“I’m sleepy ...Arst—”
“I felt offended, the way you looks at him—do you like him?”
Binukas ko ang isa kong mata, nagsalubong ang mga kilay nang marinig yun sa bibig nya. Antok na antok na talaga ako pero may part sa akin na mukhang nagising. He’s been my partner, partner in crime-boyfriend-etc. More on
...
Boyfriend who doesn’t care about me
...
Mali ma attract sa iba dahil sa loneliness ... na sya’ng dahilan.
“Yes i’m sure?” Pinagisipan ko pa ang isasagot “-ly not.” pag tapos ko sa sentence
He scoffed, sarcastically then rolled his eyes, we’re in here outside, sa garden nila na may mahihigaan na mga green grass. Tinukod nya ang isang tuhod at saka gumamit ng lakas para tumayo
“Huwag mo na ikaila. Mas maigi palang kayo magkasama ngayon.” pabalang ‘yon
Biglang gusto ko na lang tumayo at ginawa ko, humarap ako sa kanya. Pagkatapos siguro ay aalis na lang ako
“And if that so? Anong gusto mo palabasin? Hindi ba pwedeng napatingin ako sa taong attractive? na hindi ko naman gusto. Hindi mo namang ‘thing’ ang ganung ‘bagay’ pero sa inaasta mo parang nagseselos ka—”
“Well, I am.” I stopped.
Malagkit ang titig ko sa mga mata nya. Sinuklian nya ako ng mga tingin na mahirap basahin. “I-am-still, Your Boyfriend Merlotte—”
“Oh, Are you?”
Napahinga sya ng malalim saka sumama ang tingin nya sa ‘kin, na may pagtataka sa mukha, nang ku-kuwistyon ang mga tingin nya
“Hindi ko na kasi maramdaman. Parang—” Huminga ako, biglang bumigat, sa-sa dibdib ko. “Laging iba priority mo... kahit five minutes hindi mo ako makausap—it’s been—” Parang gusto ko ibuhos yung imosyon na nagpaparamdam sa loob ko “Months... Year? Laging ganun, laging balewala. Lagi kang wala—”
“Dahil iniisip kita.” Tinakpan nya ang mukha nya ng isang kamay, tumingala sa langit saka bumalik ang tingin sa akin, mas lumapit ang mukha nang humahakbang sya pasulong “Iniisip kita... Fvck.” naalis ang tingin nya sa akin, ilang sigundo “Alam mo, may problema kasi, ako yun—at ayaw kong idamay ka sa...” huminga sya saglit “-na p-presure ako...” he sighed, heavily. “Sumagi sa isip ko, ‘Mas maigi gawing hindi maging interesado, ipakita sa ‘yo—para Iwan ako’, ganung—” he blinked “Idea.”
“Charster! Why... Why you need to do that?” I sob, isn’t that loud. “I’ve been thinking, what’s wrong with us? Wrong with me—”
“There’s nothing ...with you.”
Hinawakan ko ang magkabilang pisngi nya, saka ‘yon ipinaharap sa ‘kin
“Hindi pwedeng ganun... dapat alam ko...” I breathed “-ang hirap. Ang hirap kase...” hinawakan nya ang mga kamay ko na nakadikit pa rin sa pisngi nya
“Thank you. You’ve been patient for a year. But fvck, I can’t leaved. I’m still yours... and, I need you much.”
Nakakapanghina. Akala ko kaya ko na sya iwan, after all my sacrifices, despite everything he’ve done. I can’t. How can I unloved him?
“Siguro” I gave him a glanced, then turned to his lips, thinking of my thoughts “Dahilan rin yung minsanan ka na umuwi sa isang taon. Like now, because it’s summer... But i really want you to stay... But—but you need to go there (France) ‘cause—because it’s about your future—even though i didn’t know. I’m—”
“I’m sorry.” He said quickly. “-for didn’t even noticed, I’m not treating you well—Ako yung dapat mag sabi nun,” ngumisi sya pero malungkot pa rin ang mga mata
“Let’s go?” I intertwined my fingers to his’ “Don’t let me go, we’ll go through with this. Together?”
“Hm...” He’s more than calmed now, i turned my back, still holding his one hand but he pulled me close into his chest, i suddenly looked at him through his gray-green eyes, nang ku-kuwistyon ang mga tingin
He suddenly kissed me, so quick, tiningnan nya ulit ang mga mata ko, at mukhang gusto ko pa maulit, tiningnan nya ang ibabang labi ko at dahan-dahan muling lumalapit saka hinalikan ako, hinalik-halikan ng marahan, he even sucked my lower lip, and i kissed him desperately, wrapping my arms around his neck. When we pulled away, give each other’s space on our chests.
“You know I love you right?”
“I could see that Charst.”
