SENİ GÖNLÜME ALAMAM BxB

XXIII.Bölüm - BİZ SEVİYORUZ ZATEN ONU!

Geç gelen bir bölüm ile merhabaaaa!
Sizi ve bildirimlerinizi gerçekten çookk özledim...
Ama bu sene sınav senem olduğu için pek uğrayamıyorum buralara..Lütfen aktif atamadığım bölümler için kusura bakmayın..
Anlayışla karşılayacağınızı düşünüyorum...

Size iyi okumlar bu bölümdeee!

(Deniz'in yaşını unuttum ve bulamadım.Yazmadım da sanırım...hatırlayan biri yazabilir mi??? Çok makbule geçerrr.)

İyi Okumalarrrrr😚💗

....

Sorgunun sabahı;

Ali düşünceler içerisinde önündeki dosyayı inceliyordu fakat okuduğundan hiçbir şey anlamıyordu.Ali.Dikkat ve düzen manyağı olan Ali, okuduğu dosyadan bir şey anlamıyordu!

Ali gözlerini kapatarak derin bir nefes almış ve sesli bir şekilde dosyayı kapatmıştı.Dirseklerini masaya yaslayarak başını elleri arasına almış,ve kısa tutamlarımın parmakları arasında kaymasına izin vermişti.

Halla elleri arasında olan başı ve kapalı gözleri ile çocuğu düşündü.Yaşadıkları zorlukları ve onları anlatırken kriz geçiren çocuğu düşündü.

Kim bilir daha nasıl beter bir psikolojideydi çocuk.Kim bilir daha anlatmadığı kendini açamadığı neler vardı.

Onlar bile bunlar için eğitim alırken illaki zorlanmışlardı.Düşünün sadece bir eğitim ve siz bunun eğitim olduğunun o an farkında olarak kendinizi belki de rahatlatabilirsiniz. Fakat oradaki zorla esir tutulan ve buna küçük yaşta maruz kalan biri...

Ali'nin kapalı gözlerinin önündeki siyah perdeye bir çift yeşil göz düştü.Ona ilk operasyonda yaşla bakan yeşil gözler.Ona büyük bir mutluluk parıltısı ile bakan yeşil gözler.Ona umutla bakan yeşil gözler.En çok da ona özlemle bakan yeşil gözler düştü o karanlığa...

Acaba o küçük Deniz miydi? Çocukken peşinden hayran hayran koşan o güzel çocuk muydu? Gözlerine her baktığında gülen o çocuk muydu?Her konuşmasını parıl parıl izleyen o çocuk muydu?

Ali daldığı düşüncelerden kapının tıklatılması ile ayrıldı;

"Gel!"

"Uzman çavuş Selim komutanım!" Demiş ve tekmil ile birlikte selam vermişti.

"Söyle Selim."

"Komutanım.Ege için çocuk esirgeme kurumundan geldiler.Albayın odasındalar sizi bekliyorlar."

Ali duyduğu şey ile bir anda afalladı.Bu kadar çabuk muydu? Almaya mı gelmişlerdi.Ya Ege'ye ne diyecekti? Daha operasyondan yeni gelmişti,görememişti ki onu daha doya doya...

Başını olumlu anlamda salladı ve yavaşça sandalyesinden kalktı;

"Komutanım bir de..."

"Birde?"

"Şu son operasyonda alınan çocuk,Deniz.Almaya geldiler komutanım."

Ali yaşadığı ikinci şok ile dumura uğradı.Deniz'de mi gidiyordu?
Ama hastaneye gidecekti? Daha Ege'yi görecekti.Daha onlar birbirine doyamadı.Ya oradaki sorguda daha kötü olursaydı.

Ali kafasında ki bir milyon düşünce ile odadan çıktı.

Tam odadan çıkmış merdivene doğru ilerliyorlardı ki elleri önden kelepçelenmiş,kollarına askerler girmiş,başı önde Deniz götürülüyordu.

Askerler ile karşı karşıya gelmesi ile askerler selama durmuş ve Deniz'de eğdiği başını kaldırarak, Ali'nin onun üzerindeki gözleri ile göz göze gelmişti.