“AY DAD! Wala pa pala akong gift kay—”
“Shshshp—hwuy.” ‘huwag ano ba’ I mumbled “Okay lang o—”
He looked at me then sa Dad nya ulit, nasa tarangkahan sya ng pinto while i’m inside at the balcony
“Nako paktay! Bakit hindi ka bumili—” His Daddy said
Galing sa bahay namin si Uncle Jin, kumpare/kababata nya kasi first Tito ko, kababata ko naman si Colin. Anak nya. Colin said wait, umalis muna, i think sumunod sa Dad nya. Awkward... Hindi ko naman sya pinilit sa gift kaya okay lang, tas sinabi pa?!
Napangiti ako sa sarili, “Ba’t ang cute... thoughtful mo” bulong ko
“Okay na ba?” he asked paulit-ulit “Moirroust? Sige na bilis na...”
“Wait lang!!! Yung strap ng damit ko kase...” Inayos ko nung natanggal ang Isa
Naghihintay sya sa may bintana at nakatalikod ako
“Yan! Ayos na”
“Gift ko”
Saktong abot nya pag harap ko, hinawi ko ang buhok ko sa balikat dahil mainit, tiningnan ko sya ng ‘questionable look’ he smiled
...
“Seryoso? Ehhh, hindi nga”
“Oo nga. Ito na, sa ‘yo yan” kinuha ko na rin
Mukhang walang laman, i chuckled
“Prank ata walang laman?”
“Meron...”
“Kinuha mo ‘to sainyo??! Baka, baka sa iba ‘to—”
“Hindi,” umiling-iling sya “-sa ‘yo talaga. Bago yan—Ako nag wrapped nyan”
“Ikaw?” he nod “Talaga?” he nodded again, ‘okay fine’
Binuksan ko na. I didn’t...
Expect, handkerchief sya. Pula na itim na kulay, floral. Napangiti ako sa tuwa. Ang ganda. I looked at him again
“Thank you... Ikaw lang nag bigay kase una ng gan’to”
“May butterfly yan” tinuro nya “Talaga?! Ako pa lang nagbigay ng panyo”
“A friend who gave a gift to me? Yes.”
Mukhang saya nya pag masaya ako, i sigh because of overwhelmed feeling, nakita ko butterfly na parang sticker
“Ganda kase nilagay ko na lang” he explained
“Thanks”
“Wala yun.”
...
And that was seven years ago