Ruhsuz -erkek versiyon-

"Hüsran..."

Bu bölümde aşırı şekilde üzgünlük içerir .
ODNDIDNDJDJ

Sizce bu kitap bl olsun mu ?
Yani b×b ?

Medya ; Pars Demiray

Korkuyordum, güvenmekten, yalnız kalmaktan . Sevdiklerimi kaybetmekten korkuyordum .

Teması,  sarılmayı , dokunmayı sevmiyordum . Çünkü korkuyordum , tekrar eskileri yaşarım diye .

Ama dayak yemekten, haksız yere suçlamaktan , dövülmekten korkmuyorum . Alışmıştım. 

Güvendiğin insanda kazık yemeğe de alışmıştım. 

Ama Ahmet abiden ... bunu beklemiyordum .

Onunda benim yaşadıklarını yaşadığını sanıyordum,  bu yuzden evden kaçtığını,  bu yüzden ailesi hakkında konuşmadığını. 

Meyer hepsi yalanmış,  bana söylediği her şey ...

Ailesi iyiymiş,  sevgi görmüş,  dövülmemiş,  günlerce aç kalmamış,  kemerle dövülmemiş , bodruma kilitlenmemis , birinci dereceden akrabası onu taciz etmemiş...

Hayatım boyunca Ahmet abiyi örnek almıştım.  Onun gibi büyünce evden ayrılıp kendi ayaklarımın üzerinde duracaktım .

Ama örnek aldığım insan bile yalanmış.  Bunca yıldır bildiğim her şey yalanmış. 

Peki neden ?

Peki neden bana doğruyu söylememişti . Ben ona ölesiye güvenirken tüm sırlarımı paylaşırken o bana güvnememişti . 

Tek taraflı sevmek gibi tek taraflı güvenmekte acı vericiydi. 

Ahmet abinin bana anlattığı hayatın yalan olduğunu öğreneli 2 saat olmuştu. 

Güzel bir ailede büyümüştü,  sevgi görmüştü. 

Adı,  soyadı yalanmış  bildiğim tüm doğrular yalanmış meyer .

Adı Ahmet değilmiş , Kutay mış ...

Soyadı Demirtaş değilmiş,  Demiray mış ...

Peki neden bunca yıl beni kaldırılmıştı.  Neden benim örnek aldığım kişi bana ihanet etmişti?

Peki neden o güzelim evden kaçmıştı. 

Onu seven onca kardeşi , annesi babası varken neden kaçmıştı. 

Neden yalnız, sevilmeyen bir kişinin - benim - yanına gelmişti ?

Düşünmeyi sevmezdim . Ama şuan kafamın içi davul gibiydi .

Her seyi anlamam geç olsada anlamıştım .

Oktay abim Ahmet abime gerçek adı ile Kutay abime seslenmisti . Sonra sarılmışlardı. 

Ahmet abim sadece donmuştu tepki vermemişti.  Ben ise ona kırgın gözlerle bakıp ordan koşarak ayrılmıştım. 

Hüsran ...

Şimdi nerdeydim bilmiyorum tek bildiğim boktan bir parkın bankında oturduğumdu. 

Neden böyle sikik bir hayat yaşıyorum?

" Neden !? "

" Niye böyle siktiri boktan , sikik bir hayat yaşıyorum ben niye lan niye ! "

Tüm sinirimi boşaltmak istercesine bağırıyordum .