BUZDAN MERMİ

2. Bölüm: Patronun İsteği

En son hatırladığım ağır bir duman kokusu ve etrafı kaplayan kara dumanlar...

Hastanede açtım gözlerimi. Bembeyaz bu alanın içerisinde perdeler hafif hafif dalgalanıyor. Gözümün önüne kesik kesik, benim gibi ambulansa taşınan öğrencilerin görüntüsü geliyor.

Benim gibi birçok öğrenci dumandan etkilenmiş ve ambulansla hastaneye getirilmişti. Yalnızlık çekmeyeceğim gibi. Hemen yanımdaki yatakta Ece vardı. Kolumda ise serum. Yavaşça doğrulmak istedim. Ancak başıma aniden bir zonklama girdi ve gerisin geriye yattım. Acaba başımı bir yere mi vurdum, yoksa bu zehirlenmenin mi etkisi? Gözümü tavana dikmiş bakarken yan taraftan kıpırdanma sesi geldi. Ece de uyanmıştı ve başını tutuyordu.

Ece, "Neredeyim?"

"Hastaneye kaldırılmışız."

Ece ilk önce kendisine sonra bana baktı. Gözlerinde korku vardı.

Ece, "Peki, neden benim sol ayağım sargıda?"

"Ne olduğunu hatırlayamıyorum. Düşünmeye çalıştıkça başıma daha çok ağrı giriyor."

Hemşire ve bir doktorun odaya girmesi sonucu konuşmamız bölündü.

Hemşire, "Ece, seni boş bir odaya alacağız."

Ece'yi götürdüler. Ardından beni soru yağmuruna tuttular.

Azra doktor, "Nasılsın bakalım?"

Hayat güzel. Hava güneşli. Kuşlar uçuyor. Nasıl olabilirim.

"İyiyim ama başım biraz zonkluyor."

Azra doktor, "Endişelenme zamanla düzelecektir. Sağ kolunla ani hareketler yapmaktan bir süre kaçınmanı istiyorum. Kolunun birkaç hafta alçıda kalması gerekiyor."

Sağ koluma baktım. Alçıya alınmıştı.

"Kolum düzelecek mi?"

Azra doktor, "Birkaç hafta içinde düzelecek."

"Peki, bana ve Ece'ye ne oldu?"

Azra doktor, "Okulda çıkan yangından etkilendiniz ve tahliyeler sürecinde yaralandınız."

Acı içinde gülümsedim.

"Tahliyeler pek iyi gitmemiş gibi gözüküyor."

Azra doktor, "Birçok öğrenci merdivenlerde yaralanmış. Öğrencilerin panik olmasına yoruyoruz bu durumu."

Bir dakika ne yangını? Ben yangın filan hatırlamıyorum. En son kantinde sıra bekliyordum.

"Ne yangını? Ben yangın çıktığını hatırlamıyorum. Kantindeydim. Evet kara dumanlar hatırlıyorum ama kantinde yangın mı çıktı? Çok fazla öğrenci yoktu ki. Ece orada bile değildi."

Azra doktor, "En son ne yapıyordun?"

Ne mi? Patronun isteğini yerine getirmeye çalışıyordum ve evet, aynı zamanda okul kantinindeydim.

"Öğle arasında okul kantinindeydim."

Azra doktor, "Peki, biz hangi gündeyiz?"

"Salı, değil mi?"

Azra doktor, "Yaşadığın trajik olaydan ötürü hafızan geçirdiğin son günü silmiş gibi gözüküyor. Çarşamba günündeyiz. Hafızanın zamanla düzelme ihtimali var. Test sonuçların iyi geldi. Yarın hastaneden taburcu olabilirsin. Ailen, okul arkadaşların ve öğretmenlerin dışarıda seni bekliyor. Kısa süreliğine görüşmene izin verebilirim. Tabi ki ailenden biri refakatçi olarak burada kalabilir."