Arabadaydık. Hastaneye gidiyorduk. Ve ben kararlıydım Barlasa her şeyi anlatıcaktım.
Kafamı Barlasa doğru çevirdim çok kötü görünüyordu. Babasının nasıl biri olduğunu bilse yinede bu kadar kötü olurmuydu? Peki ben bunu Barlasa nasıl anlatıcaktım? Ne ara bu kadar merhametli bir insan olmuştum ki ben?
Araba hastanenin önünde durduğunda Barlas hızlı bir şekilde arabadan indi bende arkasından inince hızla adımlarla yürümeye başladı. Kapnın önünde Alp'i görünce hemen yanına gitti " abi nerde babam? Durumu nasıl?" Diye sordu Barlas "Önemli bir şeyi yok abi bacağından ve kolundan vurulmuş 3. Katta odada yatıyor şuan gel çıkarıyım seni" dedi Alp bana kısa bir an baksada hastaneye girdi. Bizdr Barlasla onu takip etik.
Asansöre bindiğimizde Barlas ellerini saçlarından geçirdi ve ofladı. Ellerimi arkamda birleştirip asansör duvarına yaslandım ve Barlası izledim. Nasıl anlacaktım?
Asansör durunca Alp ile Barlas hemen indi bende küçük adımlarla arkalarından gitmeye başladım.
Barlas direk içeriye girdi ama ben korkuyorum. Senler geçmişti ama ben deliler gibi korkuyordum.
Duvara sinip bekleme başlamıştım ki içeriden bağrış sesleri gelmeye başladı kaşlarımı çattıp içeriye girince göz göze geldik. Poyraz Baybaroğlu.
Ruhumun katili olan adam. Gözlerim aniden doldu. "Benden izin almadan evlendin öylemi?" Demişti Barlasa beni süzüp tekrar döndü "bu kız nasıl bir kız biliyor musun sen?" O yapmıştı acımamıştı bana o yapmıştı.
Tam ağzımı açıcaktım ki tekrar konuştu Poyraz "Benim senin gibi bir oğlum yok arama beni ziyaret etme istemiyorum hiç bir şey senden" dedi. Kafamı Barlasa çevirdim gözleri dopdoluydu "Ama b-baba..." demiştiki tekrar konuştu "bana zorluk çıkarmadan git" dedi ve yanındaki korumaya işaret yaptı.
Barlas hızlı adımlarla dışarıya çıktı. Bende arkasından. Daha fazla dayanamıyorum. Korkuyordum.
Asansörlerin kapısı kapanmadan yetiştim "Barlas bir şey dicem sana" dimiştimki ellini kaldırarak susturdu beni. "Şimdi değil Eva şuan hiç iyi değilim" içimden bir şeyler o an koptu.
Asansörün kapıları tekrar açışınca hızlı adımlarla dışarıya çıktı ona yetişmek için koşuyordum. Arkadan Alp bağırdı "Abi bir dursana" ama Barlas dinlemedi.
Hızla arabaya binmiştiki bende hemen binince hızla arabayı sürdü.
Eve geldiğimizde ben odaya geçerken oda balkona çıktı arkasından baktım sadece.
Pijamalarımı giyip yatağa girdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi kapatıp bir süre bekledim ama uykuya dalamadım. Yataktan çıkıp badaniyeyide ellime alıp balkona yürüdüm.
Barlas bir koltukta oturup sigara içiyordu. Yanına doğru yaklaşınca gözlerinin kıpkırmızı olduğunu gördüm. Ağlamıştı. Beni izliyordu. Külüğe baktım dopdoluydu. Ellindeki sigarayı çekip aldım ve küllükte södürdüm.
Badaniyeyi yanına koydum. Kucağına çıkıp bacaklarımı belime doladım ve kafasını çekip göğüslerime koydum kollarımla kafasını satıp saçlarını okşadım. Şaçlarına bir öpücük kondurup sesizce mırıldandım "Özür dillerim Barlas" şaçlarını okşamaya devam ederken bende kafamı saçlarına gömdüm.
"Sen bir şey yapmadım Eva o hep böyleydi" sesi ağlamaklı geliyordu. " ben köyümüyüm Eva bir insan çocuğu neden sevmesin ki?" Ağlamaya başlayınca oda kollarını sımsıkı bana sardı. " Ben kötü biri değilim ki Eva neden sevmedi beni kimse?" Kafasını göğsümedeyken kaldırıp bana baktı. Dudaklarımı öpüp konuştum "Sevmesin seni o Barlas bir şey olmaz. Ben seni severim ki" dedim dudaklarını büktü. "Sever misin gerçekten?" Küçük bir çocuk gibiydi kafamı sallayıp dudaklarını tekrar öptüm. "hemde çok" diye fısıldadım.
Biz o gece orda uyuduk ve o gece benim kalbim hep çok hızlı attı. Barlas bir an bire kollarımı çekmedi.Uyuyana kadar sürekli konuştuk. Ben o gün Barlası çok sevdim...
————&————&————-&————&———-&—— Oy ve yorumlarınız bekliyorummm❤️🩹
