gamitin para huminge ng tulong sa labas.
Pero medyo ayos na din ito. As long as hindi ko sinusuway ang mga utos niya ay hindi niya ako sinasaktan.
Lagi din naman siyang wala sa bahay dahil daw busy siya sa trabaho.
Not that I care din naman.
Mas maganda nga na wala siya lagi eh.
"Anastasha, I'm home!" Rinig kong sigaw ni Ramon.
Huminga muna ako ng malalim bago ngumiti ng peke at nag tatakbo papunta sa may sala para batiin siya.
"Hi. How was work?" Tanong ko sa kaniya at niyakap siya.
Sumimangot naman ito at marahas na hinawakan ang mukha ko para halikan ako sa labi.
I didn't kiss him back at madiin lang na ikinuyom ang aking kamay hanggang sa lumayo na siya sa akin.
I discreetly wipe my lips using the back of my hands when he walks away.
"Tsk. Hanggang ngayon hindi ka padin marunong humalik. Sigurado ka ba na pinapanuod mo yung mga porn na iniwan ko diyan para sayo?" Galit nitong tanong sa akin.
I fought the urge to roll my eyes at what he said.
Of course hindi ko pinapanuod yun. That's so fucking gross.
"Uh...yes, natapos ko na nga lahat eh." Pag sisinungaling ko bago sumandal sa may pintuan ng kusina kung saan siya pumasok.
As much as possible ay lagi akong nasa malayo sa kaniya kapag hindi niya sinasabi na lumapit ako. Iwas nadin sa unwanted tsansing na ginagawa niya sa akin.
"Eh bakit hindi ka padin marunong humalik? Diba sinabi ko sayo na dapat kapag dumating ako ay hinahalikan mo ako. Tsk." Pag saltik niya at nag salin ng alak sa basong kinuha niya sa drawer.
BINABASA MO ANG
Can you keep a secret?
Mistério / SuspenseRATED R18! NOT SUITABLE FOR MINORS! READ AT YOUR OWN RISK! ****** "Seeing the pain in your eyes caused by them makes me want to kill them...and so I did."