ONLARIN PEŞİNDEN GİDECEK CESARETİNİZ VARSA, BÜTÜN RÜYALAR GERÇEK OLABİLİR
Walter DisneyRüyalar, psikanalizin kurucusu Freud'a göre gerçekleşmemiş arzularımızın yada derinde yatan korkularımızın sahnelenmesidir..
Önümde duran bu manzarayla ne yapacağımı bilemedim.
Tanrım!
Ne yapacam ben,dizlerim tutmuyordu.Hıçkırarak seslendim beni kızı gibi gören kadına " Anneannem! İyi misin?" yanına çöküp başını yerden kaldırdım, dizlerime bıraktım saçlarını yüzünden çektim, ölü gibi bembeyazdı..
Ölmemiş olsun ne olur!" Beni duyuyor musun sultanım,ne olur aç gözlerini....." gözümden akan yaşlar yüzüne damladı." Bak, korkuyorum sana birşey olursa ne yaparım ben"elimin tersiyle akan yaşları sildim...nafile bir çabaydı sildikçe yenileri eklendi.
Aklıma gelen telefonla hızlıca kalkıp ambulansı aradım,evin adresini verip yerde kanlar içinde uzanan kadının yanına geri çöktüm.Bu kadın benim annem ,babam, kardeşim en yakın arkadaşımdı.O benim her şeyim ona bir şey olursa ne yapardım hiç bilmiyorum, yaşayan bir ölüden ne farkım kalırdı ki!
Dakikalar yıl oldu geçmek bilmedi.Bu sürede ağlamaktan başka hiçbir şey yapadım.
Sağlık görevlileri gelip ön müdahale edip hastaneye götürdüler.Yaptığım tek şey ruhsuz biri gibi onları takip etmek.Onu kaybetmekten ölesiye korkuyordum.Saatler sonra normal bir odaya alındı.Kolunda serum vardı,başı sarılmıştı, Vücudun bazı yerleri boğuşma izleri taşıyordu .
Yanı başında ki koltuğa çöküp uyanmasını bekliyordum.Odanın kapısı açıldı içeriye bir doktor ve hemşire girdi."Merak etmeyin! kafasına almış olduğu sert darbe ile kaybettiği kan oranı fazlaydı biraz.Gerekli takviyeler yaptık,biraz dinlendikten sonra kendine gelecektir."
" Sağolun, başka bir sıkıntı yok değil mi?"
"Hayır, meraklanmayın sabah taburcu olabilirsiniz "
🌙
Şimdi taksiyle eve dönüş yolundaydık uyandıktan sonra iyi olduğunu söyleyip sessizleşen anneannem sorduğum hiçbir şeye cevap vermedi,hal böyle olunca bende sonraya erteledim.Dinlenmesi gerekliydi ve ben onu sorularım ile onu sık boğaz etmek istemedim.Eve girip koltuğa uzandı, üstünü örtüp yanına oturdum.
"Anneanne, artık bana ne olduğunu söylesen mi? Nasıl bu hale geldin?
"Şimdi değil sonra canımın içi,kafamı toplamam gerekli.Sana anlatacağım merak etme, geçen eline aldığın taşın peşine düşen birileri yüzünden bu haldeyim.Seni ve taşı korumam gerekli..biraz zaman ver bana sorularının cevabını alacaksın ve o zaman beni anlayacağını biliyorum.
Şimdi bana telefonumu getirebilir misin?""Off! Kim neyin peşinde bir halt anlamadım ama tamam senin bana anlatmanı bekleyeceğim.
Bekle,getiriyorum çantam da olacaktı."Çantayı almak için girerken içeriye doğru seslendim
"Benim evi toplamam lazım sen biraz dinlen,sonra yiyecek bir şeyler hazırlayacam ve sen itiraz etmeden yiyecek daha sonra da ilaçlarını alıp yatacaksın, itiraz istemiyorum hanımefendi!"dedim
"Öyle olsun, bugün patron sensin ne dersen o birtanem!"dedi.
"Çok korktum!! Lütfen bana bunu tekrar yaşatma,sensiz ne yaparım ben"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECE KAPANI
Fantasy'Yaşam Bir Rüyadan İbaret Değil Midir?' ''İnsanlar Uykudadır Ölünce Uyanırlar '' Rüyaların çıkmaz sokaklarında hayatta kalmayana çalışan bir gece kapanı''geçmişin ve geleceğin tozlu yollarında amansız bir mücadele "