Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
.......... ❄️ ..........
Küçükken annem gökyüzü her feryat ettiğinde bir masumun canının yandığını düşünürdü. Önce kalkar gecenin karanlığında namaz kılar sonda her kırılan kalp için bir resim cizerdi. Ve bu cizdiği tabloları çocuk esirgeme vakıflarına bağışlardı. Bağışladığı vakıfta annemin aracılığıyla resim sergisi açılmıştı ve bir çok çoçuğun ilgisini çekmeyi başlarınca onlara ders vermeye başlamıştı annem. Neden yaptığını şimdi anlıyorum. Annemin şifası resimlerdi. Her kırılan kalp için yeni kalpleri mutlu ediyordu.
Dün gece o oda da deli gibi yağan yağmurla beraber ne kadar ağladımı bilmiyorum. Yakalşık 4 gündür ses seda yoktu kimseden çağla iyimiydi onu bile bilmiyordum. Yatakta doğrulup odaya göz gezdirdim burası ilk kaldığım odadan çok farklıydı. Neredeyse tamamı koyu gri ve bej tonlarında dizayn edilen oda oldukça büyüktü ve karşımda büyük ikili kapı vardı odanın sol köşesinde L koltuk onun önünde ise büyük televizyon yer alıyordu. Sağıma döndüğüm zaman giyinme odasına çıkan bir geçiş vardı. Yataktan kalktığımda nevresim takımının siyah saten kumaş olduğunu yeni farketmiştim.
Buraya nasıl geldiğimi ve neden onun odasında olduğumla ilgili hiçbir fikrim yoktu buradan biran önce kurtulmam lazımdı. Kilitli olduğunu düşündüğüm kapının yanına gidip kulpunu çevirmiştim ama kapı benim düşündüğümün aksine açılmıştı. Daha fazla bu oda da kalmak istemiyordum yavaşca açtığım kapıdan ses çıkmaması için uğraşmıştım. Ürkek adımlarla kolidora göz gezdirip merdivenlere yönelmiştim. Güneşle barlasın sesleri geliyordu fakat uzak oldukları için anlayamıyordum ne konuştuklarını. Merdivenleri inmiş mutfağa doğru ilerlerken Güneş konuşuyordu.
" Abimin damarına basınca nasılda benzetmiş seni. " Sesi neşeliydi. Ardından baslas konuşmuştu .
" Dikkatimi dağıtmasaydın güneş. O şerefsiz bunu da yapamazdı " demiştşii
Güneş " napsaydım kız bayılmıştı. Kıza bir şey olsaydı sen de beni yaşatmazdın" güneş konuşmaya devam etmişti.
" Ne yapmayı planlıyorsun kıza. Hiçbir şey bilmiyor farkındasın değilmi? Her şeyi öğrendiğinde ters tepmesinden hiç korkmuyor musun?" demişti ve ben o sırada mutfağa girmemle susmuştu. Barlas ada tezgahın önünde biber doğruyordu güneş ise yemek masasının üstüne oturmuş elinde ki kadehle uğraşıyordu. İkisinin de odağı bendeydi güneş neşeli bir şekilde konuşmuştu .
" Günaydın alev daha iyi misin "
" İyiyim" demiştim oldukça ruhsuz ve garipseyen gözlerle oda onaylar gibi yavaşça başını aşağı yukarı sallamıştı
" İstediğin bir şey var mı ağrı kesici falan" diye devam ermişti
" Hayır yok sadece su içmek için inmiştim çıkacağım yukarı" demiştim.
