Almost Enough (Could Trilogy #2)

Almost #3

ALMOST ENOUGH #3

Sharyn's POV

"What's going on between you and Hunter?" Aero posed the question while we're sitting on the bench. Hindi ko makita ang ekspresyon ng mukha niya dahil nakatungo ako sa mesa.

"Nothing." Walang gana na sagot ko. Sobrang sakit kasi ng ulo ko tapos sakto pa na masakit ang puson ko. Feeling ko masusuka na ako.

I wasn't supposed to go to class but I cannot afford to be absent in our class. On-deck pa naman ako tapos strikto ang professor.

"What does nothing mean?" tanong niya ulit.

"N…nothing." I said, so lazy to even open my mouth. I wasn't even sure if he heard it. Gusto ko na lang magpahinga.

"Really? Then, what is he doing here?" Aero's words were inaudible to me as I had fallen asleep.

Nagising na lamang ako nang may mahinang yumogyog sa balikat ko. Nanlalabo pa ang paningin ko nang iangat ko ang tingin ko kay…Jhules?

"You good? The class will start."

"Uh, not much. Masakit pa rin ang puson ko. And…oh, damn." Hindi ako agad nakagalaw dahil sa pamamanhid ng braso ko.

"Bakit?" Concern na tanong ni Jhules.

"Namamanhid," sagot ko.

Napansin ko na nakaayos na ang mga gamit ko. Nakalagay na rin sa Dior tote bag ko ang codals, pencil case, at iba pang gamit ko. Tapos may paper bag sa tabi nito.

"Thank you sa pag-ayos ng mga gamit ko. Is it time for class na ba?" I checked my watch and that's when I noticed the coat hanging in my shoulder.

"Is this yours?" tanong ko. It doesn't smell peach so I asked.

Baka kay Eve pala ito tapos masabunutan pa ako. I know she still doesn't like me being around Jhules but she is not just speaking about it. Ako na lang ang umiiwas.

"No. That is not mine," sagot niya. "Kay Hunter yan."

"Hunter?" Napaubo ako. "What is Hunter doing here?"

"I am not sure. Naabutan ko na lang siya na binabantayan ka rito since umalis si Aero. Siya ang nag-ayos ng gamit mo."

My lips parted. I checked my watch again. "For two hours? I slept for two hours so he stayed here for two hours? And why?"

"I don't know. You better ask him." Jhules shrugged. "I suggest we go to class now. It'll start in a few."

"Right. Shocks. I hope hindi ako mamental block. Ang sakit talaga ng puson ko."

Nakaalalay sa likod ko si Jhules. Kinuha ko na agad ang bag ko dahil nakita ko na kukunin na niya ito.

"I can handle it." Pilit na ngumiti ako.

It's no longer awkward. Kaya ko nang tingnan sa mga mata niya si Jhules kumpara noon na mamumula ako ng sobra kapag nagkatinginan kami.

I already accepted it. It's Eve—siya lang para kay Jhules. Sino ba ako para humadlang sa kanila kung hindi naman ako mananalo?

And I had moved on.

Mahal ko pa rin si Jhules. Hindi naman mawawala. Pero sigurado na ako na siya na lang si first love…and I'm to find out who will be my greatest love.

Funny how I actually thought of Hunter. Ano ba kasi ang ginagawa niya rito? Sinusundan niya ba ako?

"You can use the heat pad. Hunter bought it." Kinuha ni Jhules ang paperbag na iiwan ko sana dahil hindi naman sa akin.